Υιοθεσία και αναδοχή: Ξέρεις ποια είναι η διαφορά μεταξύ τους; Τι ισχύει, τι λέει ο νόμος

Είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε όλοι με ακρίβεια κάποια πράγματα, όπως τη σημασία του όρου “ανάδοχη οικογένεια” και σε ποια ήδη διακρίνεται η αναδοχή.

Ανοίγει ο δρόμος της αναδοχής για τα ομόφυλα ζευγάρια αφού ψηφίστηκε νομοσχέδιο στη Βουλή, που δίνει τη δυνατότητα υιοθεσίας και αναδοχής σε ζευγάρια που έχουν υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης.

Το ίδιο ισχύει και για διαζευγμένους, αλλά και άγαμους που επιθυμούν να ενταχθούν στην ίδια διαδικασία. Το σχέδιο νόμου επιδιώκει να επισπεύσει τις διαδικασίες τόσο της αναδοχής όσο και της υιοθεσίας, καθώς έχουν διαπιστωθεί πολύ μεγάλες καθυστερήσεις. Επίσης, στοχεύει στο να χαρτογραφήσει τα παιδιά που διαβιούν σε ιδρύματα, των ίδιων των ιδρυμάτων, όπως και των υποψήφιων γονέων για αναδοχή και υιοθεσία. Για το λόγο αυτό, προβλέπεται η δημιουργία ξεχωριστών Εθνικών Μητρώων για όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, με τη βοήθεια της ΗΔΙΚΑ.

Στις καινοτομίες του νομοσχεδίου είναι και η καθιέρωση του θεσμού της Επαγγελματικής Αναδοχής για παιδιά με χρόνια προβλήματα υγείας και συμπεριφοράς.

Ειδικότερα, δημιουργείται το Εθνικό Συμβούλιο Αναδοχής και Υιοθεσίας (ΕΣΑνΥ), ως συμβουλευτικό – γνωμοδοτικό όργανο, καθώς και Εθνικά Μητρώα Ανηλίκων, Υποψήφιων Ανάδοχων Γονέων και Εγκεκριμένων Αναδοχών Ανηλίκων.

Το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης διατηρεί επίσης, Εθνικό Μητρώο Υποψήφιων Θετών Γονέων, ενώ αντίστοιχα ειδικά μητρώα υποχρεούνται να τηρούν και οι αρμόδιοι Φορείς, όπως είναι οι μονάδες παιδικής προστασίας. Θεσπίζεται ανώτατο χρονικό όριο αναμονής για τις διάφορες φάσεις τέλεσης των διαδικασιών αναδοχής και υιοθεσίας

Επίσης, παρέχεται το δικαίωμα της ανάθεσης διεξαγωγής της κοινωνικής έρευνας και σύνταξης της απαιτούμενης κοινωνικής έκθεσης σε πιστοποιημένους κοινωνικούς λειτουργούς.

Το νομοσχέδιο καθιερώνει την υποχρεωτική επιμόρφωση των υποψηφίων θετών γονέων και επανακαθορίζει τις προϋποθέσεις καταλληλότητας των ανάδοχων γονέων. Προβλέπεται η παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, από το φορέα ασφάλισης του ανάδοχου γονέα αλλά και η χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης και μετά την ενηλικίωσή του παιδιού στην περίπτωση που πρόκειται για ΑμεΑ ή για εκπαίδευση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έως τη συμπλήρωση του 26ου έτους ηλικίας.

Η υιοθεσία είναι μια νομική πράξη κατά την οποία το υιοθετημένο παιδί απολαμβάνει όλα τα προνόμια και τα δικαιώματα ενός φυσικού παιδιού και η οικογένεια έχει τις ίδιες υποχρεώσεις απέναντι σε αυτό σαν να ήταν φυσικό παιδί της.

Με την πράξη της υιοθεσίας αλλάζει η νομική ταυτότητα του παιδιού το οποίο πλέον παίρνει το επώνυμο των γονιών που το έχουν υιοθετήσει.

Ο αριθμός των παιδιών που είναι διαθέσιμα για υιοθεσία στην χώρα μας είναι ελάχιστος. Από το 1995 και μετά δεν υπάρχουν παιδιά για υιοθεσία στα Ελληνικά Ιδρύματα, ενώ αυξάνονται ραγδαία οι υιοθεσίες από τις Βαλκανικές χώρες και τις πρώην χώρες της Σοβιετικής ενώσεως.

