Η βία πάντα αφήνει τα σημάδια της…
Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες πολλών επεισοδίων βίας κυρίως από παιδιά.
Συχνά διαβάζω πως η τηλεόραση, το διαδίκτυο, πως τα ηλεκτρονικά παιχνίδια ωθούν τα παιδιά στη βία ή το λεκτικό ή σωματικό bulling που μπορεί να έχουν δεχτεί. Τελικά η βία είναι επίκτητη ή κληρονομική; Δεν είμαι ειδικός για να απαντήσω με σαφήνεια. Θα απαντήσω όμως με βάση όλα έχω βιώσει ή έχω δει. Και το μόνο σίγουρο είναι πως πάντα η βία, πριν φτάσει στον ύψιστο βαθμό της, δηλαδή τη σωματική επίθεση ή το έγκλημα, πάντα μα πάντα έχει αφήσει σημάδια. Έχει δείξει που τείνει το θέμα. Όλοι εξάλλου και έχουμε εκνευριστεί με κάποιον που μας έθιξε είτε στην παιδική μας ηλικία είτε τώρα, όλοι έχουμε νιώσει αδικία ή ακόμα και μίσος, όμως, αν αντιδρούσαμε με βία τότε σίγουρα θα ήμασταν απόλυτα μία κοινωνία ζούγκλας.
Έγκαυμα από τον ήλιο στο παιδί: Τι πρέπει να κάνετε;
Παλιότερα, όταν ήμουν φοιτήτρια, ένα παιδί από την παρέα μας, ξαφνικά, επιτέθηκε με ψαλίδι σε τρεις φίλους μου. Ήταν ένα σοκαριστικό νέο που με είχε θορυβήσει. Όμως, το συγκεκριμένο παιδί, είχε αφήσει τα σημάδια του πολύ νωρίτερα. Είχε φωνάξει βοήθεια αλλά την φωνή του δεν την άκουσε κανείς, κυρίως όμως δεν την άκουσαν οι γονείς του. Είχε εκδηλώσει περίεργες συμπεριφορές, που εμείς τουλάχιστον τις θεωρούσαμε απλά αστείες και πιστεύαμε ότι κάνει πλάκα.
Και τελικά, ευτυχώς χωρίς θύματα, όπως λέει και ο Παπαδιαμάντης, μία μέρα ψήλωσε ο νους του, και προχώρησε στην επίθεση. Μία επίθεση που είχε ως αφορμή εξωτερικούς παράγοντες, καθώς κάποιος από την παρέα, χωρίς να τον θίξει, απλά του είπε κάτι που δεν του άρεσε αλλά η πραγματική αιτία ήταν καθαρά ψυχοπαθολογική.
Σε μία εποχή με πληθώρα προβλημάτων έχουμε χρέος και για τα παιδιά μας και για τους άλλους να κοιτάμε κατάματα το πρόβλημα. Η βία δεν καταπολεμάται με βία, καταπολεμάται δραστικά με ειδικούς και κυρίως με αποδοχή του προβλήματος.
Κυρίως οι γονείς, έχουν χρέος να παρατηρούν όλες τις συμπεριφορές του παιδιού και να αντιδρούν λαμβάνοντας άμεσα μέτρα, όταν αντιληφθούν ότι κάτι ξεφεύγει από τα όρια του φυσιολογικού. Έχουμε όμως πάντα χρέος να έχουμε τα παιδιά μας σε επαγρύπνηση. Δυστυχώς, πέρασαν οι εποχές που τα πάντα ήταν λογικά και στη βάση του αγαθού. Το ζήτημα είναι να μάθουμε τα παιδιά να προστατεύουν τον εαυτό τους, να σέβονται τους άλλους και να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά.
Κυρίως όμως να τα μάθουμε να μισούν ένα μόνο πράγμα: τη βία και την αδικία!
Ροχαλητό και Υπνική Άπνοια στα παιδιά
12 διαφορετικά παιχνίδια για τον πρώτο χρόνο της ζωής ενός παιδιού