Κάποιος να την προσέχει (την baby sitter)
Όταν τη ρωτούν τι δουλειά κάνει, δυσκολεύεται να απαντήσει, επειδή αισθάνεται ότι το να προσέχεις ένα μικρό παιδί δεν εμπίπτει στην κατηγορία του επαγγέλματος. Η Μαρία της Γιόννας, όπως την λέει η κόρη μου, είναι η κοπέλα που την φροντίζει όσο εγώ λείπω στη δουλειά. Για καλή μου τύχη είναι οικογενειακή φίλη και για ακόμη καλύτερη έγιναν αχώριστες. Τις προάλλες επέστρεψε νευριασμένη από την παιδική χαρά. Κάποια από τις «συναδέλφους» της την πίεζαν να επιτρέψει στη Γιόννα να δοκιμάσει ένα γλυκό που της πρόσφεραν. Της ζήτησα να γράψει κάτι για όσα την θυμώνουν, την κάνουν να γελάει και της προκαλούν θαυμασμό στις κούνιες. Αυτό είναι το κείμενό της.
[babyPostAd]Mετά από χρόνια, ως ενήλικη πια, ξαναπήγα στην παιδική χαρά χωρίς τη δική μου μαμά, τον μεγαλύτερο αδελφό ή τους συμμαθητές μου, αλλά με μια φίλη 23 χρόνια μικρότερη και όλα ήταν πολύ διαφορετικά. Αφού ξεπεράσαμε τις πρώτες φοβίες, εξοικιωθήκαμε με τον χώρο, μάθαμε να λέμε το «κούνια μπέλα», να κάνουμε τσουλήθρα, να αναβαίνουμε σκαλιά, γνωρίσαμε μικρούς και μεγάλους και κάναμε φιλίες. Δίπλα στη Γιόννα κοινωνικοποιήθηκα κι εγώ. Άρχισα να παρατηρώ τα παιδιά, τις σχέσεις τους με την νταντά, τη μαμά, τον παππού, αλλά και τη συμπεριφορά των «συναδέλφων» μου και σιγά σιγά χωρίς να το καταλάβω, άρχισα να τις κατηγοριοποιώ.
Η κουτσομπόλα: αστεία μεν, ενοχλητική δε. Είναι η κυρία που δεν κάθεται ποτέ μόνη. Ακολουθεί αδιάκοπα τα θύματά της, προσπαθώντας να αποσπάσει πληροφορίες ή έχει σχηματίσει κύκλο με κυρίες της ίδιας κατηγορίας και ανταγωνίζονται ποια θα δώσει τη σημαντικότερη πληροφορία. Γνωρίζοντάς την σκέφτεσαι ότι έχει υπάρξει φαν μεσημεριανών εκπομπών ή ότι στην προηγούμενη ζωή της ήταν ανακρίτρια. Θα σε πλησιάσει με την κλισέ ερώτηση-δόλωμα «είσαι η μαμά της;». Και δεν θα σταματήσει εδώ. Αλήθεια; Την κρατάς μόνη σου; Πόσες ώρες; Κάθε μέρα; Πόσο χρονών είσαι; Πού μένεις; Οι γονείς της μικρής τι δουλειά κάνουν; Οι γιαγιάδες βοηθάνε; Έχει αδέλφια; Αν νομίζεις ότι πηγαίνοντας 10 μέτρα πιο κάτω θα την γλιτώσεις, είσαι γελασμένη. Σε θυμάται και την επόμενη μέρα, η ανάκριση συνεχίζεται.
Tip για γονείς: Αν την έχετε επιλέξει, πρέπει να ξέρετε ότι η καρδιά της είναι δοσμένη στον κοινωνικό σχολιασμό και το παιδί σας μάλλον στερείται προσοχής. Επιπλέον, είναι αναγκασμένο να ακολουθεί το δικό της πρόγραμμα και να πηγαίνει στις κούνιες, όταν μπορούν οι δικές της φίλες. Συχνά μιλάει και για εσάς, σας επικρίνει ή σας θεοποιεί, εν ολίγοις βγάζει τα εν οίκω, εν δήμω.
«Γι’ αυτό βάζω τα παιδιά μου πάνω από τον άντρα μου!»