Συνοπτικά η διαδικασία

1. Το ζευγάρι που θέλει να υιοθετήσει ένα παιδί απευθύνεται στο “Κέντρο Βρεφών Μητέρα”, το οποίο τελεί υπό την εποπτεία και τον έλεγχο του Υπουργείου Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Στο κέντρο οι ενδιαφερόμενοι υποβάλλουν αίτηση Υιοθεσίας.
2. Η αίτηση κατατίθεται από τους επιθυμούντες να υιοθετήσουν Αίτηση Υιοθεσίας ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου του Τόπου Κατοικίας τους. Η αίτηση εγγράφεται στο πινάκιο και κοινοποιείται στον Εισαγγελέα.
3. Η αίτηση δικάζεται κατά τη διαδικασία της Εκούσιας Δικαιοδοσίας.
4. Το Δικαστήριο εξετάζει την συνδρομή των προϋποθέσεων και την έλλειψη κωλυμάτων και ανάλογα αποφασίζει.
5. Οι υποψήφιοι γονείς προσκομίζουν στο Δικαστήριο και άλλα απαραίτητα έγγραφα όπως: ποινικά μητρώα, εκκαθαριστικό σημείωμα, αποδεικτικό επίδοσης στον εισαγγελέα της αίτησης υιοθεσίας, ιατρικά πιστοποιητικά των ενδιαφερομένων, ληξιαρχική πράξη γέννησης του προς υιοθεσία τέκνου, την αίτηση που έχει υποβληθεί στο “ΜΗΤΕΡΑ”, την έγγραφη συναίνεση των φυσικών γονέων του τέκνου.
6. Εκδίδεται η απόφαση και το υιοθετημένο παιδί αναγράφεται στην οικογενειακή μερίδα του Δήμου των νέων γονέων, αφού αυτή καταστεί αμετάκλητη.

Προϋποθέσεις

Ο νόμος μεταξύ άλλων:

• Ορίζει το όριο ηλικίας των θετών γονέων σύμφωνα με τον οποίο η διαφορά ηλικίας γονέα – παιδιού ορίζεται μεγαλύτερη από τα 18 έτη και μικρότερη από τα 45 έτη.
• Δίνει το δικαίωμα να υιοθετήσει σε γυναίκα χωρίς σύζυγο και αντίστροφα παιδί χωρίς να είναι απαραίτητο να είναι έγγαμος.
• Κρίνει απαραίτητο το να υπάρχει η συμφωνία και των δύο συζύγων
• Κρίνει απαραίτητο το να υπάρχει η συναίνεση του ανηλίκου αν αυτό έχει συμπληρώσει τα 12 χρόνια του.
• Κρίνει απαραίτητο το να έχει προϋπάρξει κοινωνική έρευνα από τον κοινωνικό φορέα προκειμένου να διαπιστωθεί εάν η επικείμενη υιοθεσία συμφέρει το ανήλικο.
• Δίνει στο θετό τέκνο μετά την ενηλικίωση του το δικαίωμα να πληροφορείται πλήρως από τους θετούς γονείς και από κάθε αρμόδια αρχή τα στοιχεία των φυσικών γονέων του.

Παράνομες Υιοθεσίες: ένα μεγάλο διεθνές κοινωνικό πρόβλημα

Tα τελευταία χρόνια αποδείχτηκε πως και ο ιερός θεσμός της υιοθεσίας που στηρίζει σαν θεμέλιο την οικογένεια χρησιμοποιήθηκε ασύδοτα από αδίστακτα κυκλώματα εμπορίας βρεφών. Με αδιαφανείς συνοπτικές και νομιμοφανείς διαδικασίες εκατοντάδες βρέφη άλλαξαν στην κυριολεξία χέρια και ταυτότητα. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά.

Όλα αυτά τα παιδιά τα παρανόμως υιοθετημένα έκαναν την επανάσταση τους σε μια μεγάλη κοινωνική έκρηξη θυμού και οργής για την αποκάλυψη όλων αυτών των ειδεχθών εγκλημάτων. Οι Ελληνικές Αρχές καταβάλλουν καθημερινά προσπάθειες για να εκλείψει το φαινόμενο των παράνομων υιοθεσιών.

Η Ελληνική Δικαιοσύνη με αυστηρό νόμο επιβάλλει σκληρές ποινές σε όσους παρανομούν είτε “δίνουν” κάποιο παιδί είτε “παίρνουν”.

