“Μαμά!Κοίτα! Κάνω ποδήλατο χωρίς χέρια!”
Δεν ήταν η πρώτη φορά που άφηνα το παιδί μου να κάνει ποδήλατο με αυτό τον τρόπο.
Ίσως δεν θα έπρεπε να το κάνω αλλά το κάνω.Ίσως δεν θα έπρεπε να το αφήνω να οδηγεί έτσι. Η αλήθεια είναι πως προειδοποίησα το παιδί μου πως αυτό που κάνει είναι επικίνδυνο αλλά δεν το σταμάτησα.
Άλλες φορές το καλοκαίρι τα αφήνω λίγο παραπάνω να ξενυχτάνε ή να παίζουν πάρα πολλές ώρες.Τους λέω όμως ότι δεν πρέπει να μένουν ως αργά κάθε μέρα.
Άλλες φορές τα αφήνω να παίζουν μπουγέλο και να γεμίζουν τα ρούχα τους.
Υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή για το τι είναι πολύ λίγο ή υπερβολικά πολύ.
Απλά προσπαθώ να βρω μια ισορροπία σε όλο αυτό.
Δεν είναι ότι είμαι ανεύθυνη σαν γονιός.Το αντίθετο. Είμαι συνεχώς δίπλα τους και τους προειδοποιώ συνεχώς για τον κίνδυνο και τι μπορεί να συμβεί.
Το μόνο που προσπαθώ να κάνω είναι να τα βοηθήσω να είναι παραγωγικοί και συναισθηματικά υγιείς ενήλικες.
Δεν θέλω να μεγαλώσω παιδιά που “κρέμονται” από πάνω μου και εξαρτώνται μόνο από εμένα.
Δεν θέλω να χτίσω τοίχους γύρω από τις ζωές τους προκειμένου να κρατήσω μακριά τον κίνδυνο.Δεν θέλω να τα γεμίζω με φόβο και να σκέφτονται συνεχώς πως θα αποτύχουν .Θέλω να παίρνουν ρίσκο στην ζωή τους και να δοκιμάζουν εμπειρίες.Θέλω να τους αφήνω να πιστεύουν πως θα πετύχουν και όχι πως θα αποτύχουν.
Δεν μου αρέσει να νιώθουν ασφαλή σκεφτόμενα πως θα ειμαι συνεχώς δίπλα τους.Θέλω να είναι δυνατοί “πολεμιστές” που μάχονται για την καθημερινότητα και δεν περιμένουν από κανέναν βοήθεια.
Θέλει κότσια να είσαι τέτοιος γονιός και τέτοιο παιδί. Γιατί;
Επειδή δεν φοβάσαι να πεις αυτό που σκέφτεσαι και αυτό που νιώθεις, αυτό που αγαπάς με θάρρος και πάθος.
Είναι καλύτερο να προσπαθεί ένα παιδί και να αποτύχει παρά να μην προσπαθήσει καθόλου.
Έτσι μεγαλώνω τα παιδιά μου...
babyradio.gr- Γεωργία T.
Αυτός είναι ο λόγος που δεν πρέπει να αναγκάζετε τα παιδιά σας να φιλάνε τους συγγενείς…
Mamamia: Τι κάνουμε λάθος και τα παιδιά μας συνέχεια γκρινιάζουν;
«Δεν είμαστε ιδιοκτήτες των παιδιών μας αλλά παρατηρητές της ζωής τους…»