Η Μαντού είναι εμβόλιο;
Όχι, είναι ένα τεστ για να διαπιστώσουμε αν κάποιο άτομο μολύνθηκε από το μικρόβιο (μυκοβακτηρίδιο) της φυματίωσης.
–
Πρέπει να γίνεται, και πόσο συχνά;
Ναι, γιατί είναι ένα χρήσιμο διαγνωστικό εργαλείο στα χέρια του γιατρού.
Όσον αφορά τη συχνότητα, εξαρτάται. Καταρχήν, πρέπει απαραιτήτως να γίνεται σε ηλικία 12-13 μηνών λίγο πριν το εμβόλιο Μ-Μ-R (ιλαράς-ερυθράς- παρωτίτιδας). Επίσης, πρέπει να γίνεται λίγο πριν από το εμβόλιο της φυματίωσης (ΒCG). Tο εμβόλιο κανονικά γίνεται σε παιδιά των πρώτων τάξεων του δημοτικού σχολείου. Και τέλος, μαντού κάνουμε σε κάθε περίπτωση πυρετού ή βήχα, που υποψιαζόμαστε πως το άτομο (παιδί) πάσχει από φυματίωση.
–
Ποια είναι η διαφορά από το BCG;
Το μαντού – το ξαναλέμε – είναι το δοκιμαστικό τεστ πριν το εμβόλιο. Όταν η μαντού είναι αρνητική τότε ο γιατρός αν το επιθυμεί, και είναι στην κατάλληλη ηλικία – κάνει το εμβόλιο της φυματίωσης (BCG).
–
Γίνεται με κάποιον ειδικό τρόπο;
Ναι. Ενώ όλα τα εμβόλια γίνονται ενδομυϊκά ή υποδόρια (δηλαδή ο γιατρός βάζει τη βελόνα του εμβολίου σχεδόν ολόκληρη και σχεδόν κάθετα στον μυ του παιδιού) στην μαντού, χρησιμοποιούμε
α) αλλιώτικη σύριγγα (με πολύ λεπτή βελόνα – σύριγγα ινσουλίνης και
β) το σπουδαιότερο, ο παιδίατρος βάζει ελάχιστα – ένα έως δύο χιλιοστά την μύτη της βελόνας στο δέρμα του αντιβραχίωνος (στο μέσο δηλαδή της περιοχής ανάμεσα στον αγκώνα και τον καρπό), προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα μικρό πομφό (εξόγκωμα) ίδιου μεγέθους με το τσίμπημα του κουνουπιού.
–
Μετά τη μαντού, μπορούμε να κάνουμε μπάνιο στο παιδί; Μπορεί να του προκαλέσει πυρετό;
Ναι, μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε, αρκεί να μην τρίψουμε έντονα το σημείο της ένεσης. Δεν δημιουργεί πυρετό, και δεν χρειάζεται το παιδί να κάνει τις επόμενες μέρες ειδική διατροφή.
–
Πώς “διαβάζουμε” τα αποτελέσματα της και πότε;
Πρέπει να περιμένουμε οπωσδήποτε 48-72 ώρες. Δεν βγάζουμε συμπεράσματα νωρίτερα, γιατί την πρώτη μέρα μπορεί λόγω του ερεθισμού της βελόνας να υπάρξει μια κοκκινίλα και ένα μικρό πρήξιμο. Σαν θετική μαντού, θεωρούμε ένα οίδημα (πρήξιμο) με διάμετρο περισσότερα από 10 χιλιοστά.
–
Αν το παιδί μου έχει θετική μαντού, σημαίνει ότι έχει ήδη φυματίωση;
Όχι ακριβώς. Υπάρχει μια σημαντική διαφορά. Θετική μαντού σημαίνει ότι μολύνθηκε από το μικρόβιο της φυματίωσης- όχι όμως απαραίτητα ότι έχει εκείνη τη στιγμή φυματίωση.
–
Εάν βρούμε στο παιδί μου θετική μαντού τι πρέπει να κάνω;
Απαραιτήτως, χρειάζεται ακτινογραφία θώρακα, βασικές εξετάσεις αίματος και το σπουδαιότερο να γίνουν μαντού και στους ενήλικες της οικογένειας.
–
Είναι απαραίτητο το ίδιο τεστ (μαντού) να το κάνουν και οι γονείς και οι παππούδες ενός παιδιού;
ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ. Αυτό πρέπει να γίνει για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Η φυματίωση – ενώ μεταδίδεται με τα σταγονίδια, λ.χ. του βήχα- δεν μεταδίδεται τόσο απλά και εύκολα όπως λ.χ. το συνάχι ή η γρίπη. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι δυνατόν να κολλήσει το παιδί μας φυματίωση επειδή κάποιος στο λεωφορείο έβηξε επάνω του. Γιατί; Γιατί δεν αρκεί ο ΕΝΗΛΙΚΑΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ‘’ΣΚΟΡΠΙΣΕΙ’’ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ- ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΜΕ ΤΑ ΣΤΑΓΟΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΒΗΧΑ ΤΟΥ. Επομένως είναι αδύνατον να μολυνθεί το παιδί μας στο ασανσέρ, στο σουπερ μάρκετ ή στο λεωφορείο.
–
Αν το παιδί μου βρεθεί με θετική μαντού – δηλαδή έχει μολυνθεί από φυματίωση μπορεί να φταίει κάποιο άλλο παιδί
Είναι αδύνατον. Γιατί ακόμα και αν έχει φυματίωση, δεν μπορεί να την μεταδώσει σε ένα άλλο παιδί. Και αυτό γιατί η δική του νόσος (του παιδιού) είναι άλλης μορφής από του ενήλικα, και δεν μεταδίδεται. Επομένως για άλλη μια φορά, μόνο ένας ενήλικας μπορεί να κολλήσει ένα παιδί. Σε τέτοιες περιπτώσεις- είναι αυτονόητο- πως πρέπει να αναζητήσουμε την πηγή της μόλυνσης στους γονείς, στους παππούδες, στους δασκάλους ή καθηγητές. ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΑ ΕΝΗΛΙΚΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΕΡΝΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ.
–
Αν ένα παιδί έχει μόνο θετική μαντού και οι υπόλοιπες εξετάσεις (ακτινογραφία θώρακα, εξετάσεις αίματος) είναι φυσιολογικές;
Aπαραιτήτως για να προφυλάξουμε το παιδί (μια και ήδη έχει μολυνθεί) από το “φούντωμα- ξέσπασμα” της ίδιας της φυματίωσης. Η διάρκεια θεραπείας γίνεται με φάρμακα και διαρκεί αρκετούς μήνες. Το παιδί δεν το απομονώνουμε και συνεχίζει να έχει μια κανονική ζωή όπως και κανονική φοίτηση στο σχολείο.