Στη χώρα μας δεν έχει προσδιοριστεί ακόμα ο ακριβής αριθμός των υιοθεσιών που έχουν γίνει παράνομα.

Τι είναι αναδοχή;

Σύμφωνα με τον θεσμό της ανάδοχης οικογένειας και την αντίστοιχη νομοθεσία, βρέφη και παιδιά ως 16 ετών που από έκτακτες ή χρόνιες ανάγκες όπως ασθένεια γονέων, ατύχημα, φυλάκισή τους, διαπίστωση ακαταλληλότητας γονέων, διάλυση οικογένειας κ.λ.π. στερούνται οικογενειακών φροντίδων, τοποθετούνται σε οικογένειες που προσφέρονται γι’αυτό το σκοπό και που καλούνται ν’αναπληρώσουν την φυσική οικογένεια.

Τα είδη της αναδοχής

ΣΥΓΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΔΟΧΗ

Η περίπτωση αυτή αφορά οικογένειες που βρίσκονται σε κρίση. Η κοινωνική λειτουργός έρχεται σε επαφή με τους συγγενείς που θέλουν να πάρουν να πάρουν το παιδί και εφόσον το αποδεχτούν έχουμε την συγγενική αναδοχή.

ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΗ ΑΝΑΔΟΧΗ

Το είδος αυτό της αναδοχής είναι διάρκειας μέχρι 2 χρόνων. Γίνεται όταν οι οικογένειες χρειάζονται αυτό το διάστημα για να ξεπεράσουν την κρίση ώστε να ξαναπάρουν τα παιδιά κοντά τους. Είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος αναδοχής ο οποίος όμως ενδέχεται να εξελιχθεί σε μακροπρόθεσμη τοποθέτηση.

ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΗ ΑΝΑΔΟΧΗ

Το είδος αυτό της αναδοχής αναφέρεται σε παιδιά που δεν πρόκειται να επιστρέψουν στην οικογένειά τους.

ΑΝΑΔΟΧΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ

Σημαίνει όταν κάποιος θα ήθελε να φιλοξενήσει στο σπίτι κάποιο παιδί για Σαββατοκύριακο, γιορτές, καλοκαίρια κ.λ.π.

Διαφορές αναδοχής και υιοθεσίας.

Η υιοθεσία είναι μια νομική πράξη κατά την οποία το υιοθετημένο παιδί απολαμβάνει όλα τα προνόμια και τα δικαιώματα ενός φυσικού παιδιού, και η οικογένεια έχει τις ίδιες υποχρεώσεις απέναντι σε αυτό σαν να ήταν φυσικό παιδί της. Η υιοθεσία αλλάζει την νομική ταυτότητα του παιδιού. Ένα ανάδοχο παιδί κρατάει την δική του ταυτότητα (π.χ. ονοματεπώνυμο) και εξακολουθεί να είναι νόμιμο παιδί των φυσικών γονέων του.

Ποια είναι τα προσόντα των ανάδοχων γονέων;

Αγάπη, υπομονή, καλοσύνη για να μπορείς να ενδιαφερθείς για “το παιδί κάποιου άλλου”. Είναι αδύνατο να περιγράψει κανείς τον ιδανικό ανάδοχο γονέα, γιατί οι ανάγκες των παιδιών ποικίλουν σε μεγάλο βαθμό, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι χρειάζονται και ανάλογοι ανάδοχοι γονείς. Το ιδανικότερο θα ήταν οι ανάγκες κάθε παιδιού να συνταυτίζονται με αυτό που θα μπορούσαν να προσφέρουν οι ανάδοχοι γονείς. Βέβαια οι συνθήκες δεν επιφέρουν τόσο ιδανική τοποθέτηση. Παρ όλα αυτά έχουμε μεγάλο ποσοστό επιτυχίας γιατί οι γονείς που δεν ήταν σίγουροι για τις ικανότητές τους, σήμερα είναι ευτυχισμένοι. Η αναδοχή είναι μια μορφή εργασίας στην οποία πρέπει να συμμετέχει όλη η οικογένεια.

