Μην πας στην δουλειά μαμά…

Μην πας στην δουλειά μαμά…

Πόσες φορές σας έχει τύχει να είστε έτοιμοι για να φύγετε  για την δουλειά και το παιδί σας  να σπαρταράει στο κλάμα και να φωνάζει «Μην πας στην δουλειά μαμά» ;

Κάποια άλλη στιγμή μπορεί  να σας διεκδικούσε γιατί δεν ήθελε να βγείτε έξω και να τον/ την αφήσετε με την νταντά ή με την γιαγιά και τον παππού…

Τα χάσατε, είχατε τύψεις, δεν ξέρατε πώς να το χειριστείτε.  Ο JohnGottman στο βιβλίο τουΗ συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών, Eκδόσεις Πεδίο, αναπτύσσει την έρευνα του για το πώς να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας με συναισθηματική νοημοσύνη και δίνει εύγλωττα παραδείγματα διαχείρισης μίας  τόσο δύσκολης κατάστασης χωρίς να πληγώσουμε το παιδί μας.

«Η Ντιάνα έχει ήδη καθυστερήσει στη δουλειά της επειδή προσπαθεί να ηρεμήσει με καλοπιάσματα τον τρίχρονο Γιάννη και να τον πείσει να φορέσει το πανωφόρι του, για να πάει στον παιδικό σταθμό. Μετά από ένα πολύ γρήγορο πρόγευμα και μια μάχη για το ποια παπούτσια θα φορέσει, ο Γιαννάκης είναι εξίσου εκνευρισμένος. Τον αφήνει παντελώς αδιάφορο το γεγονός ότι η μητέρα του πρέπει να βρίσκεται σε μια σημαντική συνάντηση σε λιγότερο από μία ώρα. Αυτός θέλει να μείνει στο σπίτι και να παίξει, δηλώνει με πείσμα. Η άρνηση της μαμάς του να του επιτρέψει κάτι τέτοιο κάνει τον Γιαννάκη να ξαπλώσει στο πάτωμα θυμωμένος και λυπημένος, και να αρχίσει τα κλάματα.

9 Συνήθειες για να σώσετε τον γάμο σας!

«Η επτάχρονη Αιμιλία, πέντε μόλις λεπτά πριν την άφιξη της μπέιμπι –σίτερ, ξεσπά σε κλάματα. ‘Είναι άδικο να με αφήνετε με κάποιον που ούτε τον ξέρω’ , λέει με λυγμούς στους γονείς της.

‘Μα , Αιμιλία μου,’ εξηγεί ο πατέρας ,«η μπέϊμπι σίτερ που θα έρθει είναι μια πολύ καλή φίλη της μαμάς. Εκτός αυτού, έχουμε βγάλει εισιτήρια για το θέατρο εδώ και εβδομάδες’.

‘’Εγώ όμως δεν θέλω να φύγετε’’, αντιδρά η Αιμιλία κλαίγοντας.»

«Τι διαφορετικό κάνουν οι γονείς που διαπαιδαγωγούν συναισθηματικά το παιδί; …Ιδού ένας φανταστικός, αλλά πολύ ρεαλιστικός διάλογος.

Ντ: Γιαννάκη μου, έλα να βάλεις το πανωφόρι σου. Είναι ώρα να φύγουμε.

Γ: Όχι ! Δεν θέλω να πάω στον σταθμό

Ντ: Δεν θέλεις να πας; Γιατί;

Γ: Γιατί θέλω να μείνω εδώ μαζί σου

Ντ: Το θέλεις στ’αλήθεια;

Γ: Ναι, θέλω να μείνω σπίτι

Ντ: Αχ, Θεέ μου, καταλαβαίνω πως νιώθεις. Κι εγώ μερικά πρωινά εύχομαι να μπορούσαμε να καθίσουμε οι δυο μας αγκαλιά σε μια πολυθρόνα και να διαβάσουμε βιβλία, αντί να τρέχουμε έξω. Αλλά ξέρεις κάτι; Υποσχέθηκα στους συναδέλφους μου στο γραφείο να είμαι εκεί στις εννιά και δεν μπορώ να αθετήσω αυτή τη σημαντική υπόσχεση

Γ: (κλαίγοντας) Μα γιατί; Είναι άδικο. Δεν θέλω να πάω.

