Όταν το παιδί της φίλης σου, φέρνει την ευτυχία;

Έχεις μια φίλη παντρεμένη με παιδί; Θα πρέπει να είσαι τρισευτυχισμένη.

Οι περισσότεροι από εμάς που δεν έχουμε πατήσει ακόμα τα 30, δεν έχουμε και τόσους πολλούς φίλους και φίλες που να έχουν παντρευτεί και να έχουν κάνει ήδη οικογένεια. Για την ακρίβεια, πολλοί είναι εκείνοι που τους αποφεύγουν όπως ο ”διάολος το λιβάνι” και τρέμουν στην ιδέα ότι η κολλητή τους θα παντρευτεί, θα γίνει μητέρα και θα αλλάξει όλη η δυναμική της φιλίας.

Αν ανήκεις και εσύ σε αυτή την κατηγορία και τρέμεις την ώρα και τη στιγμή που κάποια από τις φίλες σου θα φέρουν το μωρό τους που ουρλιάζει στον καφέ ή θα αποφασίσει να το θηλάσει την ώρα που απολαμβάνετε τη μακαρονάδα σας και δεν αντέχεις αυτά τα καλέσματα στο σπίτι της παντρεμένης φίλης σου που κάνει παρέα μόνο με ”φιλικά της ζευγάρια”, διάβασε προσεκτικά το κείμενο που ακολουθεί γιατί ίσως τα πράγματα να μην είναι τόσο άσχημα όσο νομίζεις.

Έχω 9 φίλες (κι όμως!), που κάνουμε παρέα από το σχολείο. Μία από αυτές, λοιπόν, αποφάσισε να μικροπαντρευτεί στα 27 της και δύο χρόνια αργότερα να γεννήσει ένα πανέμορφο κοριτσάκι. Φυσικά, η δυναμική της παρέας αλλάζει όταν σε αυτήν προστίθεται ένα νέο μέλος, και μάλιστα ένα λιλιπούτειο πλάσμα, αλλά αυτή η αλλαγή δεν είναι τόσο σοκαριστική όσο νομίζεις και, κυρίως έχει και τα θετικά της.

Γίνεσαι αυτομάτως ”θεία”

Μόλις γεννήθηκε η μικρή, απέκτησε 9 θείες. Εννιά, πολύ τρελές θείες για την ακρίβεια, αλλά που την αγαπούν πολύ. Εκτός ότι είναι φοβερό να ξέρεις ότι ένα παιδάκι μεγαλώνει με τόση αγάπη γύρω του, εσύ αναλαμβάνεις τον ρόλο της κεφάτης, χαρούμενης θείας που της κάνει όλα τα χατίρια και μπορεί να σου εμπιστευθεί τα πάντα! Επιπλέον, απολαμβάνεις όλα τα χαριτωμένα που κάνει ένα μικρό παιδί, χωρίς να έχεις τις υποχρεώσεις.

Πρόβα τζενεράλε

Υπάρχει καλύτερος τρόπος για να εκπαιδευτείς στον ρόλο της μητέρας από το παιδί της φίλης σου; Αρχίζεις σιγά σιγά να παρατηρείς τι υποχρεώσεις έχει κανείς όταν γίνεται γονέας και βρίσκεται μέσα σε έναν γάμο και παίρνεις μία γεύση για το πως θα είναι η ζωή σου αργότερα, αν αποφασίσεις να κάνεις οικογένεια. Άσε, που μπορείς οποιαδήποτε στιγμή να τα παρατήσεις αν κουραστείς, κάτι που αργότερα δεν θα μπορείς να κάνεις με τη δική σου οικογένεια.

Ο γάμος της καλύτερής σου φίλης

Ο γάμος της παιδικής σου φίλης θα είναι ένας από τους καλύτερους που θα πας στη ζωή σου. Όχι μόνο θα βάλεις τα κλάματα μόλις την δεις να κατεβαίνει από το αυτοκίνητο (true story) και ξεσπάσεις με λυγμούς όταν την δεις να χορεύει τον χορό με τον πατέρα της, αλλά θα καταλήξεις να χορεύεις ασταμάτητα, κατεβάζοντας σφηνάκια τεκίλα. Το συμπέρασμα; Στον γάμο κάποιου δικού σου ανθρώπου, δεν γίνεται να μην περάσεις καλά, ειδικά όταν είσαι ακόμα στην φάση παρτάρω και τα “σπάω”.

Οι καλύτερες γνωριμίες

Εάν βαριέσαι να πας σε αυτό το κάλεσμα στο σπίτι της παντρεμένης φίλης σου επειδή θα βρίσκονται εκεί μόνο ζευγάρια και εσύ δεν είσαι σε αυτή τη φάση σκέψου τα εξής. Πρώτον, χωρίς να θέλω να κάνω γενικεύσεις, αυτά τα καλέσματα για κάποιον λόγο έχουν πάντοτε εξαιρετικό φαγητό, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να μείνεις με άδειο στομάχι. Επιπλέον, μέσα σε αυτόν τον κοινωνικό κύκλο της φίλης σου και τον ζευγαριών κρύβεται συνήθως ένας ωραίος αδέσμευτος φίλος τους που θέλουν να σου γνωρίσουν.

Βόλτες, φαγητό και δραστηριότητες

Η φίλη σου με τον άντρα και το παιδί τους δεν θα συχνάζουν σε κλαμπ και μπαρ μέχρι τα ξημερώματα, αλλά κάνουν πολλά άλλα ενδιαφέροντα πράγματα που δεν κάνουν ποτέ οι υπόλοιποι φίλοι σου. Μία βόλτα στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο είναι σίγουρα κάτι διαφορετικό που δεν το κάνεις κάθε μέρα και ίσως πρέπει να σκεφτείς να δοκιμάσεις. Ακολουθούν βόλτες σε πάρκα, μουσεία, εκθέσεις και τουρνέ από όλα τα καινούρια εστιατόρια που ανοίγουν στην πόλη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μαζί τους θα γνωρίσεις την πόλη και θα κάνεις πράγματα που δεν θα έκανες αλλιώς. Άλλωστε, χρειάζεται και αυτού του είδους η διασκέδαση.

Πηγή:  Ladylike

Διαβάστε ακόμη:

5 Πράγματα που πρέπει να σκεφτείτε πριν δημοσιεύσετε την πρώτη φωτογραφία του μωρού σας!

17 Λόγοι για τους οποίους κλαίει μια έγκυος!

«Θα είσαι πάντα το πρώτο μου…»