Έχω 3 γιους.
Όταν όμως οι άνθρωποι με ρωτάνε αν έχω μόνο 2 παιδιά όταν με βλέπουν με τον σύζυγό μου σκέφτομαι αν θα πρέπει να μοιραστώ την ιστορία μου.
Μάλλον οι γονείς που έχουν χάσει ένα παιδί μπορεί να σκέφτονται το ίδιο με εμένα.
Θέλω να είμαι ειλικρινής σχετικά με την θέση που έχουν στην καρδιά μου τα παιδιά μου αλλά είναι φορές που απλά είναι πολύ πιο εύκολο να πεις: “Ναι έχω μόνο 2 παιδιά.” Γιατί μάλλον αυτή είναι η πραγματικότητα.
Η υιοθεσία είναι μια ευλογημένη πράξη για όσους ανθρώπους αποφασίσουν να την κάνουν και βάζω και τον εαυτό μου μέσα.
Όμως είναι πολύ επίπονο και αυτός ο πόνος δεν φεύγει με τα χρόνια και μόλις γέννησα τον δεύτερο γιο μου ο πόνος, έγινε πιο εμφανής.
Κάθε μέρα σκέφτομαι πως ο άνθρωπος που δημιούργησα και είναι από το σώμα μου και έχει το αίμα μου είναι έξω στον κόσμο και δεν είναι μαζί μου.
Δεν ήταν ποτέ μαζί μου. Έπρεπε να είναι με την μαμά του. Αυτό έπρεπε να γίνει.
Η απόφαση να συναντήσω τους γονείς του 18 χρόνια πριν δεν έκανε πιο εύκολη την κατάσταση. Το να δώσεις ζωή σε έναν άνθρωπο και μετά να τον αφήσεις δεν ήταν και ότι πιο εύκολο. Νιώθω μια λύπη για κάτι που ποτέ δεν είχα για πολύ καιρό κοντά μου και ούτε πρόκειται να έχω.
17 Χρόνια πριν γέννησα ένα μωράκι.Δεν το φρόντισα και δεν το παρηγόρησα όταν έκλαιγε τις νύχτες.Δεν το ηρέμησα όταν πονούσε και δεν του είπα έναν καλό λόγο για τις επιτυχίες του.
Ζούσα μια ζωή χωριστά από την δική του. Προσπαθούσα να τελειώσω το Λύκειο, να μπω στο Πανεπιστήμιο, να βρω και να χάσω κάποιους φίλους και να βρω έναν σωστό σύντροφο για την ζωή μου.
Η δική μου ζωή ξεκίνησε αφού τον γέννησα και του γιου μου όταν έφυγε. Ξέρω πως η μαμά του τον μεγάλωσε σωστά και του έδωσε πολύ αγάπη.Είναι η μαμά που θα ήθελα να είμαι εγώ για εκείνον και ο λόγος που στάθηκα στα πόδια μου ξανά.
Το να γεννήσεις ένα παιδί δεν σε κάνει μητέρα αλλά κάτι άλλο. Σε κάνει να νιώθεις στην καρδιά σου πως εσύ δημιούργησες μια ζωή αλλά κάποιες φορές μπορεί να μην μεγαλώσει μαζί σου αυτή η ζωή.Τον μεγάλωσα για 8 μήνες, τον τάϊζα, τον κράτησα και έκλαψα πολύ για αυτόν.
Μετά τον έδωσα στην μαμά του μαζί με την καρδιά μου.
Μου λείπει ο γιος μου που ποτέ δεν ήταν δικός μου.
Εγώ απλά είμαι μια μητέρα που τον γέννησε.
babyradio.gr- Άννα Κ.
Μήπως ήρθε η ώρα να αφήσω τον τεμπέλη άντρα μου;
Θα σας πω κάτι, που συνήθως δεν το λένε οι περισσότερες μαμάδες…
Αυτό είναι να είσαι γονιός.Να μην αφήσεις ποτέ το χέρι του παιδιού σου ότι και να συμβεί…