“Ναι, ο 3χρονος γιος μου θέλει ακόμα την πιπίλα του…”
Ο γιος μου κλείνει τα 3 τον επόμενο μήνα και ακόμα χρειάζεται την πιπίλα του για να κοιμηθεί…
Συμβουλές υγείας και φροντίδας για βρέφη και παιδιά
[babyPostAd]Θα ήθελα να σας πω οτι δεν με ενδιαφέρει το τι σκέφτονται οι άλλοι όταν τον βλέπουν ή οτι δεν με απασχολεί, αλλά αυτό δεν είναι εντελώς αλήθεια.
Η αλήθεια είναι οτι βαθιά μέσα μου θα ήθελα να μην την χρειάζεται πια. Θα ήθελα να μην νιώθω τύψεις γιατί του την πρωτοέδωσα 3 χρόνια πριν… Και θα ήθελα να ξέρω τι σκέφτονται οι άλλες μαμάδες όταν ο γιος μου ζητάει την πιπίλα του.
Αυτό το ανεπιθύμητο αίσθημα ενοχής συνδέεται με προσδοκίες που δεν είναι δικές μου, και αυτό είναι ακόμη πιο ανησυχητικό!
Συνήθως δεν με απασχολούσαν τέτοιου είδους θέματα. Δεν αγχώθηκα για το πότε θα περπατήσουν τα παιδιά μου, πότε θα σταματήσουν να πιπιλάνε το δάχτυλο τους ή για πόσο καιρό θα χρειάζονται την αγαπημένη τους κουβέρτα. Τα παιδιά μεγαλώνουν και ωριμάζουν με διαφορετικούς ρυθμούς και ήξερα οτι κάποια στιγμή θα περάσουν στο επόμενο ορόσημο.
Η πιπίλα του γιου μου αποτελεί μια πηγή ανακούφισης. Από τότε που ήταν βρέφος, αντιμετώπιζε υποτροπιάζουσες λοιμώξεις του αυτιού. Παρά τις καλύτερες προσπάθειές μας και τις ατελείωτες επισκέψεις σε ειδικό, τα προβλήματα του εξακολουθούν να υφίστανται. Έχει γίνει ένα χρόνιο ζήτημα που συνοδευόταν από πόνο.
Ως μητέρα, δεν άντεχα να βλέπω το μικρό μου να υποφέρει.. Όταν τα παυσίπονα και τα αντιβιοτικά δεν έκαναν δουλειά, πάντα ζητούσε την πιπίλα του. Θα του έδινα και το φεγγάρι ακόμη αν μπορούσε να τον ηρεμήσει έστω και λίγο…
Ήταν το μόνο που ζητούσε. Δεν ήθελε ούτε λούτρινα, ούτε κουβερτούλες. Μόνο η πιπίλα τον ανακούφιζε. Και ενώ όλοι μου έλεγαν να σταματήσω αυτήν την συνήθεια, εγώ δεν μπορούσα να το καταλάβω. Γιατί να βιαστώ και να μην περιμένω μέχρι να νιώσει έτοιμος να την αφήσει;
Προσπαθούσα να βρω τα υπερ και τα κατά προτου αποφασίσω, και σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρία Ορθοδοντικής εάν ένα παιδί σταματήσει την χρήση πιπίλας μέχρι τα 4 του χρόνια, τότε δεν θα υπάρχει πρόβλημα με τα δόντια του ή με την ανάπτυξη του.
Όσον αφορά τη συναισθηματική ανάπτυξη του γιου μου, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το να το αφήσω να χρησιμοποιήσετε μια πιπίλα είναι πιο επιζήμιο από το να του την πάρω.
Αναρωτιέμαι, τι θα γινόταν αν η πηγή ανακούφισης του ήταν ένα λούτρινο αρκουδάκι; Μάλλον τίποτα! Οι ενοχές μου προκύπτουν από τα κοινωνικά στερεότυπα οτι το παιδί πρέπει να έχει σταματήσει την πιπίλα μέχρι την ηλικία των 3 χρόνων. Κι όμως δεν βλάπτει κανέναν η πιπίλα του…
Έχω ακόμα καιρό μέχρι να κλείσει τα 4 και είμαι σίγουρη οτι μέσα σε αυτόν τον χρόνο θα την παρατήσει από μόνος του. Εάν όχι, τότε θα σκεφτούμε το τι θα κάνουμε όταν έρθει η ώρα.
Πιθανότατα ανήκω στην μειονότητα με την συγκεκριμένη προσέγγισή μου, αλλά δεν πειράζει. Δεν είμαι ειδικός, αλλά είναι απλά μια πιπίλα, και πιστεύω οτι παρά το γεγονός οτι ακόμα την χρειάζεται, κάνω καλή δουλειά.
Για όλες τις μαμάδες εκεί έξω που ανησυχούν για μια κουβέρτα, για μια πιπίλα ή για την τουαλέτα του παιδιού έχω να σας πώ το εξής: Μην στεναχωριέστε! Το γεγονός οτι ανησυχείτε για όλα αυτά σας κάνει μια καλή μητέρα, γιατί οι κακές μητέρες ποτέ δεν ενδιαφέρονται για τέτοια πράγματα!
Να κάνετε πάντα ό,τι καλύτερο θεωρείτε για τα παιδιά σας, ό,τι κι αν σας λένε οι άλλοι!
Πηγή: scarymommy.com
Μετάφραση για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή