Η φτώχεια είναι εκείνη που έχει καταστροφικές συνέπειες στα παιδιά και όχι το μεγάλωμα από έναν γονιό.Έρευνα έδειξε ότι τα παιδιά των μονογονέων τα καταφέρνουν το ίδιο καλά με τα παιδιά των διπυρηνικών οικογενειών.
Το γεγονός ότι δεν μπορεί φέτος να πάει τη κόρη της διακοπές, είναι κάτι που ενοχλεί τη Τάνια, όσο την ενοχλεί και το βλέμμα που καμιά φορά εισπράττει όταν λέει ότι είναι μονογονέας. «Είναι το βλέμμα του οίκτου, αυτό που αυτόματα σε κρίνει ή σε προκρίνει. Αλλά κανείς δεν ξέρει γιατί κάποιος είναι μονογονέας» λέει.
Σύμφωνα με νέα έρευνα, η Τάνια είναι μία από τους πολλούς μονογονείς που όχι μόνο προσπαθούν να αποτινάξουν από πάνω τους το «στίγμα» αλλά παλεύουν να τα βγάλουν πέρα οικονομικά ακόμη κι αν μιλάμε για απασχολούμενους. Πιο συγκεκριμένα, το 67% των μονογονεϊκών οικογενειών βρίσκεται σε μια συνεχή μάχη επιβίωσης ενώ ένας μονογονέας στους 10 δεν τα καταφέρνει καν. Επιπλέον, το 56% δεν μπορεί καθόλου να εργαστεί ενώ άλλοι μονογονείς, αδυνατούν να εργαστούν περισσότερες ώρες από αυτές που ήδη εργάζονται, προκειμένου να αυξήσουν το εισόδημά τους.
Στη μελέτη συμμετείχαν 2.486 μονογονείς (μαμάδες και μπαμπάδες) η οποία κατέδειξε ότι το 75% έχει κλονιστεί από την οικονομική κρίση ενώ το 39% είναι χαμηλόμισθοι συγκριτικά με το 21% των εργαζομένων διεθνώς. Οι πιο πρόσφατες στατιστικές δείχνουν ότι το μέσο εισόδημα για έναν μονογονέα στην Αγγλία, ανέρχεται στις 110 λίρες (περίπου 140 ευρώ) την εβδομάδα συγκριτικά με ις 390 λίρες την εβδομάδα που είναι και το μέσο εισόδημα όλων των νοικοκυριών στη Μεγάλη Βρετανία (καλά για το μέσο εβδομαδιαίο εισόδημα στην Ελλάδα δεν το συζητάμε, παίζει να είναι και 50 ευρώ…).
Υπάρχουν επίσης ανησυχίες, ότι όλο και περισσότεροι μονογονείς έχουν αναγκαστεί να γίνουν ελεύθεροι επαγγελματίες (20% συγκριτικά με το 15% των γονέων που δεν είναι μονογονείς)με σοβαρές ενδείξεις ότι τελικώς, αμείβονται λιγότερο από τους μισθωτούς.
Μια άλλη μελέτη του Οικονομικού και Κοινωνικού Ερευνητικού Συμβουλίου με επικεφαλή τη Dr. Susan Harkness κατέληξε ότι η ανάπτυξη των παιδιών, ελάχιστα επηρεάζεται από τη μορφή της οικογένειας. Παρ’ όλο που ο αριθμός των μονογονέων έχει αυξηθεί δραματικά ,με ένα στα 3 παιδιά που γεννήθηκαν το έτος 2000 να έχουν μεγαλώσει με μητέρα μονογονέα μέχρι τα 11 τους χρόνια, η συγκεκριμένη μελέτη κατέδειξε ότι τα παιδιά αυτά τα κατάφεραν εξίσου μια χαρά.
