Η ΜΕΝΝ μέσα από μάτια μιας νοσηλεύτριας
Όταν δεν έχεις ζήσει την εμπειρία της ΜΕΝΝ είναι απολύτως λογικό να μην μπορείς να αντιληφθείς τι ακριβώς είναι. Όσες φορές και αν προσπάθησα, ως μαμά που το παιδί της νοσηλεύτηκε αμέσως μετά τη γέννησή του, να εξηγήσω τι ακριβώς είναι η ΜΕΝΝ, πάντα έμενα με την αίσθηση ότι κάτι ξέχασα. Το κείμενο της Trish Ringley, νοσοκόμας σε ΜΕΝΝ από το 1997 έρχεται να δώσει μία ολοκληρωμένη απάντηση στην ερώτηση «Πώς είναι η ζωή μέσα στη ΜΕΝΝ; Τι συμβαίνει εκεί;».
ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΑΣ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΟΜΟΡΦΙΑΣ ΣΕ 3 ΒΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΤΟ!
[babyPostAd]Η ΜΕΝΝ, ακόμη και για μία νοσοκόμα, είναι ένας περίπλοκος και γεμάτος έντονα συναισθήματα κόσμος, με μία δική του ιδιαίτερη και αρκετά επώδυνη κάποιες φορές ομορφιά. Aς δούμε πώς τον περιγράφει.
Η ΜΕΝΝ είναι μία εμπειρία σκληρή γιατί οι γονείς αποχωρίζονται το μωρό τους λίγα δευτερόλεπτα μετά τη γέννησή του. Είναι σκληρό να βλέπεις γονείς τρομοκρατημένους, να προσπαθούν να καταλάβουν και να παρακολουθήσουν την ιατρική ορολογία και να καλούνται να παίρνουν αδιανόητες για γονείς αποφάσεις. Σκληρή γιατί βλέπεις μωρά να παλεύουν για τη ζωή τους. Και όμως την ίδια ακριβώς στιγμή είναι ένας κόσμος πανέμορφος. Και είναι πανέμορφος γιατί βλέπεις ένα εύθραυστο έμβρυο λίγων γραμμαρίων να μεταμορφώνεται σε ένα όμορφο και γερό μωρό. Γιατί βλέπεις μωρά γεμάτα σωληνάκια και καλώδια, μόνα μέσα σε μία θερμοκοιτίδα, μέρα με τη μέρα να απαλλάσσονται από αυτά μέχρι τη στιγμή που θα βρεθούν στην αγκαλιά των γονιών τους. Γιατί βλέπεις γονείς με μία δύναμη που ούτε οι ίδιοι δεν ήξεραν ότι έχουν, να προσαρμόζονται στις ανάγκες του μωρού τους και να το μεγαλώνουν σωστά και να στέλνουν αργότερα φωτογραφίες που κοσμούν τους τοίχους της ΜΕΝΝ. Αν αυτό δεν είναι πανέμορφο, τότε τι;
Η ΜΕΝΝ είναι επίσης και τρομακτική. Ένας τόσο ογκώδης εξοπλισμός για τόσο μικροσκοπικούς ασθενείς, που κάποιες φορές εξαφανίζονται πίσω από όλα αυτά τα μηχανήματα υποστήριξης, μόνο τρόμο μπορεί να προκαλέσει. Και όποια προσπάθεια και αν γίνεται με χαρούμενα χρώματα και παιδικά αυτοκόλλητα στους τοίχους, δεν έχει συνήθως κανένα θετικό αποτέλεσμα. Και ας το παραδεχτούμε, δεν είναι κακό, το πιο τρομακτικό από όλα μέσα στη ΜΕΝΝ, είναι οι ίδιοι οι ασθενείς της, οι λιλιπούτειοι ασθενείς που ήρθαν στη ζωή πρόωρα, υπό αντίξοες για αυτούς συνθήκες, και που έτσι όπως είναι «καλυμμένοι» με καλώδια μοιάζουν περισσότερο με μικροσκοπικούς εξωγήινους ή αν προτιμάτε με νεοσσούς. Και όμως, ταυτόχρονα, τα μωρά αυτά είναι αξιαγάπητα. Περάστε ανάμεσα στις θερμοκοιτίδες, και κοιτάξτε πέρα από τα καλώδια και τον υπόλοιπο ιατρικό εξοπλισμό, αγνοήστε τα διαγράμματα, και αυτόματα θα δείτε πανέμορφα νεογέννητα το καθένα με τη δική του προσωπικότητα και με μία απίστευτη θέληση για ζωή. Κοιτάξτε γύρω στο χώρο, και θα δείτε νέες οικογένειες να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να εμπιστευτούν και να μάθουν και να αγαπήσουν ακόμη και σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Η καρδιά δεν μπορεί παρά να ζεστάνει μέσα στη ΜΕΝΝ, καθώς εκεί φιλοξενούνται τα πολυτιμότερα παιδικά χαμόγελα.
