«Ίδια η μάνα σου έγινες!»: Προσβολή ή κοπλιμάν;
Είναι η συνηθισμένη φράση που ακούς από τον σύντροφό σου όταν καβγαδίζετε: «Ίδια η μάνα σου έγινες!». Και γιατί αυτό να είναι απαραιτήτως μομφή και να μην αποτελεί το καλύτερο εύσημο που πήρες ποτέ;
Συμβουλές υγείας και φροντίδας για βρέφη και παιδιά
[babyPostAd]Αλήθεια, γιατί αυτή η φράση μάς ενοχλεί τόσο πολύ; Γιατί το να γίνεις η μητέρα σου, ο άνθρωπος που σε μεγάλωσε, σε ανάθρεψε, σε φρόντισε, σε αγάπησε όσο κανείς άλλος στον κόσμο, να είναι κακό;
Κι είναι αλήθεια. Η μητέρα σου σε αγαπάει χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα, με μία αγάπη που δε συγκρίνεται με καμιά άλλη. Η πιο ανιδιοτελής αγάπη.
Αυτό δεν το καταλαβαίνει κανείς όταν είναι παιδί- το καταλαβαίνει μόνο όταν κάνει δικά του παιδιά.
Τότε αντιλαμβάνεσαι τις θυσίες που έκανε για να σε μεγαλώσει, τους ρόλους που έπαιξε για να είναι πάντα στο πλάι σου. Το ρόλο της φίλης που σε κάλυπτε στον πατέρα, το ρόλο της νοσοκόμας όταν ψηνόσουν στον πυρετό, το ρόλο της δασκάλας όταν χρειαζόσουν βοήθεια στα μαθηματικά, το ρόλο του σεφ όταν σε έπιανε μια λιγούρα στις 11 η ώρα το βράδυ, το ρόλο της γιαγιάς που θα κρατήσει τα εγγόνια για να βγεις κι εσύ μια βόλτα να ξεσκάσεις.
Είναι εκεί για να σε συμβουλέψει, να σου μεταδώσει γνώση και εμπειρία, να σε παρηγορήσει, να αποκαταστήσει την αδικία, να κατευνάσει το θυμό σου, να σε στηρίξει στις πιο λάθος επιλογές σου, αλλά και να σε μεταπείσει, να παλέψει για να κάνεις το σωστό. Το σωστό για σένα.
Έχουμε μάθει να μην αναγνωρίζουμε την αξία της αλλά αντιθέτως να της προσάπτουμε κάθε λάθος επιλογή της ζωής μας.
Για όλα φταίει αυτή. Αυτή που δεν έχεις αυτοπεποίθηση, αυτή που δεν σε άφησε να γίνεις αεροσυνοδός, αυτή που έγινες μια απλή νοικοκυρά, αυτή που παντρεύτηκες μικρή, αυτή, αυτή, αυτή…
Δεν μπορούσε να σε προστατέψει; Όχι, δεν μπορούσε. Δεν ήθελε να σου αφαιρέσει το δικαίωμα της επιλογής. Ήθελε να γίνεις αυτόνομος άνθρωπος, ανεξάρτητος, να στηρίζεσαι στα πόδια σου, να κάνεις τις δικές σου επιλογές- κι ας πέφτεις σε λάθη.
Αυτή έκανε ό,τι μπορούσε. Σου είχε πει ότι ο πρώτος σου έρωτας δεν κάνει για σένα. Σου έκανε πλάτες όταν ήθελες να φύγεις σαββατοκύριακο χωρίς να το πεις στον μπαμπά. Σου ΄μαθε να μαγειρεύεις, να συγυρίζεις, να πλένεις, να σιδερώνεις και ας σου φαινόντουσαν όλα αυτά αγγαρεία. Ήξερε πως θα σου χρειαστούν, για αυτό σε πίεζε.
Σε δίδαξε, σου έδωσε τα εφόδια, σου έδειξε το δρόμο. Ήταν δική σου επιλογή αν θα τον ακολουθούσες.
Μην φορτώνεις την αδυναμία του χαρακτήρα σου σ΄αυτήν. Μην βγάζεις πάνω της τα απωθημένα σου.
Ειδικά τώρα που πέρασαν τα χρόνια, μεγάλωσε, παραξένεψε, που όλα την πειράζουν. Τώρα που σε μαλώνει όταν μαλώνεις τα εγγόνια της. Γιατί δεν είναι απλώς τα παιδιά σου. Όχι, είναι τα εγγόνια της. Η μόνη χαρά της ζωής της. Μ΄ αυτά χαίρεται, ξανανιώνει, αισθάνεται χρήσιμη. Κι ας κουράζεται, κι ας ξοδεύεται, κι ας ανησυχεί.
Κι η αλήθεια είναι ότι ανησυχεί περισσότερο απ ΄ό,τι ανησυχούσε για σένα. Δεν πρέπει να σε πειράζει αυτό. Όταν ήσουν εσύ μωρό δεν είχε τον χρόνο να σε χαρεί, να σε κακομάθει. Είχε πολλές υποχρεώσεις.
Θα ΄πρεπε, λοιπόν, να ΄σαι περήφανη που «έγινες ίδια η μάνα σου».
Είναι ο άνθρωπος που αξίζει την αγάπη σου, τον θαυμασμό και την εκτίμησή σου και σε κάθε ευκαιρία πρέπει να νιώθεις περήφανη γι΄αυτήν.
Ο πυρήνας της προσωπικότητάς σου είναι η μητέρα σου. Σ΄αυτήν οφείλεις τον υπέροχο χαρακτήρα σου. Γιατί η αλήθεια είναι ότι είσαι η συνέχειά της.
Δείξτης την ευγνωμοσύνη σου πριν να είναι πολύ αργά… Πες της «ευχαριστώ!».
Πηγή: mothersbird.gr