Κλάμα στη βρεφική ηλικία (11 λόγοι γιατί κλαίει το μωρό σας)
Οι πιο πολλές μητέρες μπορούν με λίγη εμπειρία και λίγες γνώσεις να ξεχωρίσουν σιγά-σιγά το κλάμα του βρέφους όταν αυτό πονά κάτι, όταν πεινά, όταν είναι λερωμένο ή απλά κουρασμένο.
[babyPostAd]Εάν όμως το βρέφος σας κλαίει και δεν ξέρετε τον λόγο, δείτε τα κυριότερα αίτια στη πιο κάτω λίστα. Το πιο πιθανό είναι να βρείτε την αιτία.
1. Πεινά
2. Είναι λερωμένη η πάνα του
3. Θέλει να κοιμηθεί
4. Θέλει αγκαλιά και κουβέντα
5. Έχει κολικό
6. Θέλει να ρευτεί
7. Είναι πολύ κρύο ή πολύ ζεστό
8. Θέλει πιο πολλά ερεθίσματα – θέλει λιγότερα ερεθίσματα
9. Βγάζει δόντια
10.Είναι άρρωστο
11. Άλλα πιο σπάνια (κήλη, σύγκαμα, στοματίτιδα, πονοκέφαλος, περιτύλιξη τρίχας γύρω από κάποιο δάκτυλο, εγκολεασμός τσιμπήματα εντόμων κλπ)
1. ΠΕΙΝΑ
Όταν ένα βρέφος κλαίει το πρώτο πράγμα που θα σκεφτείτε είναι ότι πεινά.
Εάν μάθετε να αναγνωρίζετε τα σημεία πείνας, θα σας βοηθήσει να ταΐσετε το μωρό σας πριν αυτό αρχίσει να κλαίει.
Παλιά πιστεύαμε ότι πρέπει να ταΐζουμε τα μωρά σε τακτικές ώρες π.χ. κάθε 3-4 ώρες. Ακόμα και τώρα δίνονται τέτοιες οδηγίες από μερικούς. Όμως σήμερα πιστεύουμε ότι αυτό είναι αντίθετο προς τη βρεφική φυσιολογία, διότι οι βιορυθμοί κάθε βρέφους είναι διαφορετικοί και πρέπει να ακολουθούμε τα δικά του σημεία πείνας.
Επίσης πιστεύαμε ότι πρέπει πρώτα να αφήσουμε το μωρό να κλάψει και με το κλάμα του να απαιτήσει το φαγητό του. Στη περίπτωση αυτή το μωρό είναι εκνευρισμένο τα αντανακλαστικά του έντονα και ευρίσκεται σε μια κατάσταση άγχους και ανασφάλειας που θα το δυσκολέψουν να πιάσει το στήθος ή το μπιμπερό. Στη περίπτωση αυτή το μωρό θα τρώει λαίμαργα με αποτέλεσμα να καταπίνει πολύ αέρα που κατ’ επέκταση θα του προκαλέσει κολικούς.
Σήμερα πιστεύουμε ότι το κλάμα αποτελεί πολύ καθυστερημένο σημάδι πείνας και πρέπει να ταΐσουμε το μωρό μόλις αναγνωρίσουμε τα πρώιμα σημεία της πείνας.
Ποια είναι τα πρώιμα σημεία της πείνας;
1. Κάνει ήχους με τα χειλάκια του.
2. Κάνει κινήσεις πιπιλίσματος.
3. Ανοιγοκλείνει το στόμα του.
4. Προσπαθεί ή και βάζει τα χέρια του στο στόμα.
5. Βγάζει έξω τη γλώσσα και γλείφει τα χείλη του.
6. Κάνει γκριμάτσες, στραβώνει το στόμα του ή βγάζει ήπιες φωνές.
7. Ανασαίνει άρρυθμα και γρήγορα ή βγάζει αναστεναγμούς.
8. Είναι πιο κινητικό και ανήσυχο και κάνει ελαφρές κινήσεις των άκρων
9. Γυρίζει το κεφάλι του προς τη μια πλευρά ή το κινεί από τη μια πλευρά στην άλλη.
Συμπέρασμα:
Μην ταΐζετε το μωρό σας διότι είναι η ώρα του να φάει, ή διότι κλαίει, αλλά δώστε του το φαγητό του μόλις αναγνωρίσετε τα πιο πάνω πρώιμα σημεία της πείνας.
2. ΛΕΡΩΜΕΝΗ ΠΑΝΑ
Μερικά βρέφη σας ενημερώνουν με τον τρόπο τους ότι η πάνα τους είναι βρεγμένη, ή λερωμένη, ενώ άλλα ανέχονται αυτή τη κατάσταση για πολλή ώρα και δεν διαμαρτύρονται. Το πιο απλό πράγμα είναι να το ελέγξετε. Μη ξεχνάτε να αλλάζετε τη πάνα του μωρού σας πριν το φαγητό για να νοιώθει πιο άνετα και να φάει το φαγητό του πιο ήρεμα. Εάν κατά τη διάρκεια του ταΐσματος ακούσετε τα έντερα του να γουργουρίζουν πιθανόν να και έχει και πάλι λερωθεί και καλύτερα να αλλάξετε ξανά τη πάνα του, για να κοιμηθεί στεγνό και να αποφευχθούν οι ερεθισμοί του δέρματος.
3. ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ
Η διάρκεια του ύπνου διαφέρει από βρέφος σε βρέφος. Τα νεογνά και τα βρέφη μέχρι 3 μηνών κοιμούνται περίπου 16 μέχρι 20 ώρες την ημέρα. Ο συνεχής ύπνος τους διαρκεί περίπου 4-6 ώρες. Μερικά βρέφη όμως, κοιμούνται μέχρι και 8 ώρες, ενώ άλλα ξυπνούν για να φάνε κάθε 2-3 ώρες. Απλά ακολουθήστε τους βιορυθμούς του.
Μεγαλώνοντας το παιδί, οι ανάγκες του για ύπνο ελαττώνονται , έτσι στην ηλικία των 3-6 μηνών κοιμούνται περίπου 14-18 ώρες, στην ηλικία των 6-12 μηνών 12-14 ώρες και παιδιά 1-3 χρονών 10-12 ώρες το 24ωρο.
Τις πιο πολλές ώρες του, το βρέφος τις κοιμάται το βράδυ. Στην ηλικία των 4-6 μηνών τα πιο πολλά βρέφη κοιμούνται συνεχώς όλο το βράδυ χωρίς να ξυπνούν για να πιουν το γάλα τους, υπάρχουν όμως και μερικά που συνεχίζουν να ξυπνούν κάθε 3-4 ώρες για πολλούς μήνες.
Φυσικά ένα μωρό μπορεί να ξυπνά το βράδυ, όχι κατ’ ανάγκη διότι πεινά , αλλά για άλλους λόγους ιατρικούς ή μη.
Διότι:
βγάζει δόντια,
λερώθηκε,
έχει βουλωμένη μύτη,
κρυώνει,
ζεσταίνεται,
έχει κολικούς,
έχει πυρετό,
Για συναισθηματικούς λόγους: όταν η οικογένεια περνάει κάποια κρίση, όταν υπάρχουν λόγοι στρες ή όταν για κάποιο λόγο διακόπτεται η ρουτίνα του βρέφους (αλλαγή σπιτιού, δωματίου ή κρεβατιού)
Πως μπορώ να βοηθήσω το μωρό μου να κοιμάται το βράδυ;
Δυστυχώς τις πρώτες ημέρες της ζωής του μωρού δεν υπάρχουν κανόνες και δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα, διότι το νεογέννητο κοιμάται όποτε θέλει και όπου θέλει και αυτό δεν μπορούμε να το ελέγξουμε, εκτός από το να οπλιστούμε με υπομονή και γνώσεις για το τι πρόκειται να επακολουθήσει .
Σε μεγαλύτερα παιδιά δώστε τους κάποιο παιγνιδάκι. Αυτό μπορεί να είναι, ένα λαγουδάκι, ένα αρκουδάκι, ένα άλλο χνουδωτό ζωάκι, ή απλά μια κουβερτούλα. Θα λειτουργήσει σαν κατευναστικό που θα του δημιουργήσει ένα αίσθημα ασφάλειας. Σημαντικό είναι το παιγνιδάκι αυτό να έρχεται συχνά σε επαφή με τη μητέρα, ώστε να αποκτήσει την ιδιαίτερη μυρωδιά της και έτσι να συνδεθεί στην οσφρητική μνήμη του μωρού. Τα μωρά έχουν ιδιαίτερα ανεπτυγμένη την αίσθηση της όσφρησης και όταν ξυπνούν τρομαγμένα, ιδίως μέσα στη νύχτα, η μυρωδιά της μητέρας δίπλα τους μπορεί να είναι ιδιαίτερα καθησυχαστική και να τα βοηθήσει να ξανακοιμηθούν.
Προσπαθήστε να ξεχωρίσετε ανάμεσα στον κανονικό ύπνο και στην κατάσταση του μισοκοιμισμένου. Στη βρεφική ηλικία το μωρό μεταβαίνει εύκολα από το ένα στάδιο στο άλλο, και όταν αυτό αρχίζει να μισοκοιμάται οι γονείς θα πρέπει να το μεταφέρουν στο κρεβάτι ή στην κούνια του, για να κοιμηθεί. Όταν όμως το μωρό είναι ξύπνιο, θα πρέπει να το απασχολείτε για να επιταχύνετε την κοινωνικοποίησή του.
