Μην περιμένεις την Γιορτή της Μητέρας για να τηλεφωνήσεις στη μητέρα σου!
Εεε, εσύ! Ναι, εσύ! Τηλεφώνησε στη μητέρα σου. Σήμερα, όχι αύριο. Μην περιμένεις τα γενέθλιά της, ούτε την επόμενη Παρασκευή. Ούτε μια φορά την εβδομάδα την Κυριακή. Ούτε το βράδυ. Τηλεφώνησέ της τώρα. Μην περιμένεις την Γιορτή της Μητέρας.
[babyPostAd]Βάλε την ως προτεραιότητά σου σήμερα. Σήμερα, βάλτην πρώτη.
Πίστεψέ με, δεν το περιμένει. Καθόλου. Ποτέ δεν το περιμένει. Και σε σκέφτεται αυτήν ακριβώς την στιγμή. Αναρωτιέται τι κάνεις και πώς είσαι.
Αναρωτιέται αν πράγματι προσέχεις. Τον εαυτό σου. Τους άλλους. Το σώμα σου. Το μυαλό και την καρδιά σου. Θυμάται μερικές φορές όταν δεν πρόσεχες. Και τρέμει. Ακριβώς τώρα, ενώ μαζεύει τις κάλτσες του πατέρα σου, σκέφτεται τότε που έκανες bungee-jumping από μια γέφυρα όταν φοιτούσες στο εξωτερικό. Τινάζει γρήγορα το κεφάλι της για να απαλλαγεί από τη σκέψη.
Αναρωτιέται αν ξέρεις πώς να αγαπάς και να αγαπιέσαι. Ελπίζει ότι είσαι δοτικός με τα συναισθήματά σου. Και ότι προσέχεις τους καλούς σου τρόπους. Και ότι είσαι ευγενικός.
Αναρωτιέται πώς τα πας στη δουλειά. Και αν έχεις άγχος για τα χρήματα. “Γεια σου, γλυκό μου, χρειάζεσαι χρήματα;” σκέφτεται ότι πρέπει να φοράς φανελάκι. Ναι, εξακολουθεί να σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο. Συνεχίσε και άνοιξε τα μάτια σου.
Είναι περίεργη αν κάτι που σού είπε ή έκανε πραγματικά έχει κολλήσει στη σκέψη σου. Αν ακούς μερικές φορές την φωνή της, με τον ίδιο τρόπο που μπορεί ακόμα να ακούσει τη μικρή σου φωνή, τη φωνή που είχες όταν βρισκόσουν στο νηπιαγωγείο, και βεβαίως με αυτή τη σκέψη έρχεται κι εκείνη που θυμάται τον εαυτό της νεότερη.
Επειδή πριν από πολύ καιρό ήταν νεαρή μητέρα. Τώρα που μεγάλωσες, και καθώς προχωράς με τη ζωή σου, κάνοντας όλα όσα κάνεις, εξακολουθεί να αναρωτιέται. Θέλει ακόμα για σου όλα τα πράγματα στη ζωή που θα κάνουν την καρδιά σου ευτυχισμένη.
Λοιπόν, πες της ότι την αγαπάς. Τηλεφώνησέ της τώρα και πες της το. Άφησε αυτές τις γλυκές λέξεις να ειπωθούν από το στόμα σου. Όταν αρχίζει με ειλικρίνεια να θέτει όλες τις ερωτήσεις της, σταμάτα την. Απλά σταμάτα την. Πες της: “Όχι, μαμά.” Πες της απλώς να σταματήσει για ένα λεπτό.
Επειδή αυτό το τηλεφώνημα είναι γι’ αυτήν, όχι για σένα. Επειδή κάλεσες για εκείνη. Για να την ρωτήσεις τι κάνει. Και πώς είναι. Και κάλεσες γιατί αναρωτιέσαι αν η καρδιά της είναι ευτυχισμένη. Και θα πει, “Φυσικά, αγάπη μου, γιατί να μην είναι;” Γιατί απλά ποτέ δεν θέλει να ανησυχείς.
Αυτή τη φορά, κάλεσες να ακούσεις. Για να την ακούσεις με τον τρόπο που σε ακούει εκείνη πάντα. Για να την κυριεύσεις με την προσοχή σου, τον τρόπο που σε κυριεύει η δική της προσοχή. Για να χαρείς για εκείνη με τον τρόπο που εκείνη πάντα χαίρεται για σένα.
Κάλεσες για να της πεις ότι το κάνεις, όντως ακούς τη φωνή της στο κεφάλι σου. Είναι αυτή η απαλή φωνή που σε γεμίζει με αγάπη και ενθάρρυνση, με προσοχή και ελπίδα. Είναι εκείνη η φωνή που θα είναι πάντα εκεί, συνδεδεμένη με σένα. Κάλεσες να την ενημερώσεις ότι μερικές φορές, συχνά, είναι η μία φωνή που ακούς. Αυτή που ηχεί καθαρά.
Κάλεσες να την ρωτήσεις για την γνώμη της. Την γνώμη της για τον κόσμο. Θα κοπεί η ανάσα της και θα χαμογελάει για την υπόλοιπη μέρα, επειδή η καρδιά της θα πετάει από χαρά. Είναι πολύ έξυπνη η μαμά σου. Το ξέρεις. Και η ζωή της είναι πολύ ενδιαφέρουσα, επίσης.
Απλά ρώτησέ την. Οι ερωτήσεις σου γεμίζουν την ψυχή της. Οι ερωτήσεις σου θα της αναπτερώσουν το ηθικό με τρόπο που ίσως εσύ δεν καταλάβεις. Οι ερωτήσεις που θα τις κάνεις αξίζουν πολύ περισσότερο για εκείνη από μια κάρτα ή ένα δώρο. Ή ένα τηλεφώνημα σου «από υποχρέωση» στην Γιορτή της Μητέρας.
Γιατί; Γιατί είναι η μαμά σου κάθε μέρα. Αλλά είναι κι αυτή άνθρωπος, επίσης.
Μετάφραση κειμένου για το Babyradio: Σοφία Τελιάκη