Μπορεί ο καθένας να γίνει ανάδοχος γονέας;

Δεν υπάρχει καμία συγκεκριμένη διαδικασία αναδοχής. Οι κοινωνικοί λειτουργοί έχουν τις δικές τους μεθόδους στο να κρίνουν την καταλληλότητα των ανάδοχων γονέων. Μερικές φορές οι ενδιαφερόμενοι καθώς μαθαίνουν περισσότερα για τον θεσμό ανακαλύπτουν ότι είναι κάτι που δεν ταιριάζει στη δική τους οικογένεια, και άλλες φορές κρίνουν ότι θα ήταν καλύτερα να το αναβάλουν έως ότου τα παιδιά τους ωριμάσουν περισσότερο.

Οι ανάδοχοι γονείς παίρνουν πληροφορίες για τα παιδιά που θα φροντίσουν;

Όλοι οι φορείς δίνουν πληροφορίες για το παιδί και τις ιδιαιτερότητές του. Όμως και οι ανάδοχοι γονείς μπορούν να θέσουν ένα ερωτηματολόγιο αν θέλουν:

Α. Γενικές πληροφορίες – ονοματεπώνυμο, ηλικία, σχολείο κ.λ.π.
Β. Προβλήματα που αντιμετώπισε στο παρελθόν.
Γ. Ποιες είναι οι υποχρεώσεις της αναδόχου οικογένειας;

Ο φάκελος του παιδιού μπορεί να διαβαστεί από τους ανάδοχους γονείς.

Υπάρχει όριο ηλικίας για τους ανάδοχους γονείς;

Κάθε αίτηση εξετάζεται ξεχωριστά. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα όρια ηλικίας. Είθισται πάντως να προτιμούνται γονείς ηλικίας κάτω των 55 ετών.

Ανάδοχοι γονείς

Κάποιοι συνάνθρωποί μας προσφέρουν χρήματα και δώρα σε ιδρύματα που φροντίζουν τα παιδιά χωρίς οικογένεια, ενώ άλλοι φιλοξενούν κάποιο παιδί σπίτι τους. ‘Αλλοι πάλι κάνουν ένα βήμα πιο πέρα και σκέφτονται την περίπτωση της αναδοχής.

Η αναδοχή στηρίζεται πρωτίστως στην εθελοντική προσφορά και την αγάπη του ανθρώπου για τον συνάνθρωπο. Ωστόσο, δεν λείπουν και οι περιπτώσεις εμπορευματοποίησης του θεσμού (λόγω των ειδικών μηνιαίων επιδομάτων που προσφέρονται στην ανάδοχη οικογένεια για την κάλυψη των βασικών εξόδων του παιδιού), οι οποίες είναι κατακριτέες απ’ όλους. Σκοπός του άρθρου αυτού δεν είναι η ανάλυση αυτού του λυπηρού φαινομένου, αλλά η ενημέρωση αυτών που πραγματικά ενδιαφέρονται να προσφέρουν ζεστασιά και αγάπη σε παιδιά που ζουν σε ιδρύματα.

Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι αντίθετα με τους περιορισμούς που ισχύουν στην περίπτωση της υιοθεσίας (ηλικιακός περιορισμός, συναίνεση φυσικών γονέων ή και του ίδιου του παιδιού, αλλαγή της νομικής ταυτότητας του παιδιού), η αναδοχή είναι μια πιο απλή και λιγότερο χρονοβόρα υπόθεση, καθώς το παιδί κρατάει το ονοματεπώνυμο του και εξακολουθεί να θεωρείται νόμιμο τέκνο των φυσικών του γονέων.

Δικαίωμα στην αναδοχή θεωρητικά έχουν όλοι οι ενήλικοι έγγαμοι πολίτες. Τα κριτήρια με τα οποία εκτιμάται η καταλληλότητα των υποψηφίων ανάδοχων οικογενειών διαφέρουν κατά περίπτωση, καθώς οι κοινωνικοί λειτουργοί του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας και των αρμοδίων ιδρυμάτων (ΠΙΚΠΑ: Τσόχα 5 Αθήνα 210-6427856, Κέντρο Βρεφών “Μητέρα”: Λ. Δημοκρατίας 65 Αγ. Ανάργυροι, 210-2619700 και Εθνικός Οργανισμός Πρόνοιας: Υπατίας 6, 210-3237) έχουν δικές τους μεθόδους να κρίνουν τα αρνητικά και θετικά στοιχεία των ανάδοχων γονέων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλές φορές, όταν οι υποψήφιοι μαθαίνουν περισσότερα για τη διαδικασία της αναδοχής ανακαλύπτουν ότι τελικά ίσως δεν τους ταιριάζει ή μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας (συγγενείς, φυσικά τέκνα) και έχουν την ευθύτητα να αναβάλλουν για λίγο τη διαδικασία έως ότου ωριμάσει η κατάσταση.