Προσπαθήστε να το μάθετε να ξεχωρίζει τη μέρα από το βράδυ. Αν και τα μωρά τελικά θα μάθουν να κοιμούνται τις πιο πολλές ώρες τους τη νύχτα, τα περισσότερα νεογέννητα συγχύζουν τη νύχτα με την μέρα. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το βρέφος να ξεχωρίσει τον μεσημεριανό από τον βραδινό ύπνο με τη χρήση διαφόρων τελετουργικών. Το βράδυ μπορεί να συνδεθεί με το μπάνιο, ένα τραγούδι νανουρίσματος, το άκουσμα απαλής μουσικής, και με τη συσκότιση του δωματίου.
Ο μεσημεριανός ύπνος χρειάζεται διαφορετική ρουτίνα. Και φυσικά θα πρέπει να έχει μικρότερη διάρκεια.
Τα νυχτερινά γεύματα θα πρέπει να διαφέρουν από αυτά στη διάρκεια της ημέρας. Οι γονείς θα πρέπει να κάνουν πιο κοινωνικά τα γεύματα του μωρού στη διάρκεια της ημέρας, με κουβεντούλα, παιχνίδια, γέλια και κινήσεις και εκφράσεις του προσώπου. Αντίθετα, τα νυχτερινά γεύματα θα πρέπει να είναι ήρεμα και να γίνονται όταν το μωρό αρχίζει να διαμαρτύρεται μισοκοιμισμένο, προτού ξυπνήσει τελείως. Το βράδυ το φως θα πρέπει να μένει σβηστό ή χαμηλωμένο και να μη μιλάει ο γονιός στο παιδί, ενώ στα γεύματα της ημέρας θα πρέπει να κάνει ακριβώς το αντίθετο.
Ενθάρρυνση προς το μεγαλύτερο βρέφος να κοιμηθεί μόνο του.
Αρχικά τα βρέφη κοιμούνται στην αγκαλιά της μητέρας ή της γιαγιάς τους, την ώρα του ταΐσματος ή του νανουρίσματος. Σταδιακά όμως το βρέφος θα πρέπει να μάθει να κοιμάται μόνο του. Όταν το βρέφος είναι μισοκοιμισμένο, ο γονιός θα πρέπει να το βάλει στο κρεβατάκι του.
Πως θα πρέπει να αντιμετωπίσουν οι γονείς τα νυκτερινά ξυπνήματα.
Η αντίδραση τους στο νυχτερινό κλάμα του μωρού τους πρέπει να γίνεται σε καθορισμένα και αυξανόμενα χρονικά διαστήματα. Από την ηλικία των 6 μηνών και άνω θα πρέπει να το αφήσουν να κλάψει για 1-2 λεπτά προτού πάνε στο υπνοδωμάτιο και το καθησυχάσουν δίνοντας του το αντικείμενο ή το αγαπημένο του παιγνιδάκι, ή χαϊδεύοντάς του στην πλάτη. Τη 2η μέρα θα πρέπει να περιμένουν 3-4 λεπτά για να επέμβουν και τις επόμενες μέρες το διάστημα αυτό θα πρέπει να μεγαλώνει σταδιακά, ώσπου το μωρό να μάθει να κοιμάται μόνο του.
4. ΘΕΛΕΙ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΒΕΝΤΑ
Τα μωρά μπορεί να κλαίνε διότι χρειάζονται αγκαλιά και κουβέντα. Τους αρέσει να βλέπουν το πρόσωπο κυρίως της μητέρας, αλλά και άλλων ( πατέρα, γιαγιάς παππού). Τους αρέσει να τους λέτε κουβεντούλες, να αγγίζουν το δέρμα σας, να μυρίζονται τη οσμή σας και να νοιώθουν το χάδι σας στο πρόσωπο ή το κεφάλι. Μπορεί επίσης να παραμένουν ήρεμα και να κοιμούνται ήσυχα αν τα μεταφέρετε σε μπροστινό μάρσιπο αγκαλιάς. Έτσι έχετε το μωρό κοντά σας πιο πολλή ώρα, ενώ συγχρόνως μπορεί να ασχολείστε με κάτι άλλο. Μη φοβάστε ότι θα το κάνετε κακομαθημένο γιατί αυτό δεν συμβαίνει σ’ αυτή την ηλικία αλλά αργότερα.
5. ΕΧΕΙ ΚΟΛΙΚΟ
Ο αυστηρός ορισμός του κολικού είναι έντονο κλάμα για 3 ώρες την ημέρα, για 3 μέρες την εβδομάδα και για 3 συνεχείς εβδομάδες. Πολλά όμως νεογνά, συνήθως κλαίνε λιγότερες ώρες και λιγότερες φορές. Οι κολικοί αρχίζουν συνήθως μετά τη 2η εβδομάδα ζωής, και διαρκούν περίπου 3 μήνες. Τα βρέφη γίνονται ανήσυχα, και κλαίνε έντονα και παρατεταμένα, κυρίως τις απογευματινές και πρώτες βραδινές ώρες. Οι κολικοί είναι περιοδικοί, δηλαδή κατά τη διάρκεια του κολικού το μωρό κλαίει γοερά, το πρόσωπο του κοκκινίζει, μαζεύει τα πόδια του προς την κοιλιά και αρνείται να φάει.
