Το παιδί μου θέλω να είναι ευτυχισμένο, δυναμικό, να έχει ισχυρή προσωπικότητα, να κάνει αυτό που θέλει στην ζωή του, να, να… Κάπως έτσι ξεκινάει πάντα: θέλουμε το καλύτερο για το παιδί μας και αυτό είναι αλήθεια. Το θέλουμε όμως και για μας, έτσι δεν είναι;
Από την άλλη όμως, πιστεύουμε πως εμείς μεγαλώσαμε πια. Πως κάναμε τις επιλογές μας, σωστές ή λάθος και με λίγα λόγια, ότι ήταν να κάνουμε το κάναμε και τώρα δεν αλλάζει είτε μας αρέσει είτε όχι.
Έτσι, βάζουμε όλη μας την προσοχή, να αποκτήσει και να καταφέρει το παιδί μας ό,τι εμείς δεν καταφέραμε!
Όμως αυτό είναι μια λάθος προσέγγιση.
Ό,τι θέλουμε για το παιδί μας χρειάζεται να το πράξουμε πρώτα για τον ίδιο μας τον εαυτό! Αν εμείς δεν καταφέρνουμε να έχουμε ένα σταθερό πρόγραμμα, δεν μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας να το καταφέρει. Αν εμείς δεν είμαστε συνεπείς, δεν μπορούμε να το βοηθήσουμε να αποκτήσει συνέπεια. Αν εμείς είμαστε ανασφαλείς, δεν μπορούμε να το κάνουμε να έχει αυτοπεποίθηση. Αν εμείς λέμε ψέματα, δεν μπορούμε να του μάθουμε να λέει αλήθεια. Αν εμείς διαλέξαμε να ακολουθήσουμε έναν δρόμο που κάθε άλλο παρά ευτυχία μας δίνει, δεν μπορούμε να του δείξουμε το δρόμο προς την ευτυχία, όσα λόγια και αν του πούμε και όσα παραδείγματα και αν του δώσουμε.
Τα λόγια δεν μετράνε, μετράνε μόνο οι πράξεις, κυρίως το βίωμα. Αυτό που ζει και βιώνει το παιδί μας καθημερινά. Ο δρόμος λοιπόν, εκείνος που θα θέλαμε να ακολουθήσουν τα παιδιά μας, είναι εκείνος στον οποίο εμείς πρώτοι θα πρέπει να βαδίσουμε.
Εμείς θα πρέπει πρώτοι να αλλάξουμε τον εαυτό μας, να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας και να κάνουμε εκείνο που ικανοποιεί την ψυχή μας και αγαλλιάζει την καρδιά μας.
Να κάνουμε εκείνο που πραγματικά αγαπάμε. Τι σημαίνει όμως αγαπάω κάτι;
Αγαπάω κάτι, σημαίνει αφιερώνω χρόνο σε κείνο γιατί αξίζει και είναι σημαντικό για μένα. Όσο σημαντικό για μένα είναι λοιπόν το παιδί μου, άλλο τόσο σημαντικός για μένα είναι ο εαυτός μου! Και με κείνον ας ξεκινήσουμε πρώτα γιατί είναι αυτός, που προσφέρουμε στα παιδιά μας. Τον χαρακτήρα μας αντιγράφουν και τα συναισθήματα μας αντανακλούν.
Εσείς λοιπόν τρέφετε την ψυχή σας; Της δίνετε έστω και λίγη σημασία ή μήπως την αφήνετε να νιώθει παραμελημένη; Πότε ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε από χαρά; Πότε διαβάσατε ποίηση; Πότε χορέψατε στη βροχή; Ή κολυμπήσατε γυμνοί;
Πότε είναι η τελευταία φορά που καθίσατε μόνοι στη σιωπή, ταξιδεύοντας στο βαθύτερο μέρος του εαυτού σας και βρήκατε τη δύναμη να απαντήσετε στα ερωτήματα σας; Που είπατε «γεια» στην ψυχή σας και ήρθατε σε επαφή μαζί της;
Και φυσικά η απάντηση είναι κοινή: «Έλα τώρα.. είμαι μεγάλος πια γι’ αυτά! Δεν έχω χρόνο για μένα πλέον! Τρέχω όλη μέρα! Τρέχω και δεν φτάνω!»
Και πότε τελειώνει αυτό; Ποτέ! Η ζωή μας είναι και θα εξακολουθήσει να είναι πάντοτε γεμάτη υποχρεώσεις και ανάγκες. Εμείς όμως τι κάνουμε; Τι έχουμε σκοπό να κάνουμε γι’ αυτό;
Μένουμε άπραγοι περιμένοντας τη στιγμή που θα τελειώσουμε τα έγγραφα της δουλειάς; Πού θα έρθει η Κυριακή το πρωί και θα πρέπει να κάνουμε γενική στο σπίτι; Που θα εξοφλήσουμε το δάνειο και δεν θα έχουμε πια χρέη;
Μήπως περιμένουμε το καλοκαίρι που θα έχουμε περισσότερη δουλειά και περισσότερα λεφτά; Ή τον από μηχανής πελάτη που θα μας κλείσει την επιθυμητή συμφωνία και θα μας δώσει το ποσό που περιμένουμε για να καλυφτούμε οικονομικά να κλείσουμε και τις τρύπες που έχουμε ανοίξει και να γίνουμε ευτυχείς;
Σας υπογράφω πως αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Πάντα κάτι θα υπάρχει και πάντα θα έχουμε υποχρεώσεις -τουλάχιστον όσο ζούμε. Ποτέ δεν θα υπάρχει τέλος. Το καλοκαίρι τελειώνει και; Τι κάναμε; Πόσες φορές πήγαμε για μπάνιο με τα παιδιά μας; Πόσες φορές πήγαμε από το πρωί στην παραλία για πικ – νικ; Πόσες φορές, απολαύσαμε ένα ηλιοβασίλεμα; Πόσες φορές είπαμε σ’ αγαπώ στον άνθρωπο μας; Πόσες φορές τους αγκαλιάσαμε χωρίς αυτή η αγκαλιά να είναι βιαστική και το μυαλό μας αλλού;
Πάψτε λοιπόν να αναβάλλετε το κάθε τι!
Εκτιμήστε την κάθε στιγμή, το τώρα, το κάθε τώρα. Δεν υπάρχει πριν. Δεν υπάρχει μετά. Υπάρχει μόνο το τώρα! Ο καλύτερος τρόπος για να είστε ευτυχισμένοι είναι να ζεις την κάθε στιγμή.
Ζήστε και εκτιμήστε την τωρινή στιγμή, για να ζήσουν και τα παιδιά σας! Δείξτε τι σημαίνει «με αγαπώ» και «με φροντίζω» κάνοντας κάτι για σας σήμερα!
«Η ζωή είναι γεμάτη με συγκεκριμένες υποχρεώσεις και ευθύνες, αλλά καμία δεν είναι τόσο βασική, πρωταρχική ή σημαντική….όσο η ευθύνη που έχουμε απέναντι στον εαυτό μας.» Erin Brockovich
Ανδριάννα Γεροντή,ψυχοθεραπεύτρια
Πηγή: ilov.gr