Μια έρευνα η οποία παρουσιάστηκε στο περιοδικό Obesity Reviews, και πραγματοποιήθηκε πάνω στην μελέτη 23 ερευνών, με συνολικά 122. 000 συμμετέχοντες , κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η κακοποίηση στην παιδική ηλικία , για όποια μορφή μιλάμε, είτε πρόκειται για φυσική, είτε συναισθηματική, είτε αφορά θέματα συμπεριφοράς, φαίνεται να αυξάνει το κίνδυνο εκδήλωσης της παχυσαρκίας κατά την ενήλικη ζωή.
Πρόκειται για μια μετά-ανάλυση που πραγματοποιήθηκε στο Ινστιτούτο Karolinska στη Σουηδία και τα αποτελέσματά της κατέδειξαν γενικά πως τα άτομα που έχουν υποστεί σοβαρές μορφές κακοποίησης, είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης παχυσαρκίας ίσο με 50% σε σχέση με το 13%, ποσοστό που αφορά άτομα που έχουν υποστεί μέτριας μορφής κακοποίησης.
Μέσα από τα αποτελέσματα της έρευνας γίνεται εμφανές ότι τα δύσκολα γεγονότα της ζωής αφήνουν ίχνη που μπορεί να εκδηλωθούν αργότερα στη ζωή με σωματικές παθήσεις.
Τα αρνητικά γεγονότα προκαλούν μεγαλύτερα επίπεδα στρες, αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα, νοητική κούραση που εκδηλώνεται με μια πιθανή αύξηση φλεγμονών σε διαφορετικά μέρη του σώματος και μια πτώση στις άμυνες του ανοσοποιητικού συστήματος και του μεταβολισμού που συνδέεται με την παχυσαρκία.
Τέτοιου είδους γεγονότα έχουν αρνητική επίδραση στην ρύθμιση της όρεξης , στον μεταβολισμό και στις διατροφικές συμπεριφορές , σε τέτοιο σημείο ώστε να μεταβάλλονται μια σειρά από συνήθειες και μακροπρόθεσμα να οδηγούν στην εκδήλωση της παχυσαρκίας.
Στην συγκεκριμένη μελέτη παρατηρήθηκε ότι η σωματική κακοποίηση κατά την παιδική ηλικία, αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης της παχυσαρκίας κατά 28%, η σεξουαλική κακοποίηση κατά 31%, η συναισθηματική κακοποίηση κατά 36%, και άλλου είδους κακοποίηση που δεν μπορεί να καθοριστεί ειδικότερα κατά 45%.
Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι εκείνοι που έχουν υποστεί κάποιου είδους κακοποίηση θα οδηγηθούν στην παχυσαρκία, ούτε και ότι όλοι οι παχύσαρκοι έχουν υποστεί κάποιου είδους κακοποίηση κατά την παιδική τους ηλικία.
Υπάρχουν και άλλες μεταβλητές που παρεμβαίνουν και προσδιορίζουν την εκδήλωση της ασθένειας όπως είναι για παράδειγμα οι ψυχολογικοί παράγοντες.
Με βάση τα παραπάνω αποτελέσματα μπορούμε να οδηγηθούμε σε μια πιο ολιστική αντιμετώπιση στην πρόληψη και θεραπεία της παχυσαρκίας και να λαμβάνουμε υπόψη την σημασία της παιδικής ηλικίας, όπως επίσης οι ψυχολογικοί και συναισθηματικοί παράγοντες για την εκδήλωση της νόσου.
Τέτοια συμπεράσματα οδηγούν σε νέες αντιλήψεις για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας και βοηθούν στο ξεπέρασμα στερεοτύπων που υπάρχουν σχετικά με τα άτομα που είναι υπέρβαρα, από την στιγμή που καταδεικνύουν ότι η παχυσαρκία οφείλεται σε πολλούς παράγοντες και όχι μόνο στην υπερβολική κατανάλωση φαγητού και στον καθιστικό τρόπο ζωής.
Πηγή: babyonline.gr