Η αιτία των κολικών είναι άγνωστη. Ενοχοποιείται η λαιμαργία του μωρού, η κατάποση αέρα, η διατροφή της μητέρας, η αλλεργία στο γάλα της αγελάδας, η δυσανεξία στη λακτόζη, η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, η δυσκοιλιότητα, ακόμα και το άγχος της μητέρας που μεταφέρεται προς το μωρό.
Ειδική θεραπεία δεν υπάρχει. Χρειάζεται υπομονή και ψυχραιμία. Οι κολικοί θα υποχωρήσουν μόνοι τους μετά τον 3ο μήνα της ζωής.
Μερικές συμβουλές για να ελαττώσετε τους κολικούς:
• Κατά τη διάρκεια της σίτισης κρατάτε το μωρό σας με το κεφάλι πιο ψηλά από το σώμα του για να είναι πιο ομαλή η ροή του γάλατος στο στομάχι.
• Αναγνωρίστε τα πρώιμα σημεία της πείνας και ταΐστε το πριν να γίνει ανήσυχο και εκνευριστεί.
• Δοκιμάστε ένα ζεστό μπάνιο και λίγο μασάζ στη κοιλιά.
• Βάλτε το προύμυτα πάνω στα πόδια σας και κάνετε λίγο μασάζ στη πλάτη.
• Βάλτε του ελαφρά ζεστές κομπρέσες στη κοιλιά (προσοχή να μην είναι πολύ ζεστές και να του προκαλέσετε έγκαυμα.
• Προσπαθήστε με ένα πλαστικό θερμόμετρο να βγάλετε τον αέρα από το έντερο.
• Δοκιμάστε να του δώσετε μια πιπίλα.
• Σιγοτραγουδήστε του ή βάλτε του μια σιγανή μουσική.
• Μερικοί γονείς βάζουν το μωρό στο παιδικό κάθισμα του αυτοκινήτου και το παίρνουν μια βόλτα. Αν και δεν είναι τόσο πρακτικό φαίνεται ότι ο θόρυβος και το κούνημα βοηθούν τους κολικούς και κάνουν το μωρό να κοιμηθεί. Μια υπαλλακτική λύση είναι να το πάρετε μια βόλτα με το αμαξάκι, Δουλεύει περίπου το ίδιο, αλλά είναι πιο εύκολο και πιο πρακτικό.
• Εάν πιστεύετε ότι το μητρικό γάλα περιέχει κάποια ουσία που μπορεί να προκαλεί κολικούς, αναπροσαρμόστε τη δίαιτα σας. Αφαιρέστε από τη διατροφή σας για δύο εβδομάδες, τροφές, όπως κουνουπίδι, τυρί, γιαούρτι, φράουλες μπρόκολο, ξηρούς καρπούς, καφεΐνη και οινοπνευματώδη ποτά. Ακολούθως μπορεί να εισάγετε ξανά τις πιο πάνω τροφές μία-μία μέχρι να βρείτε ποια του προκαλεί το πρόβλημα.
• Εάν το μωρό τρέφεται με ξένο γάλα μπορείτε να χορηγήσετε ειδική φόρμουλα που ελαττώνει τους κολικούς. Τα πιο πολλά γάλατα σήμερα περιέχουν προβιοτικά τα οποία φαίνεται ότι ελαττώνουν τους κολικούς.
• Εάν ο γιατρός σας υποψιάζεται ότι το μωρό έχει αλλεργία στο γάλα αγελάδας ή δυσανεξία στη λακτόζη, μπορεί επίσης να σας συστήσει ειδική φόρμουλα.
• Μπορείτε να δοκιμάσετε κάποιο καταπραϋντικό τσάι όπως χαμομήλι, γλυκάνισο κλπ.
• Μη δώσετε κάποιο φάρμακο για τους κολικούς, εκτός αν σας το συστήσει ο παιδίατρος σας.
6. ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΡΕΥΤΕΙ
Τα βρέφη καταπίνουν αέρα κατά τη διάρκεια του θηλασμού ή του ταΐσματος με μπιμπερό. Όσο πιο πολύ αέρα καταπιούν τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να του δημιουργήσουν δυσφορία ή κολικό.
Εάν το μωρό σας έχει δυσφορία ή κλαίει μετά το φαγητό, ένα καλό ρέψιμο θα το ανακουφίσει.
Μερικές συμβουλές για να κάμετε το βρέφος σας να ρευτεί.
