Σύμφωνα με την Φάουλερ, οι μητέρες που μεταφέρουν τα μωρά τους σε μάρσιπο με το πρόσωπό τους να κοιτά προς τον κόσμο, δείχνουν σκληρότητα και εγωιστική συμπεριφορά.
Το ίδιο, υποστηρίζει η καθηγήτρια-ειδικός Φάουλερ, ισχύει και για όσες μητέρες τοποθετούν τα μωρά τους σε καρότσια, έτσι που να μην βλέπουν τις ίδιες αλλά τον περιβάλλοντα χώρο και τους ανθρώπους γύρω τους.
Όλα αυτά διότι, όπως χαρακτηριστικά ισχυρίζεται η Αυστραλή ειδικός, για τα μωρά τα πολλαπλά ερεθίσματα είναι στρεσογόνος αιτία που μπορεί να οδηγήσει τα βρέφη σε σύγχυση και ψυχοτραυματικές εμπειρίες.
«Φανταστείτε πώς θα νιώθατε εσείς», εξηγούσε στην Daily Mail η Φάουλερ, «αν ήσασταν δεμένοι στο στήθος κάποιου με τα πόδια σας να κρέμονται στον αέρα και να ‘παραδέρνετε’ στο χάος ενός εμπορικού κέντρου ανεξέλεγκτα. Το να μη λαμβάνουμε υπόψιν μας την πλευρά του παιδιού μας είναι, αν μη τι άλλο, σκληρή αντιμετώπιση».
Τα σχόλια της ειδικού δεν αφορούν μόνον σε βρέφη, αλλά και σε παιδιά ηλικίας έως και ενός έτους.
Στον αντίποδα των λεγομένων της Φάουλερ βρίσκεται η μαία και συγγραφέας του βιβλίου «Αγάπη για το μωρό», Ρόμπιν Μπάρκερ η οποία υποστηρίζει ότι εάν τα μωρά δέχονται αγάπη, τότε όπως και να τοποθετηθούν σε μάρσιπο ή στο καρότσι και προς όποια κατεύθυνση και αν κοιτούν θα αισθάνονται καλά και δεν θα αναπτύξουν ψυχικές διαταραχές.
«Οι γονείς έχουν ήδη αρκετά ζητήματα σχετικά με το μεγάλωμα των παιδιών τους να τους απασχολούν για να βάλουν ένα ακόμα στο μυαλό τους».