Καιρός να κλείσεις την πόρτα στην προωρότητα…
Τα 6 είναι μια καλή ηλικία για να αφήσεις πίσω σου την προωρότητα. Να κλείσεις τη βαριά πόρτα της ΜΕΝΝ χωρίς να γυρίσεις να κρυφοκοιτάξεις από το στρογγυλό τζαμάκι της όπως κάνεις τόσα χρόνια. Να την κλείσεις όχι βροντώντας την, αλλά απαλά και ήσυχα, ώστε να ακούσεις το «κλακ» που εξασφαλίζει ότι έκλεισε, να την κλείσεις με σιγουριά. Σα να κλείνεις ένα βιβλίο που τελείωσες και δεν πρόκειται να ξαναδιαβάσεις.
Νέος Διαγωνισμός της Adelco Kids… Δηλώστε συμμετοχή και ΚΕΡΔΙΣΤΕ σετ ΠΑΙΔΙΚΗΣ περιποίησης ΥΨΗΛΗΣ ποιότητας!!!
[babyPostAd]Τα 6 είναι μια καλή ηλικία να αφήσεις την προωρότητα πίσω σου, ακόμη κι αν αυτή δεν σε έχει αφήσει ολοσχερώς. Και το γράφω αυτό έχοντας πλήρη γνώση ότι μερικοί ίσως δυσκολεύονται – και δικαιολογημένα -, επειδή έχει πιθανώς αφήσει τα ανεξίτηλα σημάδια της στο παιδί τους. Ακόμη όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις τα 6 εξακολουθούν να είναι μια καλή ηλικία για να αφήσεις πίσω σου την προωρότητα. Όχι να τη σβήσεις από τη μνήμη σου εντελώς – δεν γίνεται -, αλλά να την αφήσεις εκεί πίσω, να υπάρχει εκεί που υπήρξε, έξι χρόνια πριν, να ανήκει στο παρελθόν.
Τα 6 είναι μια καλή ηλικία για να δεις ένα παιδικό πρόσωπο κι ένα παιδικό σώμα να ανθίζουν, να έχουν πάρει καβάλα στο ποδήλατό τους τη ζωή και να την πάνε βόλτα. Αν κοιτάξεις το παιδί που έχεις απέναντί σου προσεκτικά, θα δεις ότι σε τίποτε δεν θυμίζει πια εκείνο το μικροσκοπικό μωρό με την τεράστια πάνα και τις εύθραυστες τρυπημένες φλέβες. Ακόμη κι αν προσπαθήσεις να εντοπίσεις το πόσο ευάλωτο είναι, όταν αρρωσταίνει για παράδειγμα, δεν θα μπορέσεις. Δεν θα μπορέσεις να το συσχετίσεις με την παλιά εικόνα του. Το παιδί σου είναι πια ένα παιδί. Με δική του προσωπικότητα, τις δικές του εκφράσεις και προτιμήσεις, το γάργαρο γέλιο του και τον κατάδικό του τρόπο επικοινωνίας που το κάνει να ξεχωρίζει από οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο στον κόσμο. Επικοινωνείτε μαζί με τον δικό σας κώδικα. Κοιτάζεστε στα μάτια και ξέρετε. Γελάτε και κλαίτε. Είναι ένας μικρός αυτόνομος άνθρωπος που όταν χωρίζεστε για λίγο, σου λείπει γι’ αυτό που είναι ακριβώς και όχι επειδή είναι άδεια η αγκαλιά σου. Είναι το παιδί σου. Όχι το πρόωρο παιδί σου.
Τα 6 είναι μια καλή ηλικία για να εξηγήσεις στο παιδί σου τι συνέβη όταν γεννήθηκε. Να τα πεις όλα. Να παραδεχτείς πόσο φοβήθηκες. Να είσαι κυριολεκτικός όμως. Να μιλήσεις με λόγια απλά και να λύσεις το αίνιγμα που κρύβεται πίσω από το γεμάτο αγωνία βλέμμα σου. Το έχει δει. Καιρός να του εξηγήσεις. Και εξηγώντας του, θα νιώσεις το βάρος να ξαποσταίνει δίπλα σου κι όχι μέσα σου πια.
Τα 6 είναι μια καλή ηλικία να σταματήσεις να φοβάσαι όπως φοβόσουν. Είναι η ηλικία να σταματήσεις να προστατεύεις το παιδί σου από τον θάνατο και να αρχίζεις να το εξοπλίζεις με εφόδια για τη ζωή – αν δεν το έχεις κάνει ήδη. Το 6χρονο παιδί σου δεν είναι πλέον ένα εύθραυστο, ευαίσθητο πλάσμα, ακόμη κι αν έχει κάποιες ευαισθησίες στην υγεία του. Τις έχετε δει και τις έχει αντιμετωπίσει πολλές φορές. Ξέρει να σου πει τι νιώθει και ξέρεις πώς να το βοηθήσεις.
Τα 6 είναι μια καλή ηλικία για να σταματήσεις αυτό που έκανες. Να κάνεις μια μεγάλη στάση. Να πάρεις μια βαθιά αναπνοή και να παρατηρήσεις το πλάσμα που έχεις δίπλα σου – όχι μακριά σου, αλλά δίπλα σου. Δες τι πραγματικά χρειάζεται. Έναν άνθρωπο να τον προστατεύει μην πάθει τίποτε κακό; Να προβλέπει πιθανά εμπόδια και αντιξοότητες και να τις λύνει; Να το ταΐζει στο στόμα (κυριολεκτικά και μεταφορικά αυτό); Να το ντύνει και να το προσέχει σαν κούκλα; Ή έναν άνθρωπο, τον πιο δικό του, που θα του δώσει ό,τι χρειάζεται για να πετάξει μόνο του;
Τα 6 είναι μια καλή ηλικία για να μάθεις στο παιδί σου όλα όσα πρέπει να ξέρει να κάνει μόνο του, χωρίς εσένα. Γιατί τώρα θέλει και μπορεί να τα καταφέρει μόνο του. Τώρα κινδυνεύεις πιο πολύ εσύ κι όχι εκείνο. Εκείνο πρέπει να μπορεί να είναι ανεξάρτητο. Μην το κουμπώσεις ξανά. Μην του ξαναδώσεις νερό εσύ. Μην το δένεις στο καρεκλάκι του αυτοκινήτου εσύ. Μην του διαλέγεις τα ρούχα του. Μην του θυμίζεις να φάει. Μπορεί και μόνο του (μπορεί εδώ και καιρό). Είναι σημαντικό να κατανοεί μόνο του τις ανάγκες του και να μπορεί να τις ικανοποιεί.
Τα 6 είναι μια καλή ηλικία για να εκπαιδεύσεις το παιδί σου στη ζωή κι όχι να το σώσεις από τον θάνατο. Αυτό, πάει, τελείωσε. Δώσε του ώθηση να πετάξει στα μαθητικά του χρόνια, αυτόνομο και δυνατό. Η αυτονομία του δεν σας χωρίζει. Σας αξίζει.
ΚΕΛΛΥ ΣΩΚΟΥ
Πηγή: 31ebdomades.gr