Ο φυσιολογικός τοκετός δε σε κάνει καλύτερη μάνα…
Η πλειοψηφία των ανθρώπων έχει την τάση να ωραιοποιεί τα πράγματα που συνηθίζει να κάνει και ταυτόχρονα να λειτουργεί αφοριστικά απέναντι στην άλλη πλευρά του νομίσματος. Κατά αυτόν τον τρόπο τα περισσότερα θέματα συζητήσεως καταλήγουν ως ένα άτυπο ντιμπέιτ ανάμεσα σε χορτοφάγους και κρεατοφάγους, σε αυτούς που έχουν για κατοικίδια σκύλους και σε αυτούς με γάτες και ούτω καθεξής.
Τα πράγματα βέβαια αρχίζουν να ξεφεύγουν από το όριο όταν επί τάπητος τίθενται θέματα μεγαλύτερης βαρύτητας όπως η φιλία, η οικογένεια ή ακόμα και η μητρότητα. Πέραν της γνωστής διαμάχης ανάμεσα στους γονείς που επιλέγουν το θηλασμό και σε εκείνους που δίνουν έτοιμο γάλα στα παιδιά τους, άλλο ένα θέμα ανάλογης σημασίας έχει παρουσιαστεί τον τελευταίο καιρό. Το κατά πόσον οι γυναίκες που γεννούν με φυσιολογικό τοκετό, θεωρούνται καλύτερες μητέρες από αυτές που γεννούν με καισαρική.
Σεβόμαστε όλοι το γεγονός πως ο τοκετός είναι μια απολύτως φυσιολογική διαδικασία που θεωρητικά όλες οι γυναίκες έχουμε τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουμε επιτυχώς γι΄ αυτό και πρέπει να είναι η πρώτη μας επιλογή ανάμεσα σε ένα τέτοιο δίλημμα. Παρόλα αυτά δεν πρέπει να προσπερνάμε ελαφρά τη καρδία την πρόοδο της ιατρικής επιστήμης που μέσω της καισαρικής έχει καταφέρει να βοηθήσει σε καταστάσεις που η ζωή του μωρού ή και της ίδιας της μητέρας διέτρεχε άμεσο κίνδυνο.
Φυσιολογικός τοκετός: Πόσο πρέπει να μείνει η μητέρα στο μαιευτήριο – Τι ισχύει στην Ελλάδα
Η αλήθεια είναι πως το τελευταίο διάστημα έχει γίνει περισσότερο διαδεδομένη στις μέλλουσες μητέρες η επιλογή της καισαρικής και σε περιπτώσεις που δεν ήταν καν αναγκαία, βλέπεις η λογική του «κλείνω ραντεβού» λειτουργεί βολικά για το γιατρό που δεν αναγκάζεται να βρίσκεται συνεχώς σε ετοιμότητα. Ακόμα όμως και αν το παιδί έχει την κατάλληλη θέση και δεν κατεβαίνει με τα πόδια, είναι επιλογή της κάθε μητέρας με ποιον τρόπο τελικά θα θελήσει να γεννήσει. Το χρέος του κάθε γιατρού είναι απλά να ενημερώνει με ειλικρίνεια για την κατάσταση και τις επιλογές που υπάρχουν και να αφήνει τον ασθενή ελεύθερο για να αποφασίσει.
Μπορεί στην τελική, ακόμα και ο ίδιος της ο φόβος για την επικείμενη διαδικασία να λειτουργήσει αποτρεπτικά και να την ωθήσει στο να επιλέξει την εναλλακτική μέθοδο της καισαρικής. Κατά ποιον όμως τρόπο γινόμαστε οι υπόλοιποι αρμόδιοι, ώστε να κρίνουμε αν ήταν ή όχι σωστό αφού που διάλεξε; Η εγκυμοσύνη είναι ήδη μια ιδιαίτερα ζόρικη περίοδος για τη ζωή μιας γυναίκας και σωματικά αλλά και ψυχολογικά και δε χρειάζεται να βομβαρδίζεται με διάφορου είδους στερεότυπα για το πως ο φυσιολογικός τοκετός θα την κάνει να γίνει ή να αποδείξει πως είναι καλύτερη μητέρα.
Λες και όλες όσες γέννησαν καθόλα φυσιολογικά, -ακόμα και ο όρος ακούγεται περίεργα λες και όλες οι υπόλοιπες γεννάνε μέσα σε διαστημόπλοιο με γιατρό εξωγήινο-, έγιναν τόσο καλές μητέρες που κονταροχτυπιόντουσαν με την ομώνυμη Τερέζα για την κορυφή.
Γιατί μια διαδικασία μιας, πέντεή και δέκα ωρών, δε γίνεται να προδιαθέτει και την ποιότητα όλης σου της συμπεριφοράς για τα επόμενα χρόνια που θα ζήσεις και θα αναθρέψεις το παιδί σου. Άλλωστε, όσο κλισεδιάρικο και αν είναι το ρητό που λέει πως η μητέρα που γεννάει πονάει μια φόρα ενώ αυτή που μεγαλώνει το παιδί της συνέχεια, είναι τελικά πέρα για πέρα αληθινό.
Πηγή: mindthetrap.gr