O νευρικές συσπάσεις που δεν ελέγχονται από το παιδί ονομάζονται αυτόματες – ακούσιες κινήσεις, ή αλλιώς τικ και περιλαμβάνουν ανοιγοκλείσιμο των ματιών, απότομες κινήσεις της κεφαλής, νευρικές κινήσεις χεριών, γκριμάτσες, ξερόβηχα κ.τ.λ.
Αν και τα τίκ μπορεί να έχουν κάποια βιολογική αιτία και επομένως να είναι δυνατόν να ελεγχθούν με ιατροφαρμακευτικές μεθόδους,στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν ψυχολογική προέλευση.
Όταν τα τικ έχουν έχουν ψυχολογική προέλευση,αποτελούν ενδείξεις εσωτερικής έντασης ή εκδήλωση κάποιας ανεπιθύμητης, συνήθειας. Τα παιδιά που εμφανίζουν τικ είναι κατά κανόνα ανήσυχα, αμήχανα και ευαίσθητα και συνήθως έχουν γονείς ιδιαίτερα απαιτητικούς, γονείς που ζητούν το τέλειο, που εξουσιάζουν και τιμωρούν αυστηρά.
ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ, όπως ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ, ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ, ΤΟ ΕΝΑΥΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΤΙΚ.
Τα τικ είναι συνηθέστερα στα αγόρια από ότι,στα κορίτσια.
Οι θερμές παρακλήσεις των γονέων προς το παιδί να σταματήσει την “κακή συνήθεια” -τα τικ-, η γκρίνια και η τιμωρία το μόνο που κάνουν είναι να χειροτερέψουν το πρόβλημα.Η επικέντρωση της προσοχής στα τικ του παιδιού, το κάνουν να νιώθει αμηχανία και ντροπή για αυτή την περίεργη συνήθειά του.
Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΝΑ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΤΙΚ ΕΠΙΤΕΙΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΟ ΕΛΑΤΤΩΝΕΙ.
Στο επόμενο άρθρο θα δούμε την αντιμετώπιση του προβλήματος των τικ…
Διαβάστε ακόμη:
- Πώς οι γονείς κάνουν τα παιδιά τους αγχώδη
- Oταν το παιδί γαντζώνεται στους γονείς…
- Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή: Ξεκινάει από εμβρυϊκή ηλικία λένε οι επιστήμονες!