«Ο θηλασμός ήταν αγωνία»: Η ιστορία μια μαμάς

Όταν το μωρό μας γεννήθηκε, τον περασμένο Νοέμβριο, τα πράγματα δεν ήταν αρκετά καλά και το ήξερα αμέσως μετά από λίγες ώρες. Το μωρό δεν μπορούσε να πιάσει τη θηλή σωστά στην αίθουσα τοκετού, και όταν τελικά το έκανε ήταν πολύ οδυνηρό και γινόταν όλο και χειρότερο.

Στο νοσοκομείο ρωτούσα κάθε μαία που έβλεπα αν θα μπορούσε να με βοηθήσει με το θηλασμό. Μερικές ήταν πιο χρήσιμες από ότι άλλες, όλες μου έδειξαν την ίδια θέση, προφανώς την καλύτερη για τις γυναίκες με μεγάλο στήθος, και μου είπαν ότι ήταν φυσιολογικό να πονάει την αρχή.

Αστείο, γιατί σε κάποια μαθήματα που έκανα για τον θηλασμό η δασκάλα μίλησε για χαλαρό θηλασμό και όλα ακουγόταν τόσο φυσικά και εύκολα.

Οι κόκκινες σημαίες

Την πρώτη ημέρα, ήθελε να θηλάσει για ώρες (κόκκινη σημαία: αριθμός 1), το έπαιρνε ο ύπνος ενώ θήλαζε (κόκκινη σημαία: αριθμός 2), έκλαιγε και δεν κοιμόταν όταν απομακρυνόταν από το στήθος (κόκκινη σημαία αριθμός: 3), οι θηλές μου είχαν αρχίσει να πονάνε πραγματικά (κόκκινη σημαία αριθμός:  4).

Την πρώτη νύχτα μετά το τάισμα, χωρίς καμία διακοπή του θηλασμού από τη 1 έως τις 3 π.μ., μέσα στην απόγνωση, απευθύνθηκα στις μαίες για βοήθεια. Μια από αυτές (η μοναδική) κοίταξε στο στόμα του μωρού, αλλά δεν μπορούσε να δει τίποτα. Εάν είχε κοιτάξει καλύτερα ή ήταν καλύτερα εκπαιδευμένη, ο πρώτος μήνας με το μωρό θα μπορούσε να ήταν μια εντελώς διαφορετική ιστορία.

Η ίδια μαία μου πρότεινε να το ταΐσω με μπουκάλι (φόρμουλα)αν ήθελα. Και έτσι το χάος της μικτής σίτισης άρχισε στις 3 π.μ., στο σκοτάδι, σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου, κλαίγοντας, γιατί δεν ήξερα τι να κάνω και με το αίσθημα της αποτυχίας να με πλημμυρίζει, ήμουν μητέρα για λιγότερο από 24 ώρες.

Ένας σύμβουλος θηλασμού ήρθε για να εξετάσει τον τρόπο που προσπαθούσα να θηλάσω, ο οποίος δεν ήταν «τέλειος», αλλά το γεγονός ότι ήταν βασανιστικός προφανώς δεν είχε καμία σημασία.

Εκείνο το απόγευμα, όταν τελικά πήραμε εξιτήριο στις 8.30μμ, εχουμε μείνει με ένα μωρό και ένα μπουκάλι – ήμασταν πολύ φοβισμένοι για μπορέσουμε να φύγουμε χωρίς αυτό. Πώς θα τα καταφέρναμε να τα βγάλουμε πέρα εκείνο το βράδυ;

Περιττό να πούμε ότι δεν τα καταφέραμε πολύ καλά

Την επόμενη μέρα πήγαμε κατ ‘ευθείαν στα καταστήματα για να αγοράσουμε περισσότερη φόρμουλα γιατί δεν είχα καθόλου γάλα. Δεν είχα για μια εβδομάδα. Τα ράμματα μου είχαν μολυνθεί άσχημα, κάτι το οποίο δεν βοήθησε. Ήμουν εξαντλημένη και εντελώς στερημένη από ύπνο, ούτε αυτό βοηθούσε. Ήμουν αγχωμένη και αναστατωμένη, ούτε αυτό βοηθούσε.