• Βοηθήστε το χρησιμοποιώντας τις διάφορες γνωστές θέσεις, να ρευτεί στο μέσον της σίτισης και πάντα στο τέλος, πριν το βάλετε για ύπνο. Αν έχει δυσφορία και καταλάβετε ότι θέλει να ρευτεί αλλά δεν μπορεί, βάλτε το για μερικά λεπτά στο κρεβατάκι του και ξανασηκώστε το. Έτσι βοηθάτε τη βαλβίδα που είναι στο τέλος του οισοφάγου να ανοίξει και να προκληθεί το ρέψιμο. Αν σε 10 λεπτά δε ρευτεί μπορείτε να το βάλετε στο κρεβατάκι του.
• Εάν το μωρό θηλάζει, δεν πρέπει να πιάνει μόνο τη θηλή αλλά το στόμα του να εφαρμόζει καλά στο στήθος.. Με αυτό τον τρόπο ο αέρας που θα καταπιεί θα είναι λιγότερος.
• Εάν τρέφεται με μπιμπερό είναι σημαντικό να ελέγξετε την τρύπα της θηλής, Αυτή δεν πρέπει να είναι πολύ μικρή γιατί το μωρό καταβάλει πιο πολύ προσπάθεια για να φάει με αποτέλεσμα να καταπίνει πιο πολύ αέρα. Επίσης δεν πρέπει να είναι πολύ ανοικτή γιατί το γάλα θα τρέχει πιο γρήγορα στο στόμα του με κίνδυνο τη πνιγμονή. Ένας καλός τρόπος να ελέγξετε την τρύπα είναι να βάλετε το μπιμπερό ανάποδα. Το γάλα πρέπει να βγαίνει σταγόνα- σταγόνα. Υπάρχουν φυσικά, στην αγορά μπιμπερό με ειδική κατασκευή που ελαττώνουν τον αέρα που καταπίνει το μωρό.
7. ΚΡΥΩΝΕΙ ή ΖΕΣΤΕΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ
Δεν είναι σπάνιο κατά τη διάρκεια του χειμώνα το μωρό σας να κλαίει όταν το ξεντύνετε για το μπάνιο ή όταν του αλλάζετε τη πάνα. Ο λόγος είναι απλός. Κρυώνει. Μη ξεχνάτε ότι η επιφάνεια του σώματος του βρέφους είναι πολύ μεγάλη σε σχέση με το βάρος του και για τον λόγο αυτό χάνει πολύ εύκολα θερμότητα με επακόλουθο να κρυώνει.
Επί πλέον το θερμορυθμιστικό του σύστημα δεν δουλεύει πλήρως με αποτέλεσμα να μη μπορεί να διατηρήσει σταθερή τη θερμοκρασία του σώματος του.
Είναι λάθος να πιστεύετε ότι τα πολλά ρούχα το προστατεύουν από το κρυολόγημα. Το προστατεύουν μόνο από το κρύο. Όσα ρούχα και να φορά εάν κάποιο άτομο με συμπτώματα ίωσης ή λοίμωξης, φταρνιστεί η βήξει στο πρόσωπο του μωρού θα το κολλήσει.
Το αντίθετο συμβαίνει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Το μωρό ζεσταίνεται πολύ, με τη διαφορά ότι διαμαρτύρεται πολύ λιγότερο παρά όταν κρυώνει.
Ένας απλός κανόνας είναι, τον χειμώνα να φορεί ένα ρούχο παραπάνω και το καλοκαίρι ένα ρούχο λιγότερο από ότι φοράτε εσείς.
8. ΘΕΛΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ – ΘΕΛΕΙ ΠΙΟ ΛΙΓΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ
Πολλά βρέφη είναι απαιτητικά. Τους αρέσει να τα απασχολείς, να τους μιλάς, να τα κρατάς και να τους τραγουδάς, να τα κάνεις να γελούν, να τα μεταφέρεις σε μπροστινό μάρσιπο από το ένα μέρος στο άλλο, ή να τα βγάζεις έξω από το σπίτι να βλέπουν καινούρια πράγματα, όπως χρώματα, μικρά ζώα ή απλά ένα αυτοκίνητο που περνά. Τους ευχαριστούν τα παιγνίδια που κάνουν θόρυβο, ακόμα με ένα απλό σχίσιμο ενός χαρτιού μπορεί να γελούν για πολλή ώρα, ή παιγνίδια που παίζουν κάποια μουσική και γενικά ηρεμούν όταν δέχονται οπτικά ή ακουστικά ερεθίσματα.
Άλλα όμως βρέφη είναι λιγότερο απαιτητικά και νοιώθουν πιο άνετα όταν δέχονται πιο λίγα ερεθίσματα. Το έντονο φώς ή δυνατός θόρυβος τα αναστατώνει και πολλές φορές τα κάνει να κλαίνε. Προσπαθήστε να ξεχωρίσετε σε ποια κατηγορία από τις δύο ανήκει το βρέφος σας και ακολουθείστε τις απαιτήσεις του.
