Η μέρα που παράτησα όλες τις δουλειές του σπιτιού…
Ο σύζυγός μου και εγώ συμμαζεύαμε το σπίτι αφού καταφέραμε να βάλουμε επιτέλους τα παιδιά μας για ύπνο.
[babyPostAd]Μαζεύαμε τα παιχνίδια και τα άπλυτα πιάτα.
Όταν τελειώσαμε ενώ ήταν ακόμη νωρίς, νιώθαμε εξαντλημένοι και εγώ ήμουν πολύ κακόκεφη.
Ο άντρας μου με ρώτησε τι συμβαίνει.
«Τι να συμβαίνει! Χρειάζομαι περισσότερο χρόνο μέσα στην ημέρα. Είμαι κουρασμένη! Η κάθε μου ημέρα είναι τόσο εξαντλητική που μοιάζει να είναι το ίδιο κουραστικό πράγμα χωρίς καμία αλλαγή.»
Έφτασα στα όριά μου.
Βυθίζομαι όλο και πιο πολύ στην κούρασή μου.
Ήθελα να τα κάνω όλα μόνη μου επειδή αν ζητούσα βοήθεια θα ένιωθα ότι απέτυχα.Ήθελα να τα έχω όλα τακτοποιημένα, να πηγαίνω στην δουλειά μου και όλα με το χαμόγελο της ξεκούρασης που έχουν όλες οι μαμάδες στις διαφημίσεις.
Όμως δεν κατάφερνα τίποτα και έπρεπε όλα να αλλάξουν.
Αποφάσισα λοιπόν με βαριά καρδιά να ζητήσω βοήθεια.Προσέλαβα μια γυναίκα να με βοηθάει με το σπίτι και με τα παιδιά τις ημέρες που δεν μπορούσα.
Άρχισα λοιπόν να γίνομαι ξανά καλός άνθρωπος. Δεν γκρίνιαζα κάθε μέρα για τα ίδια πράγματα. Δεν φώναζα στα παιδιά συνεχώς χωρίς λόγο.
Άρχισα να νιώθω καλά με τον εαυτό μου.
Την ημέρα που αποφάσισα να παρατήσω όσα με φοβίζουν έπαιξα με τα παιδιά μου και διασκέδαζα μαζί τους χωρίς να σκέφτομαι άλλα πράγματα.
Την ημέρα αυτή κοίταξα τα μάτια του άντρα μου και επιτέλους χαμογέλασα πραγματικά
Άννα Κ. για το babyradio