Κάποια πράγματα δε λύνονται με μια αγκαλιά…
Η γονεϊκή τρυφερότητα δε μειώνει το άγχος που προκαλείται από τη σωματική τιμωρία
Mια στοργική μητέρα δεν μπορεί να υπερνικήσει το άγχος και την επιθετικότητα που προκαλούνται στο παιδί από τη σωματική τιμωρία και η κατά τα άλλα θερμή συμπεριφορά της μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα, σύμφωνα με μια έρευνα του Duke University που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Journal of Clinical Child & Adolescent Psychology.
ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ: Δηλώστε συμμετοχή και κερδίστε ένα ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΟ Χριστουγεννιάτικο δέντρο αξίας 500€
«Αν πιστεύετε ότι μπορείτε να ταρακουνάτε το παιδί σας ή να το χαστουκίζετε και μετά να εξομαλύνετε την κατάσταση σταδιακά πνίγοντάς το με αγάπη κάνετε λάθος» έγραψε η ερευνήτρια Jennifer E. Lansford στο Child and Family Blog. Η Lansford είναι ερευνήτρια καθηγήτρια στο ινστιτούτο έρευνας Κοινωνικών Επιστημών του Duke University. «Το να είναι κάποιος γονιός πολύ γλυκός απέναντι σε ένα παιδί που το έχει χτυπήσει κατά αυτόν τον τρόπο σπάνια βελτιώνει την κατάσταση. Στην πραγματικότητα κάνει το παιδί περισσότερο, όχι λιγότερο, αγχώδες».Το blog αυτό είναι ένα συνεργατικό project του Future of Children του Princeton University και του Applied Developmental Psychology Research Group στο University του Cambridge.
Το σώμα σας ξέρει καλύτερα.. θηλάστε!
Η Lansford ονομάζει αυτή τη διαπίστωση «ένα από τα πολλά ανησυχητικά ευρήματα» στην συνεργατική έρευνα για την σωματική τιμωρία. Οι ερευνητές πήραν συνέντευξη από περισσότερα από 1000 παιδιά και τις μητέρες τους κάνοντας ερωτήσεις για τη σωματική τιμωρία καθώς και για την αγχώδη ή /και επιθετική συμπεριφορά από την πλευρά των παιδιών. Ανακάλυψαν ότι ενώ η μητρική τρυφερότητα μπορεί να μειώσει την επίδραση των «χαμηλών βαθμίδων» σωματικής τιμωρίας στα παιδιά ηλικίας 8-10 ετών, το άγχος και η επιθετικότητα παραμένουν- απλώς όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό. Σίγουρα, δεν ελαττώνει τις αρνητικές επιπτώσεις της σκληρότερης σωματικής τιμωρίας. Η Lansford είπε ότι σε χώρες με πιο αυταρχικό είδος γονεϊκότητας, πχ Κένυα ή Κολομβία, η επίδραση της σωματικής τιμωρίας είναι μικρότερη στα παιδιά σε σχέση με τις άλλες χώρες.
Προτεινόμενο βιβλίο από το babyradio… Η βίβλος της εγκυμοσύνης
«Γενικά, το παιδικό άγχος γίνεται πιο έντονο όταν οι γονείς είναι στοργικοί και ταυτόχρονα χρησιμοποιούν σωματική τιμωρία» έγραψε. Οι ερευνητές δεν είναι σίγουροι τι προκαλεί αυτό το αποτέλεσμα αλλά όπως ισχυρίζεται η ίδια μπορεί να είναι «πολύ αποπροσανατολιστικό και να προκαλεί σύγχυση στο παιδί το να δέχεται αγάπη και ξύλο από τους γονείς του».
Οι πιο σκληρές σωματικές τιμωρίες οδηγούν σε μεγαλύτερου βαθμού άγχος και επιθετικότητα, είπε, προσθέτοντας ότι 43 χώρες απαγόρευσαν δια νόμου τη σωματική τιμωρία.
«Είναι πολύ πιο εποικοδομητικό να μη χρησιμοποιείται σωματική πειθαρχία και εμπεριέχει σαφώς λιγότερους κινδύνους» είπε πρόσφατα η Janet Lansbury, μια εκπαιδεύτρια γονιών από το Los Angeles στο Deseret News. «Πειθαρχία σημαίνει να διδάσκεις, όχι να τιμωρείς».