9. ΒΓΑΖΕΙ ΔΟΝΤΑΚΙΑ
Τα πιο πολλά βρέφη βγάζουν τα πρώτα τους δοντάκια μεταξύ 5-8 μηνών.
Σε μερικά βρέφη ή οδοντοφυΐα μπορεί να αρχίσει νωρίτερα ή και αργότερα. Τα πρώτα δόντια που βλαστάνουν είναι συνήθως τα κάτω μπροστινά (μέσοι τομείς) και ακολούθως τα πάνω μπροστινά (μέσοι τομείς) και ακολουθούν οι άνω πλάγιοι τομείς και οι κάτω πλάγιοι τομείς. Η οδοντοφυΐα των πρώτων δοντιών (20) συμπληρώνεται στην ηλικία των 2 ½ -3 ετών.
Σε πολλά βρέφη η οδοντοφυΐα δεν προκαλεί κανένα απολύτως σύμπτωμα, και μητέρα συνήθως το ανακαλύπτει τυχαία.
Σε ορισμένα όμως βρέφη προκαλούνται τα πιο κάτω συμπτώματα:
• Διογκωμένα και κόκκινα ούλα.
• Σιελόρροια (μεγάλη ποσότητα σάλιου)
• Δυσφορία και γκρίνια,
• Ανησυχία πόνος και κλάμα,
• Δυσκολία στο φαγητό ή και ανορεξία,
• Δυσκολία στον ύπνο.
Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι, συμπτώματα όπως ο βήχας, η διάρροια, ο εμετός, ο πυρετός και το συνάχι σχετίζονται με την οδοντοφυΐα. Απλά πρέπει να γνωρίζετε ότι μέχρι την ηλικία των 6 μηνών, το βρέφος έχει αντισώματα που πήρε από την μητέρα του και συνήθως δεν αρρωστά. Μετά την ηλικία αυτή τα αντισώματα ελαττώνονται και το βρέφος αρχίζει να αναπτύσσει τα δικά του και παρουσιάζει τα πιο πάνω συμπτώματα που χρονολογικά απλά συμπίπτουν με την ηλικία που αρχίζει η οδοντοφυΐα.
Πως να αντιμετωπίσετε τα συμπτώματα της οδοντοφυΐας:
• Δώστε του ένα πλαστικό ή ελαστικό παιγνίδι ή ειδικά πλαστικά δακτυλίδια που περιέχουν υγρό και μπαίνουν στο θάλαμο του ψυγείου. Σίγουρα θα τα βάλει στο στόμα του.
• Εάν είναι αρκετά μεγάλο για να τρώει μόνο, του δώστε του ένα σκληρό μπισκότο (cracker)
• Δώστε του κάτι κρύο να φάει πχ γιαούρτι.
• Κάνετε του λίγο μασάζ με ειδική δακτυλήθρα.
• Εάν αυτά δεν βοηθούν, ρωτήστε τον παιδίατρο σας κατά πόσο θα του δώσετε κάποιο παυσίπονο ή κάποια καταπραϋντική κρέμα (gel).
11. ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟ
Εάν έχετε ελέγξει τα πιο βασικά αίτια που το μωρό σας είναι ανήσυχο ή κλαίει, και έχετε δοκιμάσει διάφορους τρόπους να το κάνετε να ηρεμήσει, και αυτό εξακολουθεί να κλαίει μη ξεχνάτε ότι μπορεί να είναι άρρωστο. Απλά πάρτε του τη θερμοκρασία και εάν έχει πυρετό ψάξτε για άλλα συμπτώματα κάποιας αρρώστιας.
Πότε πρέπει να επικοινωνήσετε με τον παιδίατρο σας:
• Όταν το μωρό σας έχει εμετούς και διάρροια.
• Όταν έχει πυρετό πάνω από 24 ώρες.
• Όταν σφυρά το στήθος του και έχει δύσπνοια (δηλαδή δυσκολεύεται στη αναπνοή του).
• Όταν βήχει λαρυγγικά.
• Όταν πέσει από ύψος και τραυματιστεί στο κεφάλι.
• Όταν έχει αίμα στα κόπρανα.
• Όταν δεν αντιδρά καλά στα ερεθίσματα.
• Όταν ξαφνικά αρχίζει να κλαίει χωρίς κανένα εμφανή λόγο.
• Όταν έχει ελαττωθεί σε μεγάλο βαθμό η όρεξη του για φαγητό πάνω από 3 ημέρες.
11. ΑΛΛΑ ΠΙΟ ΣΠΑΝΙΑ ΑΙΤΙΑ
• Κήλη
Κήλη ονομάζεται η προβολή κάποιου ενδοκοιλιακού οργάνου δια μέσου ενός φυσιολογικού τρήματος (τρύπας) του σώματος. Οι πιο συχνές είναι η βουβωνοκήλη, ο ομφαλοκήλη, η κιρσοκήλη και η υδροκήλη.
