Τι είναι σημαντικό να ξέρουμε ώστε να κρατάμε τα παιδιά μας ασφαλή; Σκεφτήκατε ποτέ ότι όταν λέμε στα παιδιά μας ότι οι άγνωστοι είναι επικίνδυνοι μπορεί να τα βάζουμε σε κίνδυνο;
Το να ανησυχούμε ότι ένας τυχαίος άγνωστος ενήλικας στον οποίο θα μιλήσει το παιδί μας, θα είναι τελικά απαγωγέας είναι λίγο τρελό. Η απαγωγή είναι ένα τρομακτικό σενάριο που θέλει αρκετή προσοχή, αλλά στατιστικά, συμβαίνει σπάνια.
Αυτές τις μέρες σχεδόν όλα τα παιδιά άνω των 10 ετών έχουν κινητό, έτσι ο καλύτερος τρόπος για να σε βρει το παιδί σου είναι να ξέρει το κινητό σου και να να ζητήσει από έναν ενήλικα να σε καλέσει.
Οι γονείς που διδάσκουν τα παιδιά τους να φοβούνται τους ξένους γενικά τους κάνουν κακό. Οι περισσότεροι ξένοι είναι απολύτως ασφαλείς, και αντιστρόφως, η συντριπτική πλειοψηφία των ενηλίκων που κακοποιούν τα παιδιά δεν είναι ξένοι. Τα παιδιά δεν πρέπει να θεωρούν ότι όλοι οι ξένοι είναι επικίνδυνοι και όλοι οι γνωστοί είναι ακίνδυνοι. Αντ “αυτού, θα πρέπει να μάθουν ότι ορισμένες συμπεριφορές είναι προειδοποιητικά σημάδια: για παράδειγμα, λέγοντας στα παιδιά να κρατούν μυστικά από τους γονείς τους, προσβάλλοντας τα προσωπικά όρια, ή να τους παρακινούν να πάνε οπουδήποτε χωρίς να το ξέρουν οι γονείς τους.
Νομίζω ότι είναι επίσης καλό για τα παιδιά να ξέρουν ότι τους επιτρέπεται, και μάλιστα οτι ενθαρρύνονται, να σπάσουν τους κανόνες σε ό, τι κρίνουν ως κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ξοδεύουμε πολύ χρόνο λέγοντας στα παιδιά να συμπεριφέρονται καθώς πρέπει, αυτό όμως στην περίπτωση που κάποιος θα προσπαθήσει να τα εκμεταλλευτεί, μπορεί να αποδειχθεί τρομερό λάθος.
Αν το σπίτι πάρει φωτιά, ναι, μπορεί να σπάσει ένα παράθυρο για να βγει! Αν ένας ξένος προσπαθήσει να το κάνει να συμμορφωθεί και να πάει μαζί του, ακόμη και αν δεν το θέλει να αρχίσει να ουρλιάζει και να φωνάζει, να κλωτσήσει και να δαγκώσει. Με αυτόν τον τρόπο θα πάρει την προσοχή των άλλων ενηλίκων, και αυτό είναι ένα καλό πράγμα. Εν ολίγοις, ισχύουν οι συνήθεις κανόνες υπό φυσιολογικές συνθήκες. Για έναν ενήλικα, μπορεί να είναι προφανής. Αλλά σε ένα παιδί, δεν είναι πάντα σαφές ότι υπάρχουν εξαιρέσεις στη συμπεριφορά, επειδή βρισκόμαστε σπάνια σε περιπτώσεις όπου έχουμε την ευκαιρία να εξηγήσουμε στα παιδιά μας ότι αυτό θα ήταν μια καλή στιγμή για να παρεκτραπούν.
Δεν είναι καθόλου επικίνδυνο για ένα 6-χρονο να προσεγγίσει ένα τυχαίο υπάλληλο σε ένα εμπορικό κέντρο και να πει, «Δεν μπορώ να βρω τον μπαμπά μου. Μπορείς να τον καλέσει για μένα; Εδώ είναι ο αριθμός του». Αυτό είναι μια εντελώς λογική πράξη που πρέπει να κάνουμε σε αυτή την κατάσταση. Οι πιθανότητες ότι ο εργαζόμενος στο εμπορικό να είναι ένας απαγωγέας ο οποίος αποφάσισε να φορέσει στολή εργασίας για το υπόλοιπο της ημέρας υπέρ της αρπαγής του παιδιού σας είναι ελάχιστες.
Σε αντίθεση με αυτό που οι άνθρωποι συνήθως πιστεύουν, ένα παιδί σήμερα είναι αρκετά ασφαλές. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που ελλοχεύουν τα παιδιά είναι η κακοποίηση τους που προέρχεται από τους γονείς ή από κάποιους άλλους που είναι κοντά τους.
Πηγή: mommyandthecity.gr