«Η πειθαρχία είναι μια αρκετά «δύσβατη περιοχή», αλλά οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι υπάρχει μια ποικιλία τρόπων που δεν περιλαμβάνουν σωματική τιμωρία ώστε το παιδί να υιοθετήσει συμπεριφορές που οδηγούν σε ουσιαστική μάθηση. Οι τεχνικές βασίζονται στην ηλικία του παιδιού και στο θέμα που τίθεται προς επίλυση.
Τα είδη γονεικότητας είναι βασισμένα στον τρόπο που ο γονιός αποφασίζει να διδάξει. Σύμφωνα με το Psychology Today, οι αυταρχικοί γονείς βλέπουν ως κύριο στόχο της διαπαιδαγώγησής τους να κάμψουν τη θέληση του παιδιού απέναντι σε κάθε είδος αρχής- τον γονιό, την εκκλησία,τον δάσκαλο».
Σημείωση του Better Parents (1) : Το αγγλικό discipline μεταφράζεται πειθαρχία στα ελληνικά. Στην πραγματικότητα, όμως, το discipline προέρχεται από το disciple που σημαίνει μαθητής από το λατινικό discipulus. Η αυτοοριοθέτηση είναι μια έννοια που προτιμάμε σε συνδυασμό με τη μάθηση καθώς θεωρούμε ότι η πειθαρχία είναι κάτι επιβαλλόμενο και ετεροκαθοριζόμενο. Εντούτοις, για μεταφραστικούς λόγους διατηρήσαμε την πειθαρχία ως λέξη.
Σημείωση του Better Parents (2) : Καθώς στην Ελλάδα αυτό το είδος γονεϊκότητας που περιλαμβάνει αντιφατικά μηνύματα προς τα παιδιά εμφανίζεται συχνά, θεωρούμε αυτή την έρευνα σημαντική. Όχι μόνο για να τονίσουμε την ανάγκη απόλυτης εξάλειψης του φαινομένου της σωματικής τιμωρίας, αλλά, και για να δώσουμε έμφαση στις καταστροφικές του συνέπειες στην ψυχοσύνθεση του παιδιού και μάλιστα στις περιπτώσεις που η τιμωρία και η στοργή πορεύονται χέρι χέρι. Διευκρινίζουμε εδώ ότι τα ευρήματα της έρευνας δεν προτείνουν την επιλογή του αυταρχισμού και της τιμωρίας ούτε υπονοούν ότι πρόβλημα εμφανίζεται μόνο όταν η τιμωρία συνοδεύεται από μια τρυφερή κατά τα άλλα συμπεριφορά. Όταν χτυπάς το παιδί σου και μετά το αγκαλιάζεις το κάνεις για να ηρεμήσεις τις τύψεις σου και όχι για το καλό του παιδιού. Όταν το τιμωρείς σωματικά είτε είσαι τρυφερός-η είτε όχι, το κακοποιείς. Αυτή είναι η αλήθεια. Η συγκεκριμένη έρευνα ρίχνει φως σε μια άκρως προβληματική αντίληψη της έννοιας της αγάπης από την πλευρά των γονιών. Στην Ελλάδα το ξύλο και η υπερπροστατευτικότητα σε συνδυασμό με την θεώρηση της οικογένειας ως ιερού θεσμού κρύβει μια στρεβλή θεώρηση του παιδιού ως ιδιοκτησίας των γονιών, μια στρεβλή θεώρηση της αγάπης ως δεδομένης απλά και μόνο λόγω οικογενειακών δεσμών (χωρίς να είναι απαραίτητη η ύπαρξη σεβασμού στην προσωπικότητα του άλλου) και γεννάει προσωπικότητες που καταστρέφουν ή αυτοκαταστρέφονται. Είναι καιρός να απομακρυνθούμε από τα κατάλοιπα της πατροπαράδοτης οικογένειας και να είμαστε συνοδοιπόροι στο μεγάλωμα του παιδιού, χωρίς τιμωρίες, χωρίς βία, χωρίς στόχο την πειθαρχία, αλλά την μάθηση που προκύπτει όταν το παιδί μαθαίνει αβίαστα από το παράδειγμά μας και από την κοινωνικοποίησή του και όχι από την επιβολή.
Πηγή : sciencedaily.com
Το διαβάσαμε στο betterparents.gr