Ντ: Έλα εδώ, Γιαννάκη μου (τον παίρνει στα γόνατα της). Λυπάμαι , γλυκέ μου, αλλά δεν γίνεται να μείνουμε σπίτι. Απογοητεύτηκες , έτσι;

Γ: ( συγκατανεύοντας) Ναι…

Ντ: Και είσαι λυπημένος, ε…;

Γ: Ναι…

Ντ: Κι εγώ νιώθω λυπημένη (τον αφήνει να κλάψει για λίγο συνεχίζοντας να τον σφίγγει στην αγκαλιά της). Ξέρω όμως τι θα κάνουμε. Άς σκεφθούμε  τι μπορεί να γίνει αύριο, που δεν θα πάμε ούτε εγώ στη δουλειά ούτε εσύ στον παιδικό σταθμό. Μπορούμε να περάσουμε μαζί όλη την ημέρα. Σκέφτεσαι κάτι εξαιρετικό που θα ήθελες να κάνουμε αύριο;

Γ: Να φάμε λουκουμάδες και να δούμε κινούμενα σχέδια

Ντ: Σίγουρα θα είναι πολύ ωραία. Κάτι άλλο;

Γ: Μπορούμε να πάρουμε  το αυτοκίνητο μου στο πάρκο;

Ντ: Νομίζω πως ναι.

Γ: Μπορεί να έρθει και ο Πέτρος μαζί μας;

Ντ: Ίσως αλλά  θα πρέπει να ρωτήσουμε τη μαμά του. Τώρα όμως πρέπει να φύγουμε. Εντάξει;

Γ: Εντάξει»

«Η Ντιάνα ως ΄’συναισθηματικός μέντορας ‘’ παραδέχτηκε τη λύπη του γιου της, τον βοήθησε να την κατονομάσει, του επέτρεψε να βιώσει τα συναισθήματα του και έμεινε μαζί του όσο έκλαιγε. Δεν προσπάθησε να αποσπάσει την προσοχή του από τα συναισθήματα του. Ούτε τον μάλωσε για την λύπη του, όπως θα έκανε μια ‘’αποδοκιμαστική’’ μητέρα. Αντίθετα, του έδωσε να καταλάβει ότι σέβεται αυτό που αισθάνεται και ότι θεωρεί τις επιθυμίες του θεμιτές.»

Αποτελέσματα συναισθηματικής αγωγής

«Τα παιδιά των οποίων οι γονείς εφαρμόζουν με συνέπεια τη συναισθηματική  αγωγή έχουν καλύτερη υγεία και επιτυγχάνουν υψηλότερες σχολικές επιδόσεις από ό,τι τα παιδιά που δεν δέχονται από τους γονείς τους παρόμοια καθοδήγηση. Τα πρώτα δημιουργούν ποιοτικά καλύτερες και σταθερότερες φιλίες, εμφανίζουν λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς και είναι λιγότερο επιρρεπή σε πράξεις βίας. Πάνω απ’όλα, τα παιδιά που έχουν δεχθεί συναισθηματική αγωγή βιώνουν λιγότερα αρνητικά και περισσότερα θετικά συναισθήματα. Με λίγα λόγια, είναι συναισθηματικά υγιέστερα.»

face2face.gr

Μόνο αν είσαι γονιός θα καταλάβεις τι συνέβη στις παρακάτω φωτογραφίες!

Γιατί δεν είναι καλή ιδέα να μείνεις έγκυος το Μάιο!