Η Dr. Susan Harkness επισημαίνει ότι στη παραπάνω έρευνα, μελετήθηκαν μόνο οι μητέρες μονογονείς, διότι οι μπαμπάδες μονογονείς τείνουν να μένουν με μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά και η είσοδός τους στη μονογονεϊκή ζωή, είθισται να διαφέρει. Λαμβάνοντας υπόψιν τη φτώχια και τη γενικότερη οικονομική κρίση της εποχής, ελάχιστες ενδείξεις υπάρχουν ότι η μονογονεϊκή ζωή, επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη των παιδιών.
Φυσικά, δεν είναι μόνο η συγκεκριμένη μελέτη αλλά πολλές άλλες που έχουν στο παρελθόν, αποδείξει ότι το το μεγάλωμα ενός παιδιού δεν έχει να κάνει με τη ποσότητα αλλά με τη ποιότητα. Παρ’ όλο που οι περισσότεροι μονογονείς εργάζονται σκληρά, τα οικονομικά τους βρίσκονται σε άσχημα επίπεδα ενώ είναι τόσες πολλές οι ώρες που δουλεύουν σε μια δουλειά, που δεν τους μένει χρόνος για δεύτερη και αν τους μένει, δεν υπάρχει.
Επίσης η έρευνα αυτή κατέδειξε ότι λιγότερες από τις μισές μαμάδες μονογονείς, λαμβάνουν οικονομική στήριξη είτε από το κράτος ή από τους μπαμπάδες των παιδιών ενώ τα κόστη για να «κυνηγήσει» κανείς νομικά, τον γονιό που είναι ασυνεπής στις οικονομικές του υποχρεώσεις, είναι δυσθεώρητα.
Η φτώχια των παιδιών των μονογονεϊκών νοικοκυριών έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Ένα στα 5 παιδιά (περίπου δηλαδή το 22%) που μεγαλώνει σε μονογονεϊκή οικογένεια με γονέα πλήρους απασχόλησης, ζει στο όριο της φτώχειας ενώ το ποσοστό αυτό των παιδιών αυξάνει στο 30% για μονογονείς που εργάζονται part time. Επιπλέον, σε όλα τα παραπάνω έχει προστεθεί το γεγονός των μειώσεων στους μισθούς καθώς τo ¼ των εργαζόμενων μονογονέων δηλώνουν ότι έχουν δεχθεί περικοπές από τον εργοδότη τους, τουλάχιστον μια φορά το τελευταίο εξάμηνο.
Στα μέσα του μήνα, η Τάνια ξέμεινε από χρήματα και μέχρι να τελειώσει ο μήνας, βασίζεται στη σύνταξη της μητέρας της όπως βασίζεται εδώ και ένα χρόνο σε ό,τι αφορά το μεγάλωμα της ενός έτους κόρης της. Η Τάνια έχοντας πληρώσει το ενοίκιο και τα έξοδα του παιδιού, της μένουν μόλις 30 λίρες την εβδομάδα να πληρώσει για φαγητό, λογαριασμούς και όλα τα βασικά έξοδα της καθημερινότητας. «Η μητέρα μου φύλαγε τη μικρή στις αρχές ύστερα όμως από μια επέμβαση, έπρεπε να βρω νταντά. Προς το παρόν αντί για βάρδιες, με έχουν βάλει να δουλεύω μόνο πρωινά αλλά κι αυτό είναι προσωρινό καθώς κάτι τέτοιο δεν είναι δίκαιο για τους άλλους συναδέλφους. Πρέπει να βρω μια πιο μόνιμη λύση και να τη βρώ γρήγορα. Νιώθω τρομερές τύψεις που δεν είμαι με τη κόρη μου, αλλά πρέπει να δουλέψω. Και θα δουλεύω ακόμη κι αν στο μέλλον, υποθετικά μιλώντας, με συμφέρει οικονομικά να μην εργάζομαι. Διότι μπορεί τώρα να είναι μικρή, μεγαλώνοντας όμως θα πρέπει να πληρώνω φροντιστήρια, σχολεία και τα έξοδα όσο μεγαλώνει, θα μεγαλώνουν και εκείνα.Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι μην έρθει μια μέρα να μου ζητήσει χρήματα για να πάει διακοπές με τους φίλους της και εγώ δεν έχω να της δώσω. Όπως τώρα…».