Εάν μια έγκυος γυναίκα με ρωτήσει αν ο θηλασμός ήταν εύκολος ή όχι, θα έκανα το ίδιο πράγμα που έκαναν τόσες πολλές γυναίκες για μένα όταν ήμουν εγώ έγκυος. Θα στρέψω τα μάτια μου στο έδαφος, θα σηκώσω τους ώμους, και να την καθησυχάσω ότι, ναι, είναι πολύ εύκολος. Αλλά θα είναι ένα φοβερό ψέμα.
Έχω θηλάσει 3 παιδιά και εξακολουθώ να θηλάζω το μικρότερο μου, ηλικίας 3 ετών, τη νύχτα. Παλαιότερα έκανα tandem με το μωρό και το μεσαίο μου παιδί. Έχω θηλάσει ενώ ήμουν έγκυος. Θηλάζω καθημερινά για σχεδόν οκτώ χρόνια. Και αν υπάρχει ένα πράγμα που οι μητέρες που θηλάζουμε πρέπει να παραδεχτούμε, είναι ότι ο θηλασμός είναι σκληρός.
Και τα τρία παιδιά μου είχαν δυσανεξίες στο γάλα και τις πρωτεΐνες σόγιας, πράγμα που σημαίνει ότι αν ήθελα να θηλάσω(όπως και έκανα), δεν θα μπορούσα να φάω ούτε ένα ίχνος γαλακτοκομικών ή σόγιας, γιατί οι πρωτεΐνες θα περνούσαν στο γάλα μου και θα τους αρρώσταιναν. Δύο από τα μωρά μου είχαν και άλλες δυσανεξίες, στο γάλα και στα καρύδια και στα εσπεριδοειδή, μεταξύ άλλων, γι ‘αυτό και ήμουν σε ειδική δίαιτα για μήνες. Είχα μαστίτιδα και μυκητίαση κάτω από το στήθος. Ο μικρότερος μου γεννήθηκε επίσης κοντό χαλινό και δυσκολευόταν να πιάσει τη θηλή.
Λέμε ότι ο θηλασμός είναι φυσικός, και είναι. Αλλά κανείς δεν είπε ποτέ ότι κάθε φυσική διαδικασία του ανθρώπινου σώματος είναι εύκολη ή ευχάριστη. Οδηγούμε τις γυναίκες στην αποτυχία όταν τις κάνουμε να πιστεύουν ότι συμβαίνει αυτό. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου Νόσων, περίπου το 82% των νέων μωρών θηλάζουν για τουλάχιστον μερικές φορές. Αλλά μόνο λίγο πάνω από το 55% θηλάζουν ακόμα στους 6 μήνες, και μόνο το 33%θηλάζουν για ένα ολόκληρο έτος. Ορισμένες μητέρες το σταματούν απλώς επειδή αντιλαμβάνονται ότι ο θηλασμός δεν είναι γι ‘αυτές. Αλλά άλλες στερούνται υποστήριξης και περνούν από κακουχίες που δεν περίμεναν και είναι δύσκολο να προετοιμαστούν όταν δεν ξέρουν τι έρχεται.
Μια μαμά που ξέρω ανακάλυψε ότι είχε υποπλαστικό στήθος, που σημαίνει ότι είχε “ανεπαρκή ιστό μαστού” για να παράγει γάλα. Είχε επίσης σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών. Το πρώτο της μωρό γεννήθηκε τρεις εβδομάδες νωρίτερα και δεν τα κατάφερε ποτέ να πιάσει θηλή. Ακόμη και με τη βοήθεια ενός συμβούλου θηλασμού και ψευτοθηλών, η φίλη μου αναγκάστηκε να σταματήσει να προσπαθεί να θηλάσει μετά από μόλις 2 εβδομάδες, επειδή απλά δεν τα κατάφερνε. Το δεύτερο μωρό της έπιανε θηλή σύμφωνα με την ίδια, αλλά ποτέ δεν είχε αρκετό γάλα γι ‘αυτό έπρεπε να συμπληρώσει με φόρμουλα για τους 10 μήνες που θήλαζε.
Οι περισσότερες μαμάδες αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα θηλασμού. Γιατί λοιπόν συνεχίζουμε να λέμε ότι ο θηλασμός είναι εύκολος; Πρόκειται για τεράστια πίεση! Η δική μου σύμβουλος θηλασμού μου είχε πει: “Μας λένε: Πρέπει να είσαι τέλεια. Πρέπει να κάνεις τα πάντα απολύτως σωστά γιατί θα σε κατηγορήσουν… Ξεκινά με τη γέννηση, πρέπει να έχεις έναν τέλειο φυσιολογικό τοκετό, και πρέπει να είναι κοινωνική μετά τον τοκετό και να θηλάσεις κατευθείαν… Κανείς δεν αναρωτιέται εάν μπορούν να γίνουν όλα αυτά που ζητάνε από τις γυναίκες! ”
Γι ‘αυτό πρέπει να καταργήσουμε το μύθο του εύκολου θηλασμού. Πρέπει να πούμε την αλήθεια και να μοιραστούμε τις ιστορίες μας, έτσι ώστε και οι υπόλοιπες γυναίκες να ξέρουν τι να περιμένουν, τι πρέπει να κάνουν όταν όλα πάνε στραβά και που μπορούν με ασφάλεια να στραφούν προς βοήθεια. Πρέπει να πούμε ότι ο θηλασμός είναι σκληρός – και η παραδοχή ότι είναι δύσκολος δεν σημαίνει ότι είναι λιγότερο όμορφος ή σημαντικός ή οτι δεν “αξίζει τον κόπο”.
Απόψε, το μικρό παιδί μου θα πιάσει το στήθος μου και θα θηλάσει εναλλάξ λίγο και στη συνέχεια καθόλου. Αλλά η εγγύτητα που μοιραζόμαστε αξίζει κάθε τσίμπημα και τράβηγμα και κλωτσιά. Ο θηλασμός των τριών παιδιών μου ήταν δύσκολος. Ο θηλασμός, μερικές φορές, είναι ακόμα δύσκολος. Αλλά μου αρέσει αυτό. Και μπορώ να πω χωρίς αμφιβολία ότι αξίζει τον κόπο.