Για το λόγο αυτό είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε όλοι με ακρίβεια κάποια πράγματα, όπως τη σημασία του όρου “ανάδοχη οικογένεια” και σε ποια ήδη διακρίνεται η αναδοχή.

Ως ανάδοχη οικογένεια, σύμφωνα με τον θεσμό της αναδοχής και την αντίστοιχη νομοθεσία, νοείται η οικογένεια που προσφέρεται να φιλοξενήσει βρέφη και παιδιά έως 16 ετών, τα οποία λόγω έκτακτων ή χρόνιων αναγκών όπως ασθένεια φυσικών γονέων, ατύχημα, φυλάκιση, διάλυση οικογένειας ή ακαταλληλότητα των φυσικών γονέων στερούνται της οικογενειακής φροντίδας. Οι ανάδοχες οικογένειες καλούνται να αναπληρώσουν τη φυσική οικογένεια με ότι αυτό συνεπάγεται.

Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη τις παραπάνω παραμέτρους, είναι ευκολότερο για τον καθένα να αποφασίσει τι ακριβώς είναι αυτό που ταιριάζει στην οικογένεια του. Στη χώρα μας, όπως προαναφέρθηκε η μεσοπρόθεσμη αναδοχή είναι η συνηθέστερη, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι είναι και η καλύτερη λύση. Η εναλλαγή περιβάλλοντος δεν είναι ότι καλύτερο για το παιδί, γι’ αυτό και πάντα εξετάζεται το ενδεχόμενο της μακροπρόθεσμης αναδοχής, η οποία με τη σειρά της καταλήγει συνήθως σε υιοθεσία.

Η ανάδοχη φιλοξενία, αν και αποτελεί απόδειξη φιλάνθρωπων αισθημάτων και αγάπης για τα παιδιά, δεν αποτελεί επίσης καλή λύση. Συνήθως προκαλεί αναστάτωση τόσο στο παιδί που ξέρει ότι μετά από λίγες μέρες θα πρέπει να επιστρέψει στο ίδρυμα, όσο και στα μέλη της ανάδοχης οικογένειας που το αντιμετωπίζουν ως “εισβολέα”.

Γι’ αυτό καμιά φορά τα προσόντα των ανάδοχων γονέων δεν αρκούν. Όσο απόθεμα αγάπης, καλοσύνης, υπομονής και ενδιαφέροντος κι αν έχουν, τα παιδιά που φιλοξενούν έχουν μεγαλύτερες συναισθηματικές ανάγκες οι οποίες δύσκολα καλύπτονται. Ωστόσο, μια αναδοχή μπορεί να επιτύχει πραγματικά, αν το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον των ανάδοχων γονέων είναι πρόθυμο να προσφέρει απλόχερα τη βοήθεια του.

Τα παιδιά της οικογένειας, ανάλογα με την ηλικία τους και τον χαρακτήρα τους, μπορεί να ενθουσιαστούν και να προσφέρουν μια ζεστή αγκαλιά στο παιδί που έρχεται σπίτι τους, μπορεί όμως και να βαρεθούν γρήγορα ή να τηρούν εχθρική στάση απέναντι του. Συνήθως, όταν παιδιά της οικογένειας είναι στην εφηβεία, τηρούν θετική στάση αν το παιδί είναι νηπιακής ή βρεφικής ηλικίας. Η ξαφνική συμβίωση με ένα συνομήλικό τους δεν έχει πάντα θετικά αποτελέσματα, αν οι ανάδοχοι γονείς δείξουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο νέο μέλος της οικογένειας.

Μεγάλο ρόλο παίζει και ο αριθμός των φυσικών τέκνων ή η απουσία αυτών. Θα ήταν λάθος η σκέψη της αναδοχής μόνο για να προσφέρετε συντροφιά στο μοναχοπαίδι σας, χωρίς το ίδιο να σας το έχει ζητήσει και αν φυσικά δεν έχετε πρώτα αναλογιστεί τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που αυτή συνεπάγεται.

Τα άτεκνα ζευγάρια γενικά θεωρούνται μια καλή επιλογή για τη φροντίδα παιδιών που στερούνται φυσικής οικογένειας. Ωστόσο, κάποιες φορές διαπιστώνουν όταν είναι πια αργά, ότι δεν έχουν ούτε τη διάθεση, αλλά ούτε και τον χρόνο να ασχοληθούν με ένα τέτοιο παιδί.