Ο φωτεινός παντογνώστης: Η αυθεντία της παιδικής χαράς. Είναι 50+ και έχει στο βλέμμα τη σιγουριά του Τσακ Νόρις. Είναι η ατάραχη κυρία που κάθεται στο παγκάκι και δεν πανικοβάλλεται ούτε στη θέα του αίματος, γιατί ξέρει πως ό,τι κάνει το κάνει καλά. Συμβουλεύει ακατάπαυστα, έχει γνώσεις οικονομικών, μαιευτικής, ιατρικής, παιδοψυχολογίας. Γνωρίζει πώς χάνονται τα κιλά της εγκυμοσύνης, πώς φεύγουν οι ραγάδες, πώς θα κόψετε πιπίλα και πάνα, και μπορεί με 3 βήματα να κάνει το παιδί να εκλιπαρεί για σπανακόρυζο, αντί για σοκολάτα. Έχει μεγαλώσει 4 παιδιά (δικά της), 20 ανίψια, 30 εγγόνια και άλλα 100 σαν νταντά. Χρησιμοποιεί πάντα προστακτική, που δικαιολογείται από την εμπειρία της: «Άσε το παιδί να χτυπήσει, έτσι θα μάθει», «Δώσ’ του νερό», «Μην του λες όχι» και συνεχίζει με πλήθος παραδειγμάτων που στο παρελθόν τη δικαίωσαν.
Τip για γονείς: Αν παραβλέψετε τον ξερολισμό της, ίσως κάτι από τα λεγόμενά της, φανεί χρήσιμο.
Η κλινική περίπτωση: Στην κατηγορία ανήκει οποιοσδήποτε στερείται των βασικών συναισθημάτων που γεννά ένα μικρό παιδί, όπως η αγάπη και η ανάγκη να το προστατέψεις από τον κίνδυνο. Σε γεμίζει οργή και σε κάνει να διερωτάσαι αν είναι ψυχοπαθής και αν οι γονείς γνωρίζουν ότι έβαλαν τον λύκο να φυλάει το προβατάκι τους. Μπορεί να ασκεί τόσο φυσική βία όσο και συναισθηματική, να χρησιμοποιεί απειλές, να παραμελεί το παιδί και να αδιαφορεί γι’ αυτό, μπορεί να φυσάει τον καπνό από το slim τσιγάρο της πάνω του, να το κρατά στο καρότσι δεμένο, για να μην κουραστεί η ίδια, ίσως το προσβάλλει, το αφήνει εκτεθιμένο σε κινδύνους, βρεγμένο στο κρύο, το χαρακτηρίζει χαζό, τεμπέλικο, απρόσεκτο, κουραστικό.
Tip για γονείς: Μην θεωρήσετε ότι μιλάμε για εκείνες τις κοπέλες που βλέπουμε στις ειδήσεις, ούτε ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στη μακρινή Αμερική. Μην υιοθετήσετε το κλισέ ότι ακατάλληλη νταντά είναι μόνο αυτή που ασκεί σωματική βία. Αν είστε γονιός αυτόπτης μάρτυρας, ξεπεράστε το όποιο ηθικό δίλημμα και ενημερώστε τους γονείς του παιδιού αμέσως.
Η «Ελένη»: Η κατηγορία πήρε το όνομά της από την Ελένη, μια τρυφερή παιδαγωγό που φροντίζει την μικρή Ελένη και τον Μάνο. Η αγάπη, η τρυφερότητα, η φροντίδα, η προθυμία και η υπευθυνότητα ξεχειλίζουν. Μιλάμε για τις κοπέλες που έχουν το μεγαλύτερο χαμόγελο στην παιδική χαρά, όχι μόνο οι ίδιες αλλά και τα παιδιά που φροντίζουν και αυτό μαρτυρά την επιτυχία τους. Δεν είναι τέλειες, έχουν ανασφάλεια αν κάνουν το σωστό, αλλά κάνουν τις πιο ζεστές αγκαλιές, σκαρώνουν τα πιο όμορφα παιχνίδια, λερώνονται στο κρυφτό και ιδρώνουν στον χορό και γίνονται ο κυματοθραύστης της παιδικής οργής. Είναι εκείνες που θα πληγωθούν όταν ο μικρός βγάλει μουστάκι και η μικρή βάλει σουτιέν, γιατί δεν θα την έχουν πια ανάγκη. Είναι απλά η σωστότερη επιλογή. Μπράβο μαμά και μπαμπά!
Πηγή: 31ebdomades.gr