Η βουβωνοκήλη οφείλεται στη παραμονή ανοικτού του πόρου από τον οποίο καταβαίνουν οι όρχεις στο όσχεο. Συνήθως αυτός ο πόρος κλείνει αμέσως μετά τη γέννηση. Αν δεν κλείσει υπάρχει επικοινωνία του οσχέου με τη κοιλιά και εάν αυτή είναι μεγάλη μπορεί δια μέσου της να περάσει τμήμα του εντέρου και να δημιουργηθεί η βουβωνοκήλη. Εάν η επικοινωνία είναι μικρή περνά μόνο νερό προς το όσχεο και δημιουργείται η υδροκήλη. Όχι σπάνια η υδροκήλη συνυπάρχει με τη βουβωνοκήλη.
Η μόνη κήλη που προκαλεί δυσφορία ή και πόνο στο βρέφος είναι η βουβωνοκήλη. Έντονος πόνος υπάρχει όταν η κήλη περισφιχτεί, δηλαδή το έντερο δεν μπορεί να επιστρέψει στη κοιλιά και να κινδυνεύει με νέκρωση λόγω διακοπής της κυκλοφορίας του αίματος. Εάν το βρέφος σας κλαίει χωρίς άλλο εμφανή λόγο είναι καλό να ελέγχετε τη περιοχή δίπλα από τα γεννητικά του όργανα. Η κήλη εμφανίζεται σαν μια μικρή διόγκωση στη περιοχή αυτή. Στη περίπτωση αυτή πρέπει να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας διότι η θεραπεία είναι σχεδόν πάντοτε χειρουργική.
Η ομφαλοκήλη δεν προκαλεί ανησυχία ή πόνο και υποχωρεί χωρίς θεραπεία γύρω στα 4 χρόνια. Η υδροκήλη επίσης δεν προκαλεί συμπτώματα και υποχωρεί στους 12-18 μήνες. Η Κιρσοκήλη δεν αφορά τη βρεφική ηλικία διότι εμφανίζεται σε μεγαλύτερα παιδιά.
• Εγκολεασμός
Ο εγκολεασμός αποτελεί μια μορφή απόφραξης του εντέρου και χαρακτηρίζεται από την είσοδο ενός τμήματος του εντέρου στον ίδιο του τον αυλό (σαν τηλεσκόπιο) δημιουργώντας έτσι ένα διπλό σωλήνα, με αποτέλεσμα την απόφραξη των αγγείων, οίδημα και ισχαιμία του εντέρου και την πιθανή νέκρωση του αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα.
Εμφανίζεται κατά 65% στη βρεφική ηλικία και 35% σε μεγαλύτερες ηλικίες. Στη βρεφική ηλικία είναι πιο συχνός στα αγόρια. Τα αίτια είναι βασικά άγνωστα, ενοχοποιούνται όμως η εισαγωγή στερεάς τροφής, γαστρεντερίτιδες και λοιμώξεις του αναπνευστικού και διάφορες άλλες ιώσεις . Η συχνότητα του είναι 2-4 περιστατικά κάθε 1000 βρέφη.
Το μωρό έχει έντονο πόνο στη κοιλιά που συνοδεύεται με εμετούς. Το κλάμα του είναι κολικοειδές, δηλαδή κλαίει κάθε 10-15 λεπτά με διάρκεια 3-4 λεπτά. Ακολούθως μπορεί να παρουσιάσει ωχρότητα (χλομάδα), άρνηση για φαγητό, απάθεια και ίσως αιμορραγικές κενώσεις.
Σε περίπτωση που το βρέφος σας παρουσιάσει τα πιο πάνω συμπτώματα επικοινωνήστε αμέσως με τον παιδίατρο σας.
• Ερπητική σταματίτιδα.
Η Ερπητική στοματίτιδα είναι μια φλεγμονή του βλεννογόνου του στόματος που μπορεί να επηρεάσει τα ούλη, τη γλώσσα, τα χείλη, την βάση ή τον ουρανίσκο του στόματος. Μπορεί να παρουσιαστεί με ερυθρότητα, πόνο, ανησυχία, δυσκολία στη σίτιση και σπανιότερα αιμορραγία. Εμφανίζεται σε βρέφη και παιδιά από 6 μηνών και άνω.
Απλά εξετάστε το στόμα του μωρού σας και αν υπάρχουν συμπτώματα επικοινωνήστε με τον παιδίατρο σας.
•Καινούρια ρούχα.
Όχι σπάνια, τα μωρά μπορεί να κλαίνε διότι έχουν φαγούρα ή και πόνο ο οποίος προκαλείται από τη συνθετική μάρκα ή το νάυλον που τη συγκρατεί, ενός καινούργιου ρούχου όταν αυτή ευρίσκεται στη περιοχή του λαιμού. Καλύτερα τα καινούρια ρούχα να πλένονται πριν τα φορέσουν για πρώτη φορά τα μωρά ή ακόμα καλύτερα να αφαιρέσετε τη μάρκα από τα ρούχα.
