Ένα από τα πιο δύσκολα γεγονότα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπος ένας νέος γονιός είναι η απώλεια του μωρού του, ενδεχομένως μετά από μία επιπλοκή κατά τη διάρκεια του τοκετού ή ακόμα μετά από κάποιας διάρκειας νοσηλεία στην εντατική νεογνών.
Το πένθος
Ως γονείς, θα τους είναι πολύ δύσκολο να «ξεπεράσουν» πραγματικά την απώλεια του μωρού τους, αλλά σταδιακά θα μάθουν να ζουν χωρίς τη σωματική του παρουσία και, τελικά, θα ενσωματώσουν την απώλεια στην εμπειρία της ζωής τους. Ενδεχομένως ο θάνατος του μωρού τους να τους αλλάξει σαν ανθρώπους ∙ οι κανόνες και οι τρόποι αλληλεπίδρασης με τον κόσμο πλέον θα είναι διαφορετικοί.
Το σημαντικό είναι πως οι γονείς μπορούν και θα οδηγηθούν μέσα από τη θλίψη στη «θεραπεία». Η γνώση και η κατανόηση ότι το πένθος είναι μια διαδικασία, μπορεί να συμβάλει στην εκτόνωση συναισθημάτων αβοηθησίας και να προσφέρει παρηγοριά, ελπίδα και γαλήνη.
Το πένθος είμαι μια ιδιαίτερη και ατομική εμπειρία αλλά είναι και μια διαδικασία που διέρχεται από ορισμένα στάδια, τα οποία ενδεχομένως βιώνονται διαφορετικά από τον καθένα και όχι απαραίτητα με την ίδια σειρά. Μπορεί να προσπεραστεί κάποιο στάδιο ή να ξαναβιωθεί. Δεν υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος να θρηνήσει κανείς.
Τα στάδια του πένθους είναι τα εξής: άρνηση/δυσπιστία, θυμός, κατάθλιψη, διαπραγμάτευση/προσαρμογή και αποδοχή.
Αναπόφευκτα, το πένθος είναι μια επώδυνη διαδικασία. Οι γονείς μπορεί να διακατέχονται από αντικρουόμενα συναισθήματα και να νιώθουν συγκλονισμένοι μερικές φορές. Μέρος της θεραπευτικής διαδικασίας είναι το να επιτρέψουν στον εαυτό τους να βιώσουν αυτόν τον πόνο. Η αποσιώπηση και η αγνόηση των συναισθημάτων αυξάνει τη δυσφορία.
Γονείς που έχουν χάσει ένα παιδί θα κουβαλούν αυτό το πένθος μαζί τους για όλη τους τη ζωή. Αλλά η θεραπεία και η επιθυμία και ικανότητα να συνεχίσουν τη ζωή τους θα έρθει με τον καιρό. Το χρονικό διάστημα που χρειάζεται για την επούλωση των «πληγών» δεν είναι καθορισμένο, καθώς η εμπειρία του πένθους βιώνεται με διαφορετικό τρόπο.
Φροντίδα για τον εαυτό
- Η ισορροπημένη διατροφή, η άσκηση και το σταθερό πρόγραμμα χωρίς αλλαγές (υπερβολική εργασία/ απόσυρση) είναι απαραίτητα στοιχεία για τη διατήρηση της καλής σωματικής υγείας και ενέργειας.
- Η συνομιλία για το μωρό και τα συναισθήματά σας με τον σύντροφο, την οικογένεια και τους φίλους μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα ωφέλιμη και να σας απελευθερώσει από τα αποπνικτικά συναισθήματα.
- Η ανάγνωση βιβλίων ή ποίησης μπορεί να προσφέρει κατανόηση και παρηγοριά και να μειώσει το συναίσθημα της μοναξιάς.
- Το γράψιμο και η ενασχόληση με διάφορες τέχνες (ζωγραφική, γλυπτική κ.ά.) μπορεί να προσφέρει διέξοδο στα συναισθήματά σας.
- Αναζητήστε βοήθεια αν τη χρειάζεστε. Μη φοβηθείτε να τη ζητήσετε. Θα σας προσφέρει τη συμπαράσταση και την ανακούφιση που έχετε ανάγκη.
Η ανάμνηση του μωρού
Δεν είναι ποτέ αργά για τους γονείς να μνημονεύσουν το μωρό τους. Μπορούν να κάνετε μια μικρή τελετή μετά την απώλεια. Ακόμα, μπορούν να διατηρήσουν στη μνήμη τους το μωρό τους εμφανίζοντας το πορτραίτο του στο σπίτι, αγοράζοντας ένα κόσμημα που συμβολίζει το μωρό, διατηρώντας ένα ιδιαίτερο φυτό σαν ζωντανό μνημείο του μωρού ή δημιουργώντας το δικό τους μνημείο όπως μια κουβέρτα, μια ζωγραφιά, ένα γλυπτό ή ένα έπιπλο.
Καθώς προχωράει η ζωή τους, δεν θα ξεχάσουν το μωρό τους. Θα το κουβαλούν για πάντα στην καρδιά τους και το μωράκι θα ζει μέσα από αυτούς. Και μια γεμάτη και χαρούμενη ζωή είναι το καλύτερο δώρο που μπορούν να κάνουν σε αυτήν την ψυχούλα.
Νίκη Λιώτη – Ψυχολόγος – tosodoulika.blogspot.gr