«Μα μου το υποσχέθηκες μαμά»
“Είναι να μην τάξεις σε μικρό και σε τρελό” λέει μια παροιμία και σίγουρα θα έχετε διαπιστώσει και εσείς πόσο σωστή είναι τελικά, όσον αφορά τουλάχιστον στις υποσχέσεις που δίνουμε στα παιδιά.
Οι γονείς συχνά δίνουμε στα παιδιά υποσχέσεις της στιγμής που τελικά δεν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε.
Αυτό γίνεται για διάφορους λόγους, είτε γιατί είναι μια στιγμή που θέλουμε να δελεάσουμε το παιδί μας να κάνει κάτι, είτε γιατί θέλουμε να αποφύγουμε μια στιγμή έντασης, είτε γιατί δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να βλέπουμε το παιδί μας απογοητευμένο και λυπημένο, είτε γιατί θέλουμε να του δημιουργήσουμε ελπίδα και την αίσθηση της γλυκιάς προσδοκίας.
Τίποτα από αυτά δεν είναι κακό αν τηρήσουμε την υπόσχεσή μας.
Τι γίνεται, όμως, αν δεν τηρούμε τις υποσχέσεις μας; Τι μηνύματα παίρνει το παιδί μας; Τι καταλαβαίνει από την ασυνέπειά μας;
Είτε είμαστε ενήλικες, είτε παιδιά δίνουμε μεγάλη αξία στις υποσχέσεις. Το να τηρούμε τις υποσχέσεις μας είναι κομμάτι της αξιοπιστίας μας και όταν δεν τις τηρούμε φαινόμαστε στα μάτια του άλλου αναξιόπιστοι.
Όταν κάποιος δεν τηρεί την υπόσχεση που μας έδωσε κλωνίζεται η εμπιστοσύνη μας, νιώθουμε απογοήτευση, πολλές φορές και θυμό με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος να διαταραχθεί η σχέση μεταξύ μας.
Δεν είναι σπάνιο οι γονείς στην προσπάθειά μας να μην κακοκαρδίσουμε το παιδί μας, να του δίνουμε μια υπόσχεση την οποία μετά δεν τηρούμε. Και δεν είναι απαραίτητο η υπόσχεση να αφορά ένα ταξίδι στη Eurodisney, αλλά μικρά πράγματα της καθημερινότητάς μας.
Πόσες φορές υποσχεθήκατε στα παιδιά σας ότι δεν θα αργήσετε να επιστρέψετε από τη δουλειά και πως όταν γυρίσετε θα παίξετε μαζί; Πόσες φορές υποσχεθήκατε ότι θα πάτε αύριο στην παιδική χαρά γιατί σήμερα είστε πολύ κουρασμένη-ος;
Μπορεί να σας έτυχαν πολλές υποχρεώσεις και να μην καταφέρατε να επιστρέψετε εγκαίρως, να είχατε πονοκέφαλο και να μην μπορέσατε να παίξετε τελικά μαζί, να ήσασταν και την επόμενη μέρα πολύ κουρασμένοι και να μην πήγατε στην παιδική χαρά.
Όλα αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα.
Όμως το υποσχεθήκατε!
Για τα παιδιά μας είμαστε το κέντρο του κόσμου και όταν δεν τηρούμε τις υποσχέσεις που τους δίνουμε χάνουν την εμπιστοσύνη τους, μειώνεται η αξιοπιστία μας, πολλές φορές θυμώνουν μαζί μας, κλαίνε, νιώθουν ανασφάλεια.
Υπάρχουν, μάλιστα, φορές που υποσχόμαστε πράγματα που δεν εξαρτώνται καν από εμάς. Για τα παιδιά μας είμαστε το κέντρο του κόσμου και όταν δεν τηρούμε τις υποσχέσεις που τους δίνουμε η απογοήτευση που νιωθουν είναι μεγάλη!
Μην περιμένετε ένα παιδί να ξεχάσει την υπόσχεσή σας. Μπορεί να περιμένει όλη την ημέρα, την εβδομάδα ή ακόμη και όλο το μήνα, όμως το περιμένει! Είναι προτιμότερο να μην υποσχεθούμε καθόλου κάτι παρά να μην φανούμε συνεπείς.
Όταν κάποια φορά συμβεί κάτι έκτακτο θα πρέπει να εξηγήσουμε στο παιδί μας τι ακριβώς συνέβη, όμως αυτό δεν θα πρέπει να αποτελέσει επαναλαμβανόμενη δικαιολογία γιατί τότε το παιδί μας θα νιώσει ότι δεν το υπολογίζουμε, ότι δεν το νοιαζόμαστε αρκετά.
Καλό θα είναι να σκεφτόμαστε καλά προτού δώσουμε την υπόσχεσή μας. Να υποσχόμαστε μόνο όσα μπορούμε να πραγματοποιήσουμε… γιατί όχι και να πραγματοποιούμε περισσότερα από όσα υποσχεθήκαμε;
Πώς και πότε το «όχι» στα παιδιά πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτο
Γίνεται ν’ αγαπάς όλα σου τα παιδιά το ίδιο;