Η μαμά είχε βαρεθεί να μαζεύει ό,τι άφηναν πίσω τους τα λατρεμένα της παιδιά, δύο κόρες και ένας γιος, ο Θεός να τα έχει καλά. Λερωμένα πιάτα από το τραπέζι, τα κομοδίνα τους, ακόμη και στα κρεβάτια τους, βρώμικα ρούχα, πεταμένα παντού παπούτσια, παιχνίδια, βιβλία κλπ κλπ. Όταν αποφάσισε να κατέβει σε απεργία και να σταματήσει κάθε δραστηριότητα σχετική με το νοικοκυριό, τα παιδιά της αντιλήφθησαν ότι κάτι συνέβαινε στο σπίτι μετά από δύο ημέρες, όταν πρόσεξαν για πρώτη φορά την ανακοίνωση στην πόρτα του ψυγείου: “Η μαμά δεν λειτουργεί λόγω απεργίας! Προσοχή! Καλείται το προσωπικό ασφαλείας να αναλάβει καθήκοντα!”
“Προσωπικό ασφαλείας;;; τι είναι αυτό; και η μαμά κάνει απεργία; δηλαδή;” κοιτάχτηκαν μεταξύ τους με απορία, σήκωσαν με αδιαφορία τους ώμους τους και κάθισαν στο τραπέζι να φάνε το βραδινό τους εν μέσω πειραγμάτων και αλληλοκαρπαζιών. Δεν πρόσεξαν ότι τα πιάτα τους δεν περιείχαν μοσχομυριστό φαγητό, αλλά απομεινάρια από μουλιασμένα δημητριακά. «Μπλιάχ, τι είναι αυτό;» είπαν σπρώχνοντας τα πιάτα από μπροστά τους. «Α, νομίζω ότι αυτό είναι το πρωινό σας αγάπες μου» είπε τάχα αδιάφορα ενώ δάγκωνε ένα μήλο και απομακρύνθηκε με ένα χαμογελάκι αλά Τζοκόντα.
Το επόμενο πρωί τα παιδιά της μαμάς δεν βρήκαν ούτε τις φρεσκοσιδερωμένες φόρμες τους, ούτε τα παπούτσια στις παπουτσοθήκες τους, ούτε τις τσάντες τους έτοιμες για το σχολείο, ούτε τα δημητριακά τους, τα φρέσκα δηλαδή, γιατί τα χθεσινοβραδινά ήταν ακόμη εκεί μαζί με τα αποφάγια από τις πίτσες που παρήγγειλε ο μπαμπάς. Κάτι δεν πάει καλά…
Η μαμά – όμορφη, χτενισμένη και περιποιημένη – τους καλημέρισε με ένα ζεστό φιλί, έφτιαξε τον καφέ της και άνοιξε το ραδιόφωνο. Η φωνή του εκφωνητή ακούστηκε ζεστή και παιχνιδιάρικη καθώς ενημέρωνε τον αγουροξυπνημένο κόσμο για τα νέα της ημέρας:
«Συνεχίζεται για τρίτη μέρα η απεργία των μαμάδων. Ως γνωστόν το “Ανώτατο Συνδικάτο των Μαμάδων” αποφάσισε μετά από θυελλώδη συνεδρίαση την εξαγγελία τριήμερης καθολικής απεργίας των μελών του και αποχή αυτών από τα καθήκοντα της καθαριότητας και τακτοποίησης του σπιτιού, της περιποίησης των μελών της οικογενείας και της υποχρέωσης «στέκομαι σούζα και κερί αναμμένο» προς έγκαιρη ικανοποίηση όλων των αναγκών για καθαρά ρούχα, φαγητό, συμμαζεμένο δωμάτιο, τακτοποιημένα παιχνίδια κ.ο.κ. των παιδιών τους.
Μεταξύ άλλων το βασικό αίτημα τους είναι η αύξηση του ελεύθερου, προσωπικού χρόνου τους κατά 5%. Σύμφωνα πάντα με τις μαμάδες η αδιάκοπη και μεγάλης έντασης ενασχόληση τους με το νοικοκυριό και την άνευ όρων ικανοποίηση των απαιτήσεων των παιδιών τους, τις εξαντλεί σωματικά και ψυχολογικά, με συνέπεια οι προσφερόμενες υπηρεσίες τους να φθίνουν διαρκώς ποιοτικώς, αλλά και οι ίδιες να εμφανίζουν εικόνα εγκατάλειψης, μιζέριας, χαμηλής αυτοεκτίμησης και υπερκόπωσης, με ανάλογες φυσικά επιπτώσεις και στην ψυχολογία ακόμη και των ίδιων τους των παιδιών.
