Σε μία χώρα γεμάτη καθαρές και κρυστάλλινες παραλίες, είναι κρίμα να κολυμπάμε στις πισίνες, στις οποίες ακόμη και με την πιο καλή συντήρηση, υπάρχουν πάντα μικρόβια, μικροοργανισμοί και βακτήρια που εγκυμονούν από μικρούς έως μεγάλους κινδύνους για την υγεία μας.
Σύμφωνα με το αμερικάνικό Κέντρο Λοιμώξεων και Ασφάλειας Τροφίμων (CDC) στις πισίνες υπάρχουν κολοβακτηρίδια, με πρώτο το Ε-coli, το οποίο εντοπίστηκε στο 58% των περιπτώσεων, ενώ ελλιπής αποδείχθηκε και η συντήρηση των φίλτρων στις περισσότερες από τις πισίνες που εξετάστηκαν δειγματοληπτικά.
Ακόμα και στην πιο καθαρή και καλοσυντηρημένη πισίνα, είναι πιθανό να πάθει κανείς φλεγμονή στα αυτιά ή στα μάτια. Το «αυτί του κολυμβητή» ή αλλιώς οξεία έξω ωτίτιδα προκαλεί πόνο, ευαισθησία, κοκκίνισμα και διόγκωση στον έξω ακουστικό πόρο και συνήθως προκαλείται από βακτηριακή λοίμωξη.
Παράσιτα μπορεί να προκαλέσουν αλλεργικό εξάνθημα στο δέρμα, μία μορφή δερματίτιδας, η οποία είναι γνωστή ως «ο κνησμός του κολυμβητή».
Ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων HPV, άλλος τύπος από αυτόν που προκαλεί κονδυλώματα στα γενητικά όργανα, αλλά και διάφοροι άλλοι μύκητες μπορεί να προκαλέσει μυρμηγκιές στο 10% του πληθυσμού, ποσοστό που εκτινάσσεται στα ύψη στις ομάδες εκείνων που συχνάζουν σε γυμναστήρια, πισίνες και κολυμβητήρια. Ο κίνδυνος εδώ δεν είναι εντός της πισίνας, αλλά στις υγρές επιφάνειες κοινής χρήσης για όσους περπατούν πάνω σ’αυτές ξυπόλυτοι.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος προέρχεται από την κατάποση νερού, το οποίο μπορεί να είναι μολυσμένο. Εάν ένας κολυμβητής έχει διάρροια, τα εκατομμύρια των μικροβίων του «μπορεί εύκολα να μολύνουν το νερό ακόμη και σε μια μεγάλη πισίνα», λέει το CDC.
ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ:
Οι χρήστες της πισίνας πρέπει:
– να κάνουν ντους πριν μπουν στο νερό, αλλά και κάθε φορά που βουτούν στα δροσερά νερά της.
Αν τη χρησιμοποιούν νήπια, καλό είναι:
– να πηγαίνουν συχνά στην τουαλέτα,
ενώ παιδιά και ενήλικες:
– θα πρέπει να πλένουν τα χέρια τους κάθε φορά που επισκέπτονται το WC,
– να μην πίνουν από το νερό της πισίνας και φυσικά
– να μην κολυμπούν αν έχουν διάρροια.
– να χρησιμοποιείτε σαγιονάρες και αν τα πόδια σας είναι ξηρά, χρησιμοποιήστε ενυδατική κρέμα, γιατί τα αφυδατωμένα και σκασμένα πόδια είναι εκτεθειμένα στις μολύνσεις, ιδιαίτερα αν βρίσκονται αρκετή ώρα στο νερό. Αν εντοπίσετε μυρμηγκιά, δηλαδή ένα ανώμαλο μικρό σπογγώδες εξόγκωμα, μην το πειράξετε γιατί ο κίνδυνος μεταφοράς της μόλυνσης και σε άλλα σημεία του σώματος είναι αυξημένος
– να χρησιμοποιείτε τη δική σας, καθαρή πετσέτα.
– όταν βγείτε από το νερό να γείρετε το κεφάλι σας προς κάθε πλευρά με τη σειρά της, ώστε να φύγει τυχόν νερό που έχει μαζευτεί
– να έχετε τα δικά σας γυαλιά για το κολύμπι για να αποφύγετε την επιπεφυκίτιδα.
– βεβαιωθείτε ότι η πισίνα στην οποία κολυμπάτε καθαρίζεται και ελέγχεται πολύ συχνά. Ο έλεγχος πρέπει να γίνεται δύο φορές την ημέρα εάν είναι δημόσια και περιέχει χημικά επεξεργασμένο γλυκό νερό. Αν η πισίνα είναι ιδιωτική, ο έλεγχος πρέπει να γίνεται τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα.
Πώς μπορώ να καταλάβω εάν τα νερά είναι μολυσμένα;
Οι αμερικανοί επιδημιολόγοι λένε να βασιστείτε στις αισθήσεις σας. Δείτε αν το νερό είναι καθαρό, διάφανο και γαλάζιο, ακουμπήστε τα πλακάκια για να διαπιστώσετε αν είναι ομαλά και καθαρά, μυρίστε για να είστε σίγουροι ότι δεν υπάρχουν δυσάρεστες μυρωδιές και ακούστε προσεκτικά για να εξακριβώσετε ότι λειτουργεί ο μηχανισμός καθαρισμού.
πηγή: InVitro