Oι ενοχές μιας μαμάς που έχει μωρό με κολικούς: “Σίγουρα δεν απολαμβάνω κάθε στιγμή!”

Oι ενοχές μιας μαμάς που έχει μωρό με κολικούς: “Σίγουρα δεν απολαμβάνω κάθε στιγμή!”

Πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις ένα βρέφος με κολικούς! Ήθελα καιρό να το βγάλω από μέσα μου… Και θέλω να πώ το εξής σε όλες τις μαμάδες που περνάνε τα ίδια με εμένα: Σε βλέπω, σε καταλαβαίνω, σε νιώθω!

[babyPostAd] Η πανέμορφη κόρη μου, η απάντηση στις προσευχές μας είναι 14 εβδομάδων. Είναι πανέμορφη, ξανθιά με μπλε ματάκια και έχει την τάση να κλαίει ώρες ολόκληρες κάνοντας με να θέλω να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο. Εχουμε πάει στο γιατρό, έχουμε δώσει χάπια, κρέμες, και όλα όσα μου είπαν οτι θα έκαναν δουλειά. Κι όμως, τίποτα! 

Και πριν ρωτήσετε να σας προλάβω. Ναι, έχουμε κούνια ηλεκτρική που την κουνάει μόνη της όταν κουράζομαι, έχουμε 3 διαφορετικά μάρσιπο και ναι, θηλάζω.

Το να βλέπεις το μωρό σου να κλαίει επί ώρες και εσύ να κάθεσαι άπρακτη, μη έχοντας τίποτε άλλο να κάνεις, και τίποτε άλλο να δοκιμάσεις, είναι βασανιστικό!  Θέλω μόνο το καλύτερο γι αυτήν και προφανώς δεν τα καταφέρω. 

Έχω διαβάσει κάθε άρθρο για τους κολικούς, έχω κάνει όλα τα κόλπα που μου είπε η γιαγιά μου, έχω επισκεφτεί πολλούς γιατρούς…

Κι όμως – δεν μπορώ ούτε καν να την ηρεμήσω!

Οι τύψεις μου είναι ασταμάτητες… Τι σόι μάνα δεν μπορεί να ανακουφίσει το μωρό της; Άλλα μωράκια στην ηλικία της γελάνε και χαχανίζουν και παίζουν με τη μαμά και τον μπαμπά, ενώ το δικό μου πονάει και υποφέρει… 

 Και μετά, μόλις ηρεμήσει το μωρό σκέφτομαι… Και εκεί αρχίζουν οι μεγαλύτερες τύψεις! Νιώθω οτι δεν απολαμβάνω την μητρότητα και οτι χάνω αυτές τις πρώτες της εβδομάδες… Νιώθω οτι κουράζομαι αντί να είμαι ευγνώμων και οτι δεν απολαμβάνω την κάθε στιγμή όπως θα έπρεπε…
Ελπίζω να περάσει γρήγορα αυτή η περίοδος των κολικών και να ηρεμήσει το μωράκι μου… Ελπίζω να συγχωρέσω τον εαυτό μου για όλα αυτά και να απολαύσω τη μητρότητα που χρόνια ολόκληρα περίμενα… 
Ελπίζω κάποια μαμά να με καταλαβαίνει…