Κι αν δεν αγαπήσω το μωρό μου; Οι προβληματισμοί μιας μαμάς…
Η Maia James περιγράφει στο huffingtonpost.com όλες τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς που είχε όταν έμεινε έγκυος για πρώτη φορά.
Πέρασα λίγο πολύ σχεδόν ολόκληρη την εγκυμοσύνη μου με την πεπείθηση πως δε θα αγαπούσα το μωρό μου. Ενώ όλες οι υπόλοιπες μέλλουσες μαμάδες δήλωναν τρελά ερωτευμένες από τη στιγμή που έβλεπαν το θετικό τεστ εγκυμοσύνης, η δική μου αντίδραση ήταν κάπως διαφορετική – ξέσπασα σε κλάματα και δεν μπορούσα να πάρω ανάσα, απαιτώντας από τον Daylon – το σύντροφό μου για λιγότερο από 1 χρόνο εκείνη την περίοδο – να κλείσει ραντεβού για να κάνω έκτρωση (σημειώστε πως μέχρι εκείνη την μέρα, πάντα έλεγα πως δε θα προχωρούσα ΠΟΤΕ σε διακοπή κύησης, ό,τι κι αν συνέβαινε).
Συμβουλές υγείας και φροντίδας για βρέφη και παιδιά
[babyPostAd]Δεν είναι πως δεν ήθελα παιδιά ή πως δεν ήμουν σίγουρη ότι ο Daylon ήταν ο άνθρωπος μου. Έφταιγε περισσότερο πως καμία από τις φίλες μου δεν είχε ακόμη μωρό. Ήμουν μόλις 28 ετών και είχα μόλις μετακομίσει μαζί με τον Daylon και απολάμβανα τη κοινή μας. Στο μυαλό μου, τα μωρά θα αργούσαν ακόμη πολλά χρόνια.
Καθώς βρισκόμασταν στην πρώτη μέρα των διακοπών μας στην Καραϊβική όταν μάθαμε τα νέα, δεν μπορούσα να κάνω πολλά εκτός από το να σταματήσω να πίνω και να περιμένω ώσπου να γυρίσω σπίτι (το γεγονός ότι σταμάτησα αμέσως το ποτό με έβαλε σε σκέψεις σχετικά με το αν ήμουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ σίγουρη πως δεν ήθελα αυτή την εγκυμοσύνη, παρόλο που τότε έλεγα στον εαυτό μου πως το έκανα επειδή ο Daylon δε μπορούσε να συγκρατήσει τον ενθουσιασμό του με τα νέα – έπρεπε τουλάχιστον να ΥΠΟΚΡΙΘΩ πως εξετάζω ακόμη μέσα μου τις επιλογές).
Την επόμενη μέρα βρήκα αίμα. Και όλως περιέργως, ένιωσα απαίσια. Σταθείτε. Δε θα έπρεπε να αισθάνομαι μια ανακούφιση αν τύχαινε να χάσω το μωρό; Κι όμως, ήταν πάλι σα να μην έχω καμία επιλογή στο θέμα – δεν ήθελα για κανένα λόγο να μείνω έγκυος κι όμως δεν είχα ακόμη αποφασίσει πως ήθελα να ξεφορτωθώ το μικρό μου μπιζελάκι. (Φυσικά, πίστευα πως ΕΙΧΑ πάρει την απόφασή μου, μέχρι να δω το αίμα στο χαρτί υγείας).
Τελικά δεν απέβαλα και αποφάσισα να παντρευτώ τον Daylon και να κρατήσω το μωρό. Βέβαια, ήμουν ανήσυχη για την έλλειψη πραγματικής στοργής ως προς το έμβρυο καθώς οι μήνες περνούσαν.
Στον ένατο μήνα της εγκυμοσύνης μου, ο Daylon με καθησύχασε πως αν δεν αγαπούσα το γιο μας, θα μπορούσα να φύγω και θα τον μεγάλωνε εκείνος και δε θα μου κρατούσε καμία κακία. Σιχαίνομαι τον εαυτό μου που το παραδέχομαι, αλλά αυτό μάλλον με έκανε να αισθάνομαι κάπως πιο άνετα.
Το νόημα της ζωής γράφεται με 4 γράμματα!
Κατά τη διάρκεια του τοκετού, ακόμη δεν κατάφερα να νιώσω τίποτα για το μικρό ανθρωπάκι που μου προκαλούσε τόσο πολύ πόνο. Οι νοσοκόμες έλεγαν «Θέλετε να δείτε το μωρό;» «Είναι ξανθούλης! Θέλετε να τον χαϊδέψετε;»Φυσικά, δεν μπορούσα να πω σ’ αυτές τις καλόκαρδες γυναίκες πως δεν έδινα δεκάρα για το κεφαλάκι του.
Όταν ο Felix τελικά γεννήθηκε – 4200 σχεδόν γραμμάρια – ένιωσα περισσότερη ανακούφιση από αγάπη. Αυτό ήταν, τελείωσε. Δε με ένοιαζε που τώρα θα με έραβαν για 45 λεπτά – σε σύγκριση με τον πόνο των συστολών (δεν είχα κάνει επισκληρήδιο), ο πόνος από το ράψιμο έμοιαζε με βελονισμό.
Έτσι λοιπόν, γεννήθηκε ο Felix River. Δεν ήταν πια έμβρυο, αλλά μωρό. Και εγώ τον κοίταζα περισσότερο με περιέργεια παρά με πραγματική αγάπη.
Κι έπειτα όλα άλλαξαν. Κι αντί να νιώσω ένα κύμα ανακούφισης, πως δεν ήμουν κάποιο φρικιό που δεν μπορούσα να αγαπήσω το ίδιο μου το παιδί, τρομοκρατήθηκα. Ωχ ΟΧΙ. Αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον! Περισσότερο από τον Daylon. Περισσότερο από τον μικρό μου αδελφό. Τι θα κάνω αν πάθει κάτι ο Felix; Αν δεν είναι χαρούμενος και ασφαλής κάθε δευτερόλεπτο της ζωής του; Πώς θα το αντιμετωπίσω; Πώς θα τον αφήνω ακόμη και για 15 μόλις λεπτά τη μέρα;
Ο Felix είναι ενός μηνός τη στιγμή που τα γράφω αυτά. Και ελπίζω πραγματικά πως καθώς μεγαλώνει, θα μπορέσω να βάλω κάποια όρια στο πόσο πολύ αγαπώ αυτό το αντικειμενικά-αστείο-αλλά-τέλειο για μένα μικρό πλασματάκι. Γιατί το βάρος του να αγαπάς κάποιον τόσο πολύ όσο τον αγαπάω εγώ τώρα, μπορεί να σου κόψει την ανάσα.
Babyradio.gr – Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή