Ποιός δεν έχει ταξιδέψει μαζί του τα μεσημέρια της σιέστας των γονιών του; Ποιός δεν έχει πιστέψει ότι με τη φαντασία και το όνειρο μπορούμε να πετάξουμε σε χώρες μακρινές, χώρες άγνωστες και εξωτικές; Ποιός δεν έχει αναρωτηθεί αν όντως υπήρξε αυτός ο υπέροχος καλοσυνάτος άνθρωπος που μόλις άπλωνε τα χέρια του ο ουρανός παραδινόταν στο μεγαλείο του;
Και αν όλα αυτά τα έχετε ξεχάσει καλοί μας φίλοι γιατί δυστυχώς ενηλικιωθήκατε, μεγαλώσατε και κυκλοφορείτε με κουστούμια και γραβάτες μιλώντας για αρθμούς και στατιστικές, εμείς εδώ στις Ψηφιακές Γειτονιές με βλέμμα πάντα στο μέλλον αλλά και με μία νοσταλγία για το παρελθόν, θα σας θυμίσουμε τον υπέροχο ΠΑΡΑΜΥΘΑ.
Εκεί κάπου την χρονιά του 1978, ναι ναι μεγαλώσατε σας λέω, ο Παραμυθάς πρωτοεμφανίστηκε στην τηλεόραση όταν ήταν ακόμη ασπρόμαυρη. Στο πρώτο δοκιμαστικό που έγινε, ήταν με τα κανονικά του μαλλιά και μουστάκι, δηλαδή μαύρα, και χωρίς γυαλιά.
Η τεχνολογία όμως δυστυχώς ή ευτυχώς και πιο συγκεκριμένα το CHROMA KEY που το χρειάζονταν για να μπορεί να «πετάξει» εξαφάνιζε ότι ήταν μαύρο. Κι έτσι, η πρώτη εικόνα του Παραμυθά, είχε μια τρύπα στο κεφάλι εξαιτίας των μαύρων μαλλιών του, δύο τρύπες στα μάτια που ήταν σκούρα καστανά, άλλες δύο στα μαύρα φρύδια, και μια τρύπα κάτω από τη μύτη όπου ήταν το μαύρο μουστάκι! Έπεσε πανικός στο στούντιο. Εκείνος όμως γρήγορα έδωσε τη λύση και ο Παραμυθάς έγινε ΠΑΠΠΟΥΣ. Ευτυχώς για εμάς γιατί φαντάσου τώρα έναν Παραμυθά να πετάει και να αφηγείται ιστορίες σε ηλικία 38 χρονών…..
Γιατί τόσο ήταν ο Νίκος Πιλάβιος όταν ανέλαβε ως Προιστάμενος του Τμήματος Παιδικών εκπομπών όλο το Τηλεοπτικό Πρόγραμμα της ΕΡΤ. Η δράση του μεγάλη ως συγγραφέας παιδικών βιβλίων με ήρωα πάντα τον ΠΑΡΑΜΥΘΑ ενώ από το Φεβρουάριο του 2007 εισχώρησε δυναμικά στην Ψηφιακή Γειτονιά με το το προσωπικό του blog www.paramithas.gr
Είμαστε κατενθουσιασμένοι που ο Νίκος Πιλάβιος θα είναι ένας από τους ομιλητές μας στις 5 Απριλίου στις Ψηφιακές Γειτονιές 2014 για να ακούσουμε με το δικό του μοναδικό αφηγηματικό τρόπο όλα αυτά τα υπέροχα παραμύθια για τη ζωή αλλά και τις Ψηφιακές Γειτονιές.
Θα κλείσουμε αυτή την ανάρτηση με μία δική του φράση και παρότρυνση:
«Αν έχετε νοιώσει την αγάπη παιδιά μην την κρύβετε τώρα που μεγαλώσατε. Μη φοβάστε. Ανοίξτε την καρδιά σας κι άστε την αγάπη να ξεχύνεται, κι ας πληγωθείτε. Μη σας νοιάζει. Μη φοβάστε να πληγώνεστε. Όλες οι αρρώστιες, όλοι οι καρκίνοι, τα εγκεφαλικά, τα εμφράγματα, όλες οι αρρώστιες, δεν είναι από πληγωμένη αγάπη, είναι από κρυμμένη, από θαμμένη, από τσιμεντωμένη αγάπη μέσα μας. Ξαμολάτε την λοιπόν… Μη φοβάστε τίποτα… Αρκεί αυτό που έχετε μέσα σας να είναι αληθινή αγάπη…
Δεν εννοώ τα διάφορα συναισθήματα, αυτά είναι εύκολα, η αγάπη δεν είναι συναίσθημα, είναι κατάσταση που ζεις μέσα της χωρίς να τη νοιώθεις, απλώς είσαι μέσα. Δεν την νοιώθεις. Είναι σαν τα δόντια μας που δεν τα νοιώθουμε όταν είναι υγιή, είναι εκεί και κάνουν τη δουλειά τους. Τα νοιώθουμε μόνο όταν χαλάσουν, όταν αρρωστήσουν. Τον έρωτα τον νοιώθουμε (όχι ότι δεν έχει τη θέση του στη ζωή), επειδή είναι ψιλοχαλασμένη αγάπη, αγάπη που πήρε λάθος στροφή. Γι” αυτό η ελληνική γλώσσα, χρησιμοποιεί για τον έρωτα την έκφραση, «σου πονάει το δοντάκι, ε;».
Αρκετά σας ζάλισα μωρά μου.
Καληνύχτα.
Σας φιλώ πολύ.
ΝΙΚΟΣ ΠΙΛΑΒΙΟΣ