• Περιτύλιξη τρλιχας ή κλωστής γέρω από κάποπιο δάκτυλο (hair tourniquet).
Στη περίπτωση αυτή μια τρίχα (συνήθως της μητέρας) ή μια κλωστή (από τα ρούχα του μωρού) μπορεί να τυλιχτεί γύρω από ένα δάκτυλο με αποτέλεσμα να διακοπεί η κυκλοφορία, να πρηστεί και να κοκκινίσει και σε ακραίες περιπτώσεις να πάθει νέκρωση και γάγγραινα.
Εάν το μωρό κλαίει χωρίς κάποιο εμφανή λόγο εκτός από τα υπόλοιπα αίτια, είναι καλό να ελέγξετε και τα δάκτυλα του. •
Δυσκοιλιότητα
Η δυσκοιλιότητα είναι πιο συχνή σε μεγαλύτερα παιδιά, μπορεί όμως να εμφανιστεί από τη βρεφική ηλικία. Δυσκοιλιότητα δεν εννοούμε ότι το μωρό δεν ενεργείται κάθε μέρα, αλλά τη δυσκολία στην αφόδευση. Αυτό συνοδεύεται με φουσκωμένη κοιλιά και πόνο, τα κόπρανα του είναι σκληρά και ογκώδη και μπορεί να του προκαλέσει ραγάδες (σχισμές γύρω από τον πρωκτό) και ίσως μικρή αιμορραγία.
Αν διαπιστώσετε ότι το μωρό σας μπορεί να έχει δυσκοιλιότητα ενημερώστε τον παιδίατρο σας ο οποίος θα σας δώσει οδηγίες για την αντιμετώπιση της.
• Σύγκαμα
Τα ούρα περιέχουν μια ουσία που λέγεται ουρία. Η ουρία διασπάται και
παράγεται αμμωνία, η οποία είναι καυστική για το πολύ ευαίσθητο δέρμα του μωρού και προκαλεί ερεθισμό του δέρματος στη περιοχή της πάνας. Το δέρμα κοκκινίζει και αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, πολύ σύντομα η περιοχή θα επιμολυνθεί με μύκητες λόγω των ιδανικών συνθηκών (αυξημένη υγρασία και θερμοκρασία) που επικρατούν στη περιοχή. Όταν συμβεί αυτό, οι δερματικές βλάβες θα αρχίσουν να επεκτείνονται, το κοκκίνισμα θα γίνει πιο έντονο που θα προκαλεί έντονο πόνο όταν το ακουμπάτε έστω και απαλά. Δεν είναι σπάνιο η περιοχή να είναι τόσο ερεθισμένη που σε ορισμένα σημεία να αιμορραγεί.
Χρησιμοποιείστε τις ειδικές κρέμες που θα σας συστήσει ο παιδίατρος σας για να ανακουφίσετε το μωρό σας.
• Πονοκέφαλος.
Ο πονοκέφαλος είναι πιο συχνός σε μεγαλύτερα παιδιά, μπορεί όμως να συμβεί και στη βρεφική ηλικία.
Τα αίτια που μπορεί να προκαλέσουν πονοκέφαλο στα βρέφη είναι η πείνα, οι κολικοί, ο πυρετός, η οδοντοφυΐα, η ωτίτιδα, η αφυδάτωση, το κρυολόγημα και οι πολύ έντονες μυρωδιές. Ο πονοκέφαλος φυσικά υπάρχει και όταν υπάρχει κάποια σοβαρή φλεγμονή (πχ Μηνιγγίτιδα) ή κάποιος σοβαρός τραυματισμός στο κεφάλι.
Είναι αρκετά δύσκολο για τους γονείς να καταλάβουν ότι το βρέφος τους έχε πονοκέφαλο.
Μερικές όμως ενδείξεις είναι:
Ανασηκώνουν τα φρύδια τους.
Βάζουν τα χέρια στο κεφάλι, ή στα μάτια.
Ανακατεύουν τα μαλλιά τους.
Είναι εκνευρισμένα και ανήσυχα.
Είναι πολύ ευαίσθητα όταν τα αγγίζεις.
΄Αλλα σπάνια αίτια.
Κατάγματα, ξένο σώμα στο μάτι, στη μύτη ή στο αυτί, τσιμπήματα των εντόμων, σύνδρομο Kawasaki, πορφύρα, μηνιγγίτιδα, αλλεργία στο γάλα αγελάδας κ.α.
Δυστυχώς τα βρέφη δεν μπορούν να μας εξηγήσουν γιατί κλαίνε, και ούτε οι γονείς μπορεί να είναι βέβαιοι για τα αίτια. Ευτυχώς όμως, τις πιο πολλές φορές καταφέρνουμε να τα ανακουφίσουμε έστω και αν δεν έχουμε βρει το λόγο.
Πηγή: child.org.cy