Όταν το ένα αδερφάκι αισθάνεται αποκλεισμένο από το άλλο
Είτε λόγω διαφοράς ηλικίας, είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο, υπάρχουν περιπτώσεις όπου το ένα αδερφάκι τίθεται άμεσα ή έμμεσα στο περιθώριο από το άλλο, κάτι σίγουρα βλαπτικό για την ψυχοσύνθεσή του.
Τι μπορείτε να κάνετε όμως σε αυτό ως γονείς;
- [babyPostAd]Εξηγήστε στο μικρότερο παιδί σας ότι δε γίνεται πάντοτε να μπαίνει στην παρέα του μεγαλύτερου στο παιχνίδι. Κάποιες φορές θα γίνει, όμως άλλες θα θελήσουν να παίξουν μόνοι τους και είναι λογικό, με δεδομένο ότι βρίσκονται πιο κοντά ηλικιακά.
- Πείτε του λοιπόν να απολαύσει εκείνες τις φορές που συμμετέχει στην παρέα τους και να μην το παίρνει προσωπικά όταν αυτό δε συμβαίνει, καθώς δεν έχει να κάνει με το ότι δεν το συμπαθούν ή είναι ενοχλητικό.
- Πατροτρύνετε τα παιδιά σας να συζητήσουν και να συμφωνήσουν μεταξύ τους από πριν αν και πόσο θα παίξουν μαζί. Αν τα θέλω τους δε συμπίπτουν, το μικρότερο παιδί έχει τη δυνατότητα να κανονίσει το δικό του πρόγραμμα για να περάσει όμορφα και να μη νιώθει παραμελημένο.
- Σε αυτό το τελευταίο, ενεργό ρόλο πρέπει να έχετε κι εσείς. Επειδή ακριβώς συναισθάνεστε το παιδί σας και ξέρετε καλύτερα από τον καθένα τι θα του έφτιαχνε τη διάθεση, προτείνετέ του να κάνετε κάτι που του αρέσει πολύ.
- Όταν ο αποκλεισμός είναι υπαρκτός και δεν περιορίζεται μόνο στο παιχνίδι, τότε σαφώς και υπάρχει μεγαλύτερο πρόβλημα. Και πώς όχι, όταν το ένα παιδί σας λαμβάνει απαξιωτική ή έστω αδιάφορη αντιμετώπιση από το αδερφάκι του, σα να είναι κάποιος ξένος!
- Αν υποπέσουν στην αντίληψή σας τέτοιες συμπεριφορές, απαιτείται άμεση παρέμβαση για να αποφευχθούν τα χειρότερα. Και το συντομότερο δυνατόν να κάνετε συζήτηση με το μεγαλύτερο παιδί, ρωτώντας το αρχικά γιατί φέρεται έτσι και εν συνεχεία καταλήγοντας ότι δεν πρέπει να επαναληφθούν ανάλογες συμπεριφορές στο μέλλον.
- Θα πρέπει να του δώσετε να καταλάβει ότι το μικρότερο παιδί νιώθει παρείσακτο και ότι είναι ανεπιθύμητο στην οικογένεια. Το γεγονός ότι λόγω διαφοράς ηλικίας το κάνει να θεωρεί ότι δεν μπορούν να πουν ή να κάνουν πολλά πράγματα μαζί, δεν του δίνει το δικαίωμα να απαξιώνει ή να φέρεται άσχημα στο ίδιο του το αδερφάκι.
- Μια αντίστοιχη συζήτηση θα πρέπει να κάνετε και με το έτερο παιδί σας, το οποίο νιώθει παραμελημένο. Μην το αμελήσετε, καθώς οι συνέπειες στην ψυχοσύνθεσή του μακροπρόθεσμα μπορεί να αποδειχθούν καταστροφικές, αν η αρνητική ανατροφοδότηση που λαμβάνει εντός οικογενείας δε λάβει τέλος.
Πηγή: mother.gr