Η ΜΕΝΝ είναι θορυβώδης. Εξοπλισμός που λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, μωρά που κλαίνε, νοσοκόμες που συζητούν, γιατροί που κάνουν διαγνώσεις, γονείς που κάνουν διαρκώς ερωτήσεις, που τραγουδούν, ψιθυρίζουν, κλαίνε. Μα κυρίως οι τρομακτικοί ήχοι που μπορεί να ακουστούν από τα μόνιτορς. Και ενώ όλοι οι υπόλοιποι ήχοι είναι απλά ενοχλητικοί για την καθημερινότητα μίας νοσηλεύτριας, ο ήχος από κάποιο μόνιτορ μπορεί να γίνει δυσβάσταχτα αγχωτικός γιατί ίσως σημαίνει ότι ένα μωρό σταμάτησε να αναπνέει και πρέπει να τρέξεις για να σώσεις μία ζωή. Και παρόλα αυτά, ο ίδιος ακριβώς θόρυβος μπορεί να εμπνεύσει το νοσηλευτικό προσωπικό. Ο εξοπλισμός αυτός δίνει τη δυνατότητα στα μωρά να επιζήσουν. Οι θόρυβοι και το χάος που μπορεί να προκαλέσουν, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι μίας διαδικασίας για να σωθεί μία ζωή.
Η ΜΕΝΝ μπορεί να σου κόψει την ανάσα. Εκεί συνυπάρχουν κυριολεκτικά η ζωή και ο θάνατος. Κάποια μωρά είναι σχετικά υγιή και χρειάζονται λίγη επιπλέον φροντίδα, ενώ κάποια άλλα παλεύουν να κρατηθούν στη ζωή. Είναι ένα μοναδικό περιβάλλον όπου οι εορτασμοί και οι τραγωδίες συμβαίνουν την ίδια στιγμή. Δυστυχώς κάποια μωρά πεθαίνουν. Κανείς δεν θα έπρεπε να βιώνει κάτι τέτοιο. Κανείς και ποτέ! Γιατί κάποια μωρά ζουν και κάποια όχι; Γιατί υπάρχουν μωρά που από το πουθενά βρίσκονται αντιμέτωπα με το ένα πρόβλημα μετά το άλλο; Είναι τόσο με τόσο άδικο. Και όμως παράλληλα είναι κάτι που μπορεί να αποκαταστήσει την πίστη μας στην ανθρωπότητα. Όλα έχουν να κάνουν με την αγάπη. Άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι έρχονται κοντά – γιατροί, νοσοκόμες, γονείς – αφιερώνουν τον εαυτό τους στο να φροντίσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις μελλοντικές γενιές αλλά και ο ένας τον άλλο. Κάντε ένα βήμα πίσω και θα δείτε τις αγκαλιές, τα χαμόγελα, τα δάκρυα, τις προσευχές που ψιθυρίζονται, την ευγνωμοσύνη και την ελπίδα. Ναι, είναι μία σκληρή δουλειά, αλλά η ΜΕΝΝ είναι ένα μέρος γεμάτο ελπίδα και αφοσίωση.
Η ΜΕΝΝ μπορεί να σε συνεπάρει. Είναι μία μικρογραφία του πραγματικού κόσμου – μωρά και οικογένειες, ζωή και θάνατος, φτώχια και πλούτος, πανηγυρισμοί και θρήνος, χαρά και λύπη. Κανείς δεν θέλει να δει το μωρό του εκεί μέσα, αλλά όλοι είναι ευγνώμονες που υπάρχει η ΜΕΝΝ και δίνει μία ευκαιρία στα μωρά να παλέψουν. Όλοι αλλάζουν εκ βάθους από την εμπειρία αυτή – άλλοι προς το καλύτερο άλλοι προς το χειρότερο. Κάποιοι φεύγουν από τη ΜΕΝΝ αλώβητοι και κάποιοι άλλοι σημαδεμένοι για μια ζωή. Και όμως, εγώ την αγαπώ τη ΜΕΝΝ. Δεν έζησα την εμπειρία της ως γονιός, αλλά είμαι γονιός και για αυτό μπορώ να καταλάβω τι σημαίνει να είσαι γονιός στη ΜΕΝΝ. Γίνομαι καθημερινά αυτόπτης μάρτυρας των οικογενειών που ανοίγουν τις τρομακτικές πόρτες της και μπαίνουν σε ένα περίεργο και γεμάτο ένταση περιβάλλον και αυτό το κάνουν από αγάπη. Συμμετέχουν σε ένα ανεπιθύμητο ταξίδι από αγάπη.
Αγαπητοί γονείς της ΜΕΝΝ, σας βγάζω το καπέλο. Είναι τιμή μου να σας στηρίζω στο ταξίδι σας και ανεξάρτητα από το πώς χειρίζεστε την κατάσταση, να ξέρετε πως κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε σε μία από τις πιο σκληρές δοκιμασίες της ζωής σας, από αγάπη.
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ TRISH RINGLEY ΒΡΗΚΑΜΕ ΕΔΩ .
ΤΟ ΜΕΤΕΦΡΑΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΜΕΛΗΘΗΚΕ Η ΤΑΣΟΥΛΑ ΜΕΛΙΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.
Πηγή: 31ebdomades.gr