Ο υπέροχος πρώτος χρόνος ενός μωρού που γεννήθηκε πολύ νωρίς…
Ένα βίντεο του πρώτου χρόνου ενός μωρού που δημιουργήθηκε ως έκπληξη για τη μαμά του…
Όταν όμως το μωρό αυτό γεννήθηκε 15 βδομάδες νωρίτερα από το κανονικό, πέρασε τις πρώτες του 107 μέρες στο νοσοκομείο και τα κατάφερε, το βίντεο αποτελεί ακόμα πολυτιμότερο δώρο!
Συμβουλές υγείας και φροντίδας για βρέφη και παιδιά
[babyPostAd]Κατά την 25η εβδομάδα κύησης στο πρώτο της παιδί, η Lyndsey Miller βρισκόταν στη δουλειά της όταν άρχισε να αισθάνεται κράμπες, τις οποίες τις απέδωσε αρχικά στην πρωινή της γυμναστική. Όπως αποδείχτηκε όμως, ήτα κράμπες τοκετού. Το μωρό της, ο Ward Miles, γεννήθηκε μόλις τέσσερις ώρες αφού ο γιατρός της την έστειλε στο νοσοκομείο εκείνη τη μέρα.
«Από τη μία όλα ήταν θολά, από την άλλη όμως, θυμάμαι ΚΑΘΕ λεπτομέρεια, κάθε έκφραση στα πρόσωπα των νοσοκόμων, κάθε συναίσθημα που ένιωθα», λέει ο σύζυγός της, Ben, στη HuffPost, ο οποίος είναι φωτογράφος και κινηματογραφιστής, όταν ρωτήθηκε για την ιστορία της γέννησης του Ward. «Δύο μέρες νωρίτερα κάναμε διακοπές σε μια μικρή πόλη στο Μίσιγκαν. Ποιος ξέρει τι θα μπορούσε να συμβεί; »
Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, περισσότερα από 250.000 παιδιά κάθε χρόνο γεννιούνται πρόωρα. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι κίνδυνοι που συνδέονται με τα πρόωρα μωρά περιλαμβάνουν από εγκεφαλική παράλυση, νοητική αναπηρία, χρόνια πνευμονική νόσο, και προβλήματα όρασης και ακοής.
Δέκα ημέρες μετά τη γέννηση του Ward, οι γιατροί έκαναν την πρώτη σάρωση του εγκεφάλου του για να ψάξουν για αιμορραγία. Από μια πιθανή αιμορραγία τεσσάρων βαθμών, με τέσσερις το χειρότερο, το μικροσκοπικό βρέφος είχε 2 στη μία πλευρά και 4 από την άλλη. “Ήμασταν εντελώς χάλια», είπε ο Μπεν. “Οι αιμορραγίες μπορούσαν να οδηγήσουν σε σοβαρά προβλήματα και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να το διορθώσω. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα για να το διορθώσουν. Ήταν ένα φρικτό συναίσθημα. Το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να προσευχόμαστε διαρκώς. “
Ο Ben έγραφε στο ημερολόγιό του:
Στις 6 ήμασταν εκεί και του κρατούσαμε το χέρι, τον κοιτούσαμε, του μιλούσαμε. Δεν φορούσε τη μάσκα οξυγόνου του ούτε είχε το σωληνάκι από το οποίο τρεφόταν. Αισθανόταν καλά χωρίς όλα αυτά. Καθώς τον κοιτούσαμε, γύρισε το κεφαλάκι του προς τα εμάς και μετά άνοιξε τα μάτια του. Ξέρουμε πως δεν μπορεί να δει σ’ αυτό το στάδιο, αλλά το γεγονός ότι τα άνοιξε, τα άνοιξε τόσο διάπλατα όσο ποτέ ξανά. Μας κοιτούσε κατάματα. Ακολουθούσε το βλέμμα μας. Μας κοιτούσε μέσα στα μάτια. Δεν βλεφάρισε. Πρόλαβα να τον φωτογραφίσω. Ύστερα από λίγο, έκλεισε τα ματάκια του και γύρισε το κεφάλι του ξανά προς το ταβάνι. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή εκείνη. Ένιωθα πως μας έλεγε «Είμαι καλά!!! Μην χάνετε την ελπίδα σας!
Ο Ward είναι σήμερα 16 μηνών. Μόλις έμαθε να μπουσουλάει, και εδώ και μήνες προσπαθεί να περπατήσει, λέει ο Ben. Μπορεί να πει μερικές λέξεις, όπως «σκύλος» και «M», (το όνομα ενός από τους σκύλους της οικογένειας) ενώ προσπαθεί να πει ακόμη «κουτάβι» και «Samson» (το όνομα του άλλου σκύλου).
Το παραπάνω συγκινητικό βίντεο αποτελεί δώρο έκπληξη για τα 32α γενέθλια της Lyndsey, αλλά και την επέτειο του ενός έτους από τότε που ο Ward βγήκε από το νοσοκομείο. “Τη κορόιδεψα οτι δούλευα πάνω σε ένα project και όταν την κάλεσα να έρθει στο γραφείο μου και είδε την φωτογραφία του Ward, κατάλαβε οτι είναι γι αυτήν και έβαλε τα κλάματα… ”
Babyradio.gr – Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή
Μετάφραση από huffingtonpost.com