Να γιατί απομακρύνουν τα δίδυμα στη ΜΕΝΝ

Να γιατί απομακρύνουν τα δίδυμα στη ΜΕΝΝ

Λοιπόν πείτε μου ποια μαμά έχει παιδιά διαφορετικού φύλου και συνέχεια δεν την ρωτάνε: Σε ποιον έχεις πιο μεγάλη αδυναμία; Προσωπικά, όταν με ρωτούν, απαντώ το στανταράκι για να τελειώνει η συζήτηση: «Το οιδιπόδειο καλά κρατεί».

[babyPostAd] Βέβαια είναι μεγάλο ψέμα. Όχι μόνο για όσους έχουμε ζήσει τη ΜΕΝΝ με δίδυμα αλλά και για κάθε γονιό που στέκει στα λογικά του και δεν έχει φτάσει στο επίπεδο της ασθένειας του Οιδίποδα. Η ατάκα έχει να κάνει με τη διαφορετική συμπεριφορά προς το αντίθετο φύλο. Ναι, τα κορίτσια κάνουν περισσότερα νάζια στον μπαμπά και τα αγόρια κουρνιάζουν πιο πολύ στην αγκαλιά της μαμάς, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ορίσει ότι εσύ μπορείς να δώσεις αγάπη στα παιδιά σου σε διαφορετικό βαθμό.

Ειδικότερα εάν έχεις ζήσει στη ΜΕΝΝ με δύο παιδιά ταυτόχρονα (πράγμα σύνηθες για τα δίδυμα), ξέρεις ότι οι θερμοκοιτίδες βρίσκονται η μία στη δύση και η άλλη στην ανατολή. Αυτό συμβαίνει για λόγους ασφαλείας. Για να μην κάνουν λάθος οι γιατροί και μπερδεύουν τις θεραπείες. Όσο παράλογο μου είχε φανεί όταν μου το είπαν, τόσο πολύ ζώντας εκεί μέσα και παρακολουθώντας τα γεγονότα έφτασα να το συμμερίζομαι και να με κάνει να νιώθω μέχρι και ασφάλεια.

Σκεφτείτε το μαρτύριο σε μισή ώρα μέσα του επισκεπτηρίου να τρέχεις από τη μια άκρη στην άλλη. Να ξαναζείς πολλαπλούς χωρισμούς δευτερολέπτων, καθώς γυρνάς την πλάτη στο ένα σου σπλάχνο για να πας στο άλλο και πολλές φορές να τρακάρεις στη μέση της ΜΕΝΝ με τον σύζυγο, όταν αλλάζετε συντονισμένα θέση. Μετά να ξαναγυρίζεις, όταν συνειδητοποιείς ότι ο χρόνος του επισκεπτηρίου τελειώνει και θες να ρουφήξεις μερικά δευτερόλεπτα ακόμα, είτε έχεις ένα είτε δύο είτε περισσότεραπαιδιά, και να αναρωτιέσαι πώς μπορείς να διαχειριστείς καλύτερα το χρόνο ώστε να μην χάνονται δευτερόλεπτα στο πέρα-δώθε.

Σκέφτομαι όμως και τις μητέρες που μπήκαν με δύο και έφυγαν από εκεί με ένα. Σκέφτομαι και αυτές που μπήκαν εκεί και έφυγαν μόνες χωρίς χαζά διλήμματα. Σκέφτομαι τις προσπάθειες των γιατρών όταν χτυπούν παράλληλα συναγερμοί και πρέπει να αξιολογήσουν την κάθε κατάσταση σε δευτερόλεπτα και να την αντιμετωπίσουν.

Σκέφτομαι τη διαφορετικότητα των τόσων περιπτώσεων και τη μοναδικότητα του καθενός.

Πώς να διαχωρίσεις εκεί μέσα τα λεπτά που πρέπει να μοιράσεις στο καθένα; Αυτό είναι ίσως ένα καλό μάθημα για το ότι δεν μπορείς να ορίσεις την αγάπη σε ποσότητα. Είτε αγαπάς είτε όχι. Δεν υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση. Μπορεί να μου αρέσει κάτι λίγο ή πολύ, αλλά αυτό που αγαπάω το αγαπάω χωρίς λίγο ούτε πολύ.

Και μπορεί να σας φανεί τρελό, αλλά εγώ αγαπώ τη ΜΕΝΝ γιατί μας βοήθησε να βγούμε γεροί. Αγαπώ και όλα τα πλάσματα που παλεύουν εκεί μέσα και τους γιατρούς, τις νοσοκόμες και τους σωλήνες και τα πλακάκια. Γιατί η αγάπη όλα τα θεραπεύει, όλα τα ενώνει και από την ψυχασθένεια προφυλάσσει. Εκτός από τον καημένο τον Οιδίποδα.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΛΤΕΖΟΥ

Πηγή:   31ebdomades.gr