“Μαμά βαριέμαι…”. Πόσο συχνά το ακούτε;
Αλήθεια, τα παιδιά βαριούνται; Και όμως ναι. Είναι και αυτό μια καθημερινή πρόκληση και μάλλον δεν σας λέω κάτι καινούργιο, γιατί αναγνωρίζετε τα συμπτώματα. Κάνουν αταξίες, ενοχλούν, δεν ακούνε, γκρινιάζουν παραπάνω…
[babyPostAd]Τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι η βαρεμάρα των παιδιών μπορεί να ξεκινήσει από τη βρεφική ηλικία και εξελίσσεται σε μια συνήθεια.
Σκεφτείτε το. Βλέπουμε τα μωρά μας ξαπλωμένα στη κούνια, χωρίς να μπορούν να κάνουν τίποτα και φανταζόμαστε ότι μάλλον βαριούνται. Έτσι θα αισθανόμασταν εμείς ως ενήλικες, εάν βρισκόμαστε στην ίδια θέση… Προσπαθούμε λοιπόν να τα διασκεδάσουμε με παιχνίδια ή με γκριμάτσες ή κάποιες φορές ακόμη και να τα βάλουμε μπροστά στο παιδικό πρόγραμμα της τηλεόρασης.
Αυτό που δεν συνειδητοποιούμε είναι ότι τα μωρά μας έχουν μπροστά τους ένα τεράστιο κόσμο για ν’ ανακαλύψουν, και δεν γνωρίζουν την έννοια της ανίας! Προσέχουν τα χρώματα γύρω τους, το φως και τις σκιές, τους θορύβους, το αεράκι ή τη θερμοκρασία πάνω στο δέρμα τους. Τα παραπάνω ισχύουν ακόμη περισσότερο για τα δίδυμα, τα οποία έχουν επιπλέον το ένα το άλλο να παρατηρούν!
Τέλος η φράση: «Μαμά βαριέμαι να περιμένω!»
Όταν λοιπόν προσπαθούμε να τα διασκεδάσουμε με κάθε τρόπο, διδάσκουμε χωρίς να το καταλάβουμε, στα παιδιά να μην είναι ευχαριστημένα με τις μικρές χαρές της ζωής, να μην απολαμβάνουν τη στιγμή και να μην εκτιμούν την ανάγκη που όλοι έχουμε για ηρεμία. Τους μαθαίνουμε να θέλουν συνεχώς κάτι περισσότερο, κάτι πιο έντονο που θα κρατήσει την προσοχή τους.
Όμως δεν χρειάζεται η παιδική ηλικία να είναι μόνο μια περίοδος αφιερωμένη μόνο στην εφήμερη διασκέδαση του παιδιού, κάτι που φαίνεται να είναι μια διαδεδομένη άποψη στην υπερκαταναλωτική μας κοινωνία.
Φυσικά και υπάρχουν στιγμές ανίας για τα παιδιά. Αλλά και αυτές μπορούν να χρησιμεύσουν σαν εφαλτήριο για τη φαντασία, τη δημιουργικότητα και την εφευρετικότητα τους, εάν τα στρέψουμε προς αυτή τη κατεύθυνση και δεν γινόμαστε οι κατεξοχήν διασκεδαστές των παιδιών μας.
Μερικά απλά tips:
- Μάθετε να ξεχωρίζετε τα δικά σας συναισθήματα από αυτά των παιδιών σας. Παρατηρήστε τα. Αυτό που βλέπετε είναι σημάδι ανίας ή μήπως έχει κάποια άλλη ανάγκη;
- Αποφύγετε να τους δίνετε έτοιμες λύσεις για τα πάντα. Εάν το παιδί πραγματικά βαριέται, μην βιάζεστε να του καλύψετε το κενό. Δώστε του χρόνο να σκεφτεί να κάνει κάτι από μόνο του.
- Σκεφτείτε το περιβάλλον που βρίσκονται. Έχουν ερεθίσματα και επιλογές; Έχουν την ελευθερία να ασχοληθούν με αυτές; Έχουν χώρο να περπατήσουν, να τρέξουν, να σκαρφαλώσουν; Τα μικρά παιδιά θέλουν να εξερευνούν τον κόσμο γύρω τους.
- Προσέξτε την υπερβολική διέγερση. Μην ξεχνάτε ότι τα δίδυμα έχουν το ένα το άλλο και αυτή είναι η κυριότερη πηγή ενδιαφέροντός τους. Λίγα απλά παιχνίδια είναι αρκετά για τις ανάγκες τους.
- Επιλέξτε τον τρόπο που παίζετε με τα παιδιά σας. Είναι καλύτερο να κάθεστε κάτω, στο δικό τους επίπεδο και να συμμετέχετε στο παιχνίδι, παρά να γίνεστε εσείς ο φορέας της διασκέδασής τους.
Πηγή: mytwins.gr