Μαμά… Είσαι σπουδαία!

Μαμά… Είσαι σπουδαία!

Μαμά μου,

Αποφάσισα να αφήσω για λίγο στην άκρη το παράπονό μου που δεν θέλεις πια να τραγουδάμε μαζί χριστουγεννιάτικα τραγούδια (δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει η άνοιξη με αυτό), και να σου πω τι σκέφτομαι τα βράδια, λίγο πριν κοιμηθώ, κουκουλωμένη κάτω από το πάπλωμα με το οποίο επέμενες να σκεπαστώ (είχες δίκιο ότι κρύωνα, απλώς ήθελα μια αγκαλιά ακόμα).

Σκέφτομαι ότι… είσαι σπουδαία μαμά.

Είσαι σπουδαία μαμά γιατί έμαθες ξαφνικά ότι θα σου αλλάξω τη ζωή, και έκανες χώρο για μένα και το χάος μου.

Είσαι σπουδαία μαμά γιατί κοίταξες τη στρογγυλή κοιλιά σου και σκέφτηκες «το περιεχόμενο μετράει» (κι ας είχες κάνει τόσους κοιλιακούς για να τη φέρεις σε λογαριασμό).

Είσαι σπουδαία μαμά γιατί μου μιλούσες κάθε μέρα. Κι αντί να μου μιλάς μόνο με χαϊδευτικά, μου μίλησες και για τους φόβους σου. Έτσι τώρα μπορώ κι εγώ να σου μιλήσω για τους δικούς μου.

Είσαι σπουδαία μαμά γιατί μπορεί να μην ένιωθες έτοιμη να με μεγαλώσεις, αλλά αποφάσισες να μεγαλώσουμε μαζί.

Η πρώτη επίσκεψη στο νεογέννητο – Όσα πρέπει να προσέξετε!

Είσαι σπουδαία μαμά γιατί έχεις ενοχές. (Εσύ ξέρω ότι θα ήθελες να μην τις έχεις –όμως αν δεν τις είχες πού και πού, τι θα σου θύμιζε πως αγαπάς τόσα πράγματα και πως θέλεις να κάνεις χώρο για όλα;)

Είσαι σπουδαία μαμά γιατί θυμώνεις, γιατί φωνάζεις, κι ύστερα ζητάς συγγνώμη και μου λες «έκανε βλακεία η μαμά. Συγγνώμη». Έτσι μαθαίνω να ζητάω συγγνώμη κι εγώ. (Αλλά τα φιλιά είναι το καλύτερο κομμάτι.)

Είσαι σπουδαία μαμά γιατί μ’ αφήνεις να σε μεταμορφώνω. Το ξέρω πως αυτό σε τρομάζει καμιά φορά, αλλά μετά κοιτάζεις πίσω και χαμογελάς. Μ’ αρέσει να χαμογελάς.

Είσαι σπουδαία μαμά γιατί καις το φαΐ και τρώμε σουβλάκια, γιατί μου δείχνεις τις ραγάδες στο δέρμα σου από την εγκυμοσύνη, γιατί μου λες πώς αισθάνεσαι και με μαθαίνεις να το κάνω κι εγώ.

Είσαι σπουδαία μαμά γιατί δεν ήσουν ποτέ σίγουρη ότι μπορείς να γίνεις καλή μαμά. Κι όμως δε φοβήθηκες να δοκιμάσεις. Τελικά, έγινες πολλά παραπάνω.

Είσαι σπουδαία μαμά γιατί καμιά φορά φοβάσαι κι εσύ το σκοτάδι, καμιά φορά κλαις, καμιά φορά χύνεις το γάλα στο πάτωμα της κουζίνας, καμιά φορά θα ήθελες να χτυπήσεις τα πόδια σου κάτω και να φωνάξεις να έρθει κάποιος να σε φροντίσει. Τότε μου λες ότι δεν είσαι τέλεια κι εγώ σου λέω ότι είσαι σπουδαία.

Με αγάπη

Η μικρή σου (μια οποιαδήποτε) φασολιά

Πηγή: koilitsa.com

Διαβάστε ακόμη:

Μαμά δεν είμαι πια μωρό. Μεγάλωσα…

Μαμά φωτογραφίζει την ζωή των παιδιών της χωρίς ηλεκτρονικές συσκευές.(Εικόνες)