Υπόδειγμα νονάς, δεν είμαι… Αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι, γενικά,. ως “υπόδειγμα” με δίπλα του οποιοδήποτε επίθετο δεν είμαι, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα..
Έχει τύχει μια χρονιά να φτάσει η λαμπάδα στο βαφτιστήρι μου μετά την Ανάσταση.. Τι να το κάνω το ότι με δικαιολογούσε ο τοκετός μου τη Μεγάλη Τετάρτη; Το κοριτσάκι μου δεν είχε λαμπάδα για να πάει στην εκκλησία… Πάνε τέσσερα χρόνια, αλλά νομίζω ότι δεν θα μου το συγχωρήσει ποτέ..
Άλλοτε, στο άλλο μου το βαφτιστήρι, έχει φτάσει Φεβρουάριος για να της πάω το δώρο των Χριστουγέννων, πάλι με την αιτιολογία του “νέου μωρού” και της κακής διαχείρισης του χρόνου μου μέχρι “να βρω τις ισορροπίες” (ακόμη τις ψάχνω στο μεταξύ)..
Και τα δύο έδειξαν κατανόηση, μπαίνοντας όμως στη θέση τους, θυμάμαι ακόμη το συναίσθημα εκείνων των Χριστουγέννων που πέρασα χωρίς δώρο της νονάς μου, γιατί είχε ξεκινήσει ήδη να με ξεχνά… Ή της πρώτης Ανάστασης χωρίς την λαμπάδα της, που την περίμενα μέχρι εντελώς τελευταία στιγμή, μπας και έρθει… Και δεν ήρθε ποτέ.. Και την περίμενα και για κάμποσες Αναστάσεις μετά και Πάλι με το ίδιο αποτέλεσμα…
Η αλήθεια είναι ότι η προνοητικότητα δεν υπήρξε ποτέ δυνατό στοιχείο του χαρακτήρα μου… Ούτε και η οργάνωση… Ας μην μιλήσω για την διαχείριση χρόνου, χρήματος και συναισθημάτων… Ωχ !! Τώρα που το ξανασκέφτομαι, έχω αφήσει πολλά αδούλευτα μπρος στο “έλα μωρέ, μικρή είσαι ακόμη”… Το “μικρή είσαι ακόμη”, πήγε πια στον αγύριστο παίρνοντας μαζί του κάθε δικαιολογία ανωριμότητας και τσαπατσουλιάς, αφήνοντας πίσω του (εκτός από ρυτίδες και περιττά κιλά) τι άλλο, από πολλεεεεες εκκρεμότητες (και τραύματα στην προκειμένη)..
Είμαι νονά λοιπόν!!! Και έχω βαφτίσει τρία παιδιά και μία ενήλικη.. Το ένα από τα 3 παιδιά έχει ήδη παντρευτεί και έχει και παιδί οπότε το αφαιρούμε κιόλας … Άντε να αφαιρέσουμε και την ενήλικη Κινεζούλα, σύζυγο του αγαπημένου μου φίλου, που έχει γενικά πολύ πλάκα όταν μέσα σε κόσμο με αποκαλεί “νουνά μου!”…
Μένουν δύο λατρεμένα βαφτιστήρια που αν μη τι άλλο, χρειάζονται μια νονά συνεπή και “ενεργή” στον ρόλο που της έκαναν την τιμή να της δώσουν οι γονείς τους, χωρίς φθηνές δικαιολογίες για την ανοργανωσιά της..
Επειδή λοιπόν φέτος αρνούμαι να την ξαναπατήσω και να είμαι πάλι εκπρόθεσμη, ανεπαρκής και άσχημη μνήμη για τα πνευματικά μου λατρεμένα παιδιά, θα αναζητήσω τη λύση μέσα από τους ρυθμούς που μου επιτάσσει η εποχή … Αν αναρωτιέστε ποιοι είναι αυτοί, εννοώ φυσικά το ίντερνετ…
Η αλήθεια είναι ότι πλέον οι αγορές που χαίρουν την φυσική μου παρουσία, περιορίζονται μόνο σε είδη σούπερ μάρκετ (αν και αυτό δεν το βλέπω για πολύ ακόμη) κρεοπωλείου και μαναβικής ..
Θες γιατί ο χρόνος μου είναι φοβερά πιεσμένος και λίγος;
Θες γιατί το να μετακινηθείς με ένα τετράχρονο και έναν σχεδόν δίχρονο Ταρζαν, που αρνείται πεισματικά να μετακινηθεί με καρότσι, φαντάζει κομματάκι δύσκολο;
Θες γιατί, όπως και να ‘χει, στον βωμό του σήμερα θα κατέβω, αύριο θα κατέβω, περνάνε οι μέρες και μπορεί και πάλι να είναι αργά;
Θες γιατί γενικά και ειδικά είμαι “πιο τελευταία στιγμή πεθαίνεις” τύπος;
Όχι… Φέτος τα δώρα για τα βαφτιστήρια μου θα γίνουν με online αγορές, στις ώρες που με βολεύει και με απευθείας αποστολή στις διευθύνσεις τους, αφού τυγχάνει να είναι και τα δύο μακριά μου..
Κάπου εδώ είναι που (ξανά)λέω “ευτυχώς που υπάρχει το ίντερνετ”… Καθώς εκτός από χρόνο και χρήμα, θα με γλιτώσει και από ακόμη ένα λάθος που σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να επαναληφθεί…
Το να είμαι νονά, εκτός από το να αποτελεί έναν όμορφο τίτλο για εμένα, φέρει μαζί του και κάποιες υποχρεώσεις στις οποίες οφείλω για τα παιδιά να είμαι συνεπής… Και αυτές οι υποχρεώσεις δεν είναι τόσο οι υλικές, αλλά οι συναισθηματικές…
Θα ήθελα τα βαφτιστήρια μου να έχουν όμορφες μνήμες από εμένα… Να έχουν να θυμούνται ένα μάθημα για τη ζωή τους, ή κάποια συμβουλή που θα χαραχτεί στο μέσα τους με φιλντισένια γράμματα…
Όλα αυτά λοιπόν είναι κρίμα να τα θυσιάσω επειδή “δεν είχα χρόνο” και έμειναν όλα για την “τελευταία στιγμή” που όντας τόσο τελευταία, θα περάσει ξανά χωρίς να την καταλάβω και πάλι θα ψάχνω για κάποια φθηνή δικαιολογία που δεν θα μου ταιριάζει κιόλας ..
Και επειδή το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, λέω να μην το ρισκάρω…
Powered by Toys-shop.gr