Αυτό για το οποίο αγωνίζονται είναι να αναλάβουν υπεύθυνα πια τα παιδιά τους τις δικές τους μικρές – σύμφωνα με τα λεγόμενα των μαμάδων – υποχρεώσεις τους και να είναι συνεπείς ως προς αυτές. Τοποθέτηση των πιάτων τους μετά το φαγητό στο πλυντήριο πιάτων, μάζεμα των ρούχων τους και τοποθέτηση των λερωμένων στο καλάθι των άπλυτων, μάζεμα των παιχνιδιών και των παπουτσιών τους, είναι τα βασικά που ζητούν οι μαμάδες. Με την ανάληψη μικρών καθηκόντων από πλευράς των παιδιών το “Ανώτατο Συνδικάτο των Μαμάδων” πιστεύει ότι οι μαμάδες θα έχουν πια λίγο χρόνο και για τις ίδιες, ώστε να ξεκουράζονται, να ανανεώνονται, πράγμα το οποίο θα αναβαθμίσει αυτομάτως και την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών τους προς τα παιδιά και το σπίτι τους.
Η ικανοποίηση των αιτημάτων τους προσκρούει στο Υπουργείο Ανατροφής του Παιδιού, η ηγεσία του οποίου δεν δείχνει καμία πρόθεση ούτε καν να ξεκινήσει διάλογο με τις απεργούς. Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει το νόμο απαρέγκλιτα για όλους και χωρίς αστερίσκους. Χαρακτήρισε δε τα αιτήματα των μαμάδων εκτός πραγματικότητας.
Με έγγραφό του το “Ανώτατο Συνδικάτο των Μαμάδων” ζήτησε να συναντηθεί με την Ηγεσία του Υπουργείου. Εφόσον γίνει δεκτό το αίτημα τους, προτείνουν να αναστείλουν τις κινητοποιήσεις τους και να ξεκινήσει διάλογος μέχρι να βρεθεί λύση στο πρόβλημα. Πάντως, ο υπουργός απέρριψε ως προσχηματική τη συγκεκριμένη πρόταση των μαμάδων για διάλογο. Αυτό και μόνο, λέει η πρόεδρος του Συνδικάτου, δείχνει ότι το γενικότερο κυβερνητικό σχέδιο «είναι να απαξιώσει πλήρως τη θέση και το ρόλο των μαμάδων».
Οι νεότερες πληροφορίες αναφέρουν ότι η απάντηση από την πλευρά των απεργών θα είναι δυναμική μια και αυτή τη στιγμή το Συνδικάτο αποφασίζει νέες κυλιόμενες 24ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις και οι απανταχού μαμάδες να συνεχίσουν να απέχουν από όλα τα καθήκοντα τους. Με ενδιαφέρον αναμένεται η αντίδραση του υπουργείου και της κυβέρνησης».
Τα παιδιά άκουγαν την είδηση, καθώς χαλάρωναν οι μύες τους προσώπου αφήνοντας το σαγόνι να πέσει με κατάπληξη, ενώ το μάτι τους είχε κάτι από «την κάτσαμε την βάρκα παίδες». Κοίταξαν τη μαμά, που ομολογουμένως σήμερα ήταν πολύ περιποιημένη, όμορφη και δεν χασμουριόταν, προφανώς είχε κοιμηθεί νωρίς – αφού δεν είχε κάνει καμιά δουλειά – και είχε χορτάσει ύπνο. Τα φίλησε, τα αγκάλιασε με θέρμη, τους ίσιαξε τα ρούχα που βρήκαν και φόρεσαν μόνα τους, τους σκούπισε με μια τρυφερή κίνηση το μουστάκι από το γάλα που έβαλαν μόνα τους και ήπιαν. Περίεργο πραγματικά! Και πρωτόγνωρο! Δεν τους φώναξε, δεν είχε μούτρα, ήταν ήρεμη και γλυκιά… Πόσο τους άρεσε… Ας γινόταν να ήταν έτσι κάθε πρωί….
Ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν λοιπόν… θα ζητούσαν από τη Γενική Συνομοσπονδία των Παιδιών να απαιτήσει από το Υπουργείο να ικανοποιήσει όλα τα αιτήματα των απεργών μαμάδων.
Θέλανε τη μαμά τους χαρούμενη και θα αγωνίζονταν γι΄ αυτό, ακόμη και εάν έπρεπε να αναλάβουν μερικές, μικρές υποχρεώσεις.
Εξάλλου η ανταμοιβή τους θα ήταν ανεκτίμητης αξίας, το χαμένο χαμόγελο της μαμάς τους και το φωτεινό πρόσωπό της ….