Το ιδανικό για μια γυναίκα που περιμένει παιδί είναι να μην χρειαστεί να πάρει φάρμακα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Υπάρχουν ωστόσο περιπτώσεις που κάτι τέτοιο είναι αναπόφευκτο.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι κανένα φάρμακο ή ουσία δεν μπορεί να θεωρηθεί πως είναι 100% ασφαλές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Ευτυχώς, τα φάρμακα που είναι γνωστό ότι μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στο αναπτυσσόμενο έμβρυο είναι λίγα, και αρκετά φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Περίπου τέσσερις στις δέκα γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης χρειάζεται να πάρει κατόπιν ιατρικής οδηγίας, είτε αζιθρομυκίνη, είτε κλαριθρομυκίνη, δύο αντιβιοτικά που ανήκουν στις μακρολίδες.
Οι μακρολίδες είναι μαζί με την πενικιλίνη, μεταξύ των πιο ευρέως χρησιμοποιούμενων φαρμάκων στον γενικό πληθυσμό, αλλά και στην εγκυμοσύνη.
Ωστόσο, οι επιστήμονες εδώ και χρόνια διαφωνούν για το αν οι ίδιες οι λοιμώξεις ή οι μακρολίδες που χορηγούνται για την αντιμετώπισή τους θέτουν τις γυναίκες και το έμβρυο σε μεγαλύτερο κίνδυνο ανεπιθύμητων αποτελεσμάτων, περιλαμβανομένων των γεννητικών ελλειμμάτων.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ θέλησαν να υπολογίσουν τον κίνδυνο μειζόνων συγγενών δυσπλασιών μετά από την έκθεση του εμβρύου στις δύο συγκεκριμένες μακρολίδες.
Η Δρ Ανικ Μπεραρντ και οι συνεργάτες της μελέτησαν στοιχεία για περισσότερες από 135.000 κυήσεις από την επαρχία του Κεμπέκ. Περίπου το 2% των γυναικών είχαν πάρει με συνταγή γιατρού μακρολίδες, κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης. Μείζονα γενετικά ελλείμματα εντοπίστηκαν στο 10% των βρεφών.
Οι ερευνητές δεν κατάφεραν να εντοπίσουν σχέση μεταξύ της συγκεκριμένης κατηγορίας αντιβιοτικών και του κινδύνου γενετικών ελλειμμάτων.
Υποστηρίζουν μάλιστα ότι οι αντίθετες απόψεις πηγάζουν από άλλους παράγοντες, όπως για παράδειγμα ότι η αζιθρομυκίνη χορηγείται για την θεραπεία των χλαμυδίων, λοίμωξη που έχει σχετιστεί με γεννητικές ανωμαλίες.
Τα αντιβιοτικά συνταγογραφούνται αρκετά συχνά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, και ακόμα και σήμερα, παρά την επαρκή πληροφόρηση, υπάρχουν γυναίκες που παίρνουν από μόνες τους αποφάσεις για τη λήψη τους.
Η χρήση τους όμως πρέπει να αποφασίζεται μονάχα από το θεράποντα γιατρό, ο οποίος θα δώσει τα σωστά φάρμακα σε μία έγκυο μονάχα μετά από συγκεκριμένες ενδείξεις.
Η ασφάλεια της θεραπείας εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως τον τύπο του αντιβιοτικού και τη χρονική διάρκεια της θεραπείας.