Είναι λοιπόν, βασική προϋπόθεση η απόφαση της αναδοχής να είναι αποτέλεσμα βαθιάς συναίνεσης των συζύγων αλλά και των μελών της οικογένειας τους. Διότι δεν πρόκειται αλλά για ένα ναι ή ένα όχι, αλλά για την ψυχική ηρεμία και των δυο πλευρών. Επίσης θα πρέπει να έχετε καταλήξει στα χαρακτηριστικά που θα θέλατε να έχει το παιδί που θα αναλάβετε.

Οι κοινωνικοί λειτουργοί, συζητούν πάντα με τους υποψήφιους ανάδοχους γονείς για την ηλικία και το φύλο του παιδιού. Μπορεί να ακούγεται ρατσιστικό αυτό, αλλά δεν είναι έτσι. Ένα παιδί που θα φιλοξενηθεί σε ένα σπίτι πρέπει να ταιριάζει με τα υπόλοιπα μέλη, ώστε η συμβίωση να είναι αρμονική. Βέβαια αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Μη διστάσετε λοιπόν, να αναβάλλετε για λίγο τη διαδικασία της αναδοχής, αν πιστεύετε ότι το υποψήφιο νέο μέλος της οικογένειας σας δεν θα μπορέσει να προσαρμοστεί ή δεν θα γίνει αποδεκτό από το νέο περιβάλλον.

Αξίζει να σημειωθεί ότι εκτός από τα χαρακτηριστικά του παιδιού, διαθέσιμα από τις αρμόδιες αρχές είναι και στοιχεία για το οικογενειακό ιστορικό του και τις καταστάσεις που συνετέλεσαν στο να καταλήξει σε ίδρυμα. Τα στοιχεία αυτά είναι απόρρητα και είναι διαθέσιμα μόνο εφόσον ολοκληρωθεί η διαδικασία της αναδοχής.

Ειδική μέριμνα λαμβάνεται και για το αν το παιδί πρέπει να γνωρίζει την αλήθεια για το παρελθόν του και τους λόγους τίθεται υπό αναδοχή. Το πόσα και πότε θα μάθει αυτά τα πράγματα εξαρτώνται από την ηλικία του και το νοητικό του επίπεδο. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η κοινωνική λειτουργός σε συνεργασία με τους ανάδοχους γονείς αποφασίζει για το ποιος θα αναλάβει το δύσκολο έργο της ενημέρωσης.

Φιλοσοφία πάντως του θεσμού της αναδοχής είναι η ενημέρωση των παιδιών, ειδικά στις περιπτώσεις της μακροπρόθεσμης αναδοχής. Είναι σημαντικό να μεγαλώσουν έχοντας επίγνωση της κατάστασης τους. Αν σκέφτεστε αυτό το είδος της αναδοχής, θα πρέπει να ξέρετε ότι η ειλικρίνεια είναι η καλύτερη λύση για να αντιμετωπίσετε τις επίμονες ερωτήσεις του παιδιού που ζητά να μάθει γιατί έχει διαφορετικό επώνυμο από εσάς και τα αδέρφια του. Η προθυμία και η ειλικρίνεια είναι τα καλύτερα “όπλα” για την συναισθηματική ενδυνάμωση του παιδιού.

Αν λοιπόν, όλα τα παραπάνω ενισχύουν την επιθυμία σας, να φιλοξενήσετε κάποιο παιδί πρέπει να ξέρετε ότι δεν είστε μόνοι. Στην Ελλάδα λειτουργεί ο Ελληνικός Σύλλογος Ανάδοχων Οικογενειών (210-8218180, 210-8218701) ο οποίος προσφέρει μια ποικιλία ανιδιοτελών υπηρεσιών σε παιδιά και ενηλίκους. Βασικός στόχος, όμως είναι η ανάπτυξη του θεσμού της ανάδοχης οικογένειας και η εξεύρεση νέων μελών.

Φυσικά αυτό δεν είναι ευκαιρία απενοχοποίησης και εξιλέωσης για λάθη που έχετε κάνει. Η φιλοξενία ενός παιδιού έστω και για λίγες μέρες είναι σοβαρή απόφαση. Επιλέξτε λοιπόν να προσφέρετε πραγματική αγάπη σε κάποιο παιδί και όχι να ικανοποιήσετε τις δικές σας ανάγκες.