Το περασμένο καλοκαίρι ήμουν έγκυος και γνώρισα την γυναίκα ενός συναδέλφου του άντρα μου η οποία ήταν και εκείνη έγκυος περίπου στον ίδιο μήνα με εμένα.
Γνωριστήκαμε και είχαμε αρκετά κοινά και αρχίσαμε να κάνουμε πολύ παρέα. Πηγαίναμε για ψώνια μαζί, για καφέ ακόμη και σε μαθήματα ανώδυνου τοκετού.
Εκείνη γέννησε νωρίτερα από εμένα και εγώ γέννησα μετά από 2 εβδομάδες.
Είχα έναν πολύ δύσκολο τοκετό και μετά από 21 ώρες γεννήθηκε ο γιος μου. Επιτέλους μετά από τόσο πόνο τον κράτησα στην αγκαλιά μου και δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ευτυχισμένη.
Ξεκίνησα να προσπαθώ να τον θηλάζω αλλά δεν μπορούσα με τίποτα.
Προσπαθούσα συνεχώς αλλά το μωρό μου δεν ήθελε με τίποτα να θηλάσει. Δεν ξέρω τι έφταιγε. Προσπαθούσα ξανά και ξανά χωρίς αποτέλεσμα.
Έτσι κατέφυγα στο θήλαστρο. Όμως δεν ήταν το ίδιο. Σιγά άρχισε να μειώνεται το γάλα μου και δεν μπορούσα να ταΐσω το μωρό μου όπως έπρεπε.
Αναγκαστικά έπρεπε να συμπληρώνω το γάλα του με μητρικό γάλα εμπορίου.
Μετά από μια εβδομάδα το μωρό μου άρχισε να χάνει βάρος. Δεν μπορούσε να τραφεί σωστά με το μπιμπερό γιατί είχε ένα πρόβλημα με το σαγόνι του καθώς δεν συγχρονιζόταν σωστά με το στόμα του.
Προσπαθούσα να τον ταΐσω αλλά δεν μπορούσε να φάει σωστά και δυστυχώς συνέχιζε να χάνει βάρος.
Ο γιατρός του μου τόνισε πως πρέπει να τον θηλάσω γιατί θα χάσει κι άλλο βάρος και θα κινδυνεύει η ζωή του.
Όταν ήρθε η φίλη μου για να δει το μωρό μου της εκμυστηρεύτηκα τι συμβαίνει εκείνη με ρώτησε αν θέλω να θηλάσει εκείνη το μωρό μου.
Αμέσως της απάντησα όχι και ντράπηκα για αυτό που με ρώτησε και προσπάθησα να αλλάξω κουβέντα. Είναι δυνατόν να θηλάσει το μωρό μου κάποια άλλη; Εγώ είμαι η μαμά του και είναι χρέος μου να το θηλάσω.
Το μωρό μου συνέχιζε να χάνει βάρος και σιγά σιγά άρχισα να σκέφτομαι αυτό που με ρώτησε. Μήπως τελικά δεν είναι κακή ιδέα;
Δίστασα αλλά τελικά της τηλεφώνησα να έρθει στο σπίτι και της ζήτησα να με βοηθήσει .
Εκείνη ήρθε αμέσως και πήρε το μωρό μου στην αγκαλιά της . Άρχισε να το θηλάζει και το μωρό μου άρχισε να τρώει! Έτρωγε , έτρωγε για πόση ώρα. Εγώ δεν μπορούσα να το πιστέψω!
Έβλεπα το μωρό μου να θηλάζει και ξέσπασα σε κλάματα. Δεν ήξερα πώς να την ευχαριστήσω.
Εκείνη ερχόταν κάθε μέρα για πολύ καιρό σπίτι μου και θήλαζε τον γιο μου. Πολλές φορές τον θήλαζε ταυτόχρονα με το δικό της μωρό.
Ο γιος μου ξεπέρασε τον κίνδυνο και σιγά σιγά άρχισε να παίρνει βάρος και να μοιάζει με κανονικό παιδάκι.
Δεν μετανιώνω στιγμή που η φίλη μου θήλασε τον γιο μου. Για το μόνο που θα μπορούσα να μετανιώσω είναι που δεν το έκανα νωρίτερα.
Αυτή η γυναίκα είναι ένα θείο δώρο. Με βοήθησε χωρίς να της το ζητήσω. Πραγματικά δεν ξέρω πώς να της το ξεπληρώσω.
Όταν έρχεται σπίτι μας πολλές φορές την βλέπω να κοιτάει τον γιο μου . Τον κοιτάει με φροντίδα και αγάπη. Τον κοιτάει όπως μια μάνα κοιτάει το παιδί της.
Η αλήθεια είναι πως πιστεύω πως εν μέρει είναι και δικό της παιδί.
Και την ευχαριστώ.
babyradio.gr- Γεωργία Τ.
Φράσεις που όλοι θα πούνε στον γιο σας αλλά εσείς δεν πρέπει να τις πείτε ποτέ!
Δεν φταίει το παιδί σας που συμπεριφέρεται έτσι.Εσείς φταίτε…