Ήρθαν οι μαίες και δεν νόμιζαν ότι κάτι πάει λάθος, παρότι οι θηλές μου αιμορραγούσαν και ήταν σκισμένες.

Δεν θα ξεχάσω να βλέπω το στόμα του μωρού μου καλυμμένο με αίμα μετά τον θηλασμό, ήξερα ότι αυτό δεν ήταν σωστό.

Κάθε φορά που έβαζα το μωρό στο στήθος  ούρλιαζα και έκλαιγα, εν το μεταξύ το μωρό είχε αναπτύξει κάποια αντανακλαστικά και μάζευε τους ώμους του. Ήταν σαν να μου κρυβόταν ή να με φοβόταν. Ακόμα και όταν αργότερα που λύσαμε τα θέματα του θηλασμού, το έκανε και του πήρε εβδομάδες για να ξεφορτωθεί αυτή τη συνήθεια. Μόνο που το θυμάμαι ραγίζει η καρδιά μου.

Μητρικός θηλασμός: Πόσο πρέπει να διαρκεί, ποια είναι τα οφέλη

Αιμορραγούσα, ήταν βασανιστικό, κάτι έπρεπε να αλλάξει

Και έτσι, μετά από μία εβδομάδα στο απόλυτο χάος και τη σύγχυση, κάλεσα μια ιδιωτικό σύμβουλο θηλασμού. Μερικές φορές θα πρέπει να ρίξεις χρήματα σε ένα πρόβλημα.

Μέσα σε λίγα λεπτά είχε διαγνωστεί με αγκυλογλωσσία, μια πάθηση που υπάρχει όταν το πετσάκι κάτω από την γλώσσα (χαλινός) είναι κοντό. Η αγκυλογλωσσία εμποδίζει την σωστή σίτιση του παιδιού και, σε κάποιες περιπτώσεις, την ομιλία. και ξαφνικά τα πάντα απέκτησαν νόημα. Εκείνη προσφέρθηκε να το κόψει επιτόπου, αλλά ήμουν φοβισμένη, ήθελα μια δεύτερη γνώμη. Αυτό ήταν από τα μεγαλύτερα λάθη της  μητρότητας έχω κάνει.

Ένας μήνας πέρασε έτσι. Ένας μήνας μέσα στον πόνο, το άγχος και άγρυπνες νύχτες. Τέλος ο χαλινός κόπηκε και … δεν μπορούσα να νιώσω τη διαφορά. Η απογοήτευση ήταν τεράστια. Οι θηλές μου ήταν σε τόσο κακή κατάσταση που δεν μπορούσα να την θηλάσω πριν θεραπευτούν τελείως. Χρειάστηκαν περίπου 10 ημέρες για να ελευθερωθώ από τον πόνο, πάνω στην ώρα για μια έκρηξη ανάπτυξης και μια τεράστια επιθυμία για φαγητό από την οποία δεν θα είχα επιβιώσει αν δεν είχε κοπεί ο χαλινός στη γλώσσα του.

Πως είχα καταφέρει να θηλάζω το μωρό για ένα μήνα; Πάντως είμαι σίγουρα χαρούμενη που το έκανα. Ήξερα ότι ίσως μετάνιωνα αν την τάιζα μόνο με φόρμουλα αλλά ποτέ δεν θα μετάνιωνα αν την θήλαζα αποκλειστικά.

Πηγή: myaalife.wordpress.com

Το διαβάσαμε στο mommyandthecity.gr

Διαβάστε ακόμη:

Παρατεταμένος θηλασμός: Ποιους κινδύνους εγκυμονεί

Εγκυμοσύνη-Γέννηση-Μητρικός Θηλασμός…