Mπιμπερό και κίνδυνος πυλωρικής στένωσης
Γράφει ο παιδίατρος, Στέλιος Παπαβέντσης
Μικρές επιδημιολογικές μελέτες στο παρελθόν έχουν υποδείξει ότι μπορεί να υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στην σίτιση του βρέφους με μπιμπερό και τον κίνδυνο εμφάνισης πυλωρικής στένωσης. Η πυλωρική στένωση είναι μια σχετικά συχνή κατάσταση – 2 βρέφη ανά 1000 – που παρουσιάζεται κατά τις πρώτες έξι εβδομάδες μετά την γέννηση με εμετούς, συχνά ρουκετοειδείς και αδυναμία πρόσληψης βάρους. Ο πυλωρός, στο τελευταίο κομμάτι του στομάχου, φαίνεται στενωμένος και απαιτείται συχνά επείγουσα χειρουργική επέμβαση για την διάνοιξή του. Πρόκειται για την πιο συχνή πάθηση που επιβάλλει χειρουργείο στην βρεφική ηλικία.
Νέα επιστημονικά δεδομένα από την Δανία έρχονται να ισχυροποιήσουν την επιστημονική συσχέτιση της σίτισης με μπιμπερό με την πυλωρική στένωση. Η Εθνική Υπηρεσία Υγείας στην Δανία και το Τμήμα Επιδημιολογικής Έρευνας της χώρας ανακοίνωσαν τα αποτελέσματα μιας μεγάλης πληθυσμιακής προοπτικής έρευνας σε δημοσίευση στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό Pediatrics.
Οι Δανοί επιστήμονες εξέτασαν την επίδραση της σίτισης με μπιμπερόκατά τους πρώτους 4 μήνες μετά την γέννηση, χρησιμοποιώντας λεπτομερή δεδομένα σχετικά με τον χρόνο της πρώτης έκθεσης σε σίτιση με μπιμπερό και εκτενείς πληροφορίες για παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα συμπεράσματα της μελέτης (confounders).
H έρευνα βασίστηκε στο Danish National Birth Cohort, ένα μεγάλο δείγμα παιδιών που παρακολουθήθηκαν από την εγκυμοσύνη και έπειτα εκτενώς ως προς διάφορους παράγοντες συμπεριλαμβανομένης και της διατροφής. Οι πληροφορίες για τυχόν χειρουργική επέμβαση για πυλωρική στένωση προήλθαν από το Πανεθνικό Αρχείο Ασθενών στη Δανία.
Ταϊσμα με μπιμπερό : Όλα όσα πρέπει να ξέρετε!
Μελετώντας τα δεδομένα από πάνω από 70 χιλιάδες βρέφη, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η πιθανότητα για χειρουργική επέμβαση για πυλωρική στένωση σε βρέφη που πριν την επέμβαση έπαιρναν μπιμπερό ήταν κατά 4.6 φορές υψηλότερη σε σύγκριση με τα βρέφη που δεν έπαιρναν καθόλου μπιμπερό. Ο κίνδυνος ήταν ίδιος σε ένταση είτε τα βρέφη είχαν αρχικά θηλάσει είτε δεν είχαν θηλάσει καθόλου, είτε θήλαζαν δίνοντας και συμπλήρωμα είτε δεν θήλαζαν καθόλου. Ο αυξημένος κίνδυνος για πυλωρική στένωση μεταξύ των βρεφών που έπαιρναν μπιμπερό παρατηρήθηκε ακόμα και 30 ημέρες μετά την πρώτη έκθεση στο μπιμπερό και δεν μεταβαλλόταν ανάλογα με το πότε ξεκίνησε το μπιμπερό.
Οι Δανοί ερευνητές συμπεραίνουν ότι τα βρέφη που πίνουν μπιμπερό έχουν 4.6 φορές αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης πυλωρικής στένωσης σε σύγκριση με βρέφη που δεν παίρνουν μπιμπερό. Τα αποτελέσματα αυτά προσθέτουν παραπάνω αποδείξεις για την υποστήριξη του πλεονεκτήματος του αποκλειστικού μητρικού θηλασμού κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του βρέφους.
Μια πιθανή εξήγηση για αυτήν την συσχέτιση είναι ότι ο μητρικός θηλασμός και το μητρικό γάλα παρέχουν στο βρέφος υψηλότερα επίπεδα αγγειοκινητικών πεπτιδίων που χαλαρώνουν τον πυλωρό του στομάχου. Επιπλέον, το μητρικό γάλα είναι πιο «ευγενικό» στο στομάχι του βρέφους βοηθώντας το φυσιολογικό άδειασμά του. Επιπλέον, είναι σημαντικό το γεγονός ότι στο στομάχι και το έντερο των παιδιών που θηλάζουν αναπτύσσονται σχεδόν κατά αποκλειστικότητα οι φιλικοί προς τον οργανισμό λακτοβάκιλλοι, κάτι που συμβαίνει πολύ πιο σπάνια με το ξένο γάλα για βρέφη. Από την άλλη μεριά, οι συνήθως μεγάλοι όγκοι γάλακτος κατά την τεχνητή σίτιση των βρεφών που παραμένουν στο στομάχι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα – αυξημένος φόρτος υπερσίτισης στο τάισμα με μπιμπερό, κάτι που κρίνεται πολιτισμικά ως θετικό «προσόν» της σίτισης με ξένο γάλα γιατί οδηγεί σε αραιά γεύματα – και οι μεγάλες ποσότητες καζείνης μπορεί να αποτελούν παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση παθολογίας του στομάχου.
Σ Παπαβέντσης MRCPCH DCH IBCLC 2012
Πηγή: pediatros-thes.gr