Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων σήμερα!Τόπο στον παππού και την γιαγιά!
Η δίψα για ζωή, η λαχτάρα για χαρά και συναισθηματική έκφραση, η ανάγκη για δραπέτευση της σκέψης και ψυχική ικανοποίηση μάς αφορούν όλους και βεβαίως, και τους γλυκύτατους παππούδες και γιαγιάδες. Σήμερα, πρώτη μέρα του Οκτώβρη, ημέρα αφιερωμένη στην “τρίτη ηλικία” όπως αποκαλείται, ας ανοίξουμε αγκαλιά προς εκείνους που μάς χάρισαν πρώτοι το χάδι της τρυφεράδας, της στήριξης, της ασφάλειας, της αποδοχής.
[babyPostAd]Όσο μεγαλώνουμε, οι αγκαλιές μικραίνουν, λένε ορισμένοι. Για κείνους που έχουν στενοκοπιά στις καρδιές, ίσως.
Ο δικός μας ψυχικός χώρος ξέρει να πλαταίνει για κείνους που μετράνε χρόνους ζωής…
Στην κοινή συνείδηση τα γηρατειά είναι συνώνυμα της φθοράς, της ψυχοσωματικής κατάπτωσης και του τέλους της παραγωγικής περιόδου του ανθρώπου. Βρίσκει άραγε αυτή η στενή αντίληψη την απόλυτη έκφρασή της στις σύγχρονες κοινωνίες που το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται σημαντικά;
Ασφαλώς όχι. Η Τρίτη Ηλικία δε σηματοδοτεί τίποτα άλλο παρά την έναρξη ενός νέου κύκλου στη ζωή του ανθρώπου, την οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με σεβασμό, λαμβάνοντας υπόψη τα εμφανή χαρακτηριστικά που τη διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες ηλικιακές κατηγορίες.
Αναμφισβήτητα η επέλαση του γήρατος συνοδεύεται από κλυδωνισμούς στη σωματική υγεία. Έτσι παρατηρείται αύξηση των χρόνιων και άλλων νοσημάτων, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η αρτηριακή υπέρταση, η καρδιακή ανεπάρκεια, τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, ο καρκίνος, η υπερχοληστερολαιμία κ.α.
Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ραγδαία αύξηση των ασθενειών που διαταράσσουν τις νοητικές λειτουργίες και τη συνολική λειτουργικότητα των ηλικιωμένων (άνοια, Alzheimer).
Σε ψυχολογικό επίπεδο, το άγχος και η κατάθλιψη αγγίζουν την καθημερινότητα τους εξαιτίας των αλλαγών που διαδραματίζονται στη ζωή τους. Στις αλλαγές περιλαμβάνονται τα συχνά προβλήματα υγείας, η απώλεια αγαπημένων προσώπων, η κοινωνική απομόνωση, η μοναξιά, η μειωμένη αίσθηση σκοπού στη ζωή, οι φόβοι (λ.χ. φόβος θανάτου, φόβος για οικονομικά προβλήματα, για θέματα υγείας κ.α.).
Πώς θα επιτευχθεί επομένως βελτίωση στην ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων ανθρώπων, μπροστά σε αυτές τις προκλήσεις;
- Για να βρίσκεται κάποιος σε καλή κατάσταση και να διατηρεί νεανική βιολογική ηλικία ως τα βαθιά γεράματα, είναι απαραίτητο να μην παραμελεί τις περιοδικές προληπτικές εξετάσεις, καθώς και την απαρέγκλιτη τήρηση των θεραπειών σε περίπτωση ύπαρξης ασθενειών. Συνεπώς, η συνεχής ενημέρωση και η συνεργασία με τους κατάλληλους επαγγελματίες υγείας είναι μονόδρομος.
- Οι ισορροπημένες διατροφικές συνήθειες, προσαρμοσμένες στις ανάγκες του κάθε ηλικιωμένου όχι μόνο προστατεύουν από την εμφάνιση πλειάδας ασθενειών, αλλά επιβραδύνουν ή αναστρέφουν την εξέλιξη αρκετών από αυτών.
- Η σωματική άσκηση, με γνώμονα τι ταιριάζει και τι ευχαριστεί τον καθένα λειτουργεί ευεργετικά για την προαγωγή της σωματικής υγείας και του αισθήματος ευεξίας.
- Μην ξεχνάμε επίσης την πνευματική άσκηση, που βοηθά στην ενδυνάμωση του εγκεφάλου των ηλικιωμένων και συνδέεται με μειωμένες πιθανότητες εμφάνισης της νόσου Alzheimer. Η ενασχόλησή με πνευματικές δραστηριότητες (διάβασμα, επιτραπέζια παιχνίδια, σταυρόλεξα), η συμμετοχή σε δραστηριότητες ψυχαγωγίας και κοινωνικοποίησης, η εκμάθηση νέων δεξιοτήτων (π.χ. ξένων γλωσσών) και η εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες βοηθούν στο «ξύπνημα» του μυαλού και στην ανάκτηση της χαμένη ζωντάνιας.
Η είσοδος στην Τρίτη Ηλικία και οι επακόλουθες δυσκολίες είναι μια καλή ευκαιρία να αναδείξουμε και να αλλάξουμε τον κουρασμένο από τη ζωή εαυτό μας. Να επεξεργαστούμε τις προκλήσεις της ηλικίας και να οδηγηθούμε στην απόκτηση νέου νοήματος ύπαρξης, με διαφορετικές αξίες και κατάλληλους στόχους. Εξάλλου, η ωριμότητα που μας έχουν χαρίσει τα «χρόνια» μας είναι ένας πρώτης τάξεως υλικό για να χτίσουμε ένα καινούριο μονοπάτι.
Η ατομική δράση δεν αρκεί! Οι ηλικιωμένοι χρειάζονται ένα δίχτυ υποστήριξης προκειμένου να ζήσουν αξιοπρεπή γηρατειά. Ο συγγενικός και φιλικός τους περίγυρος χρειάζεται όχι μόνο να μεριμνά για τη διαχείριση των προβλημάτων υγείας, των οικονομικών και την ατομική τους υγιεινή αλλά πρωτίστως να μη τους θέτει στο περιθώριο.
Όσο απαιτητική και αν είναι η δική μας ζωή αλλά και καθαυτή η συνύπαρξη με έναν ηλικιωμένο άνθρωπο, είναι αναγκαίο να τους αφιερώνουμε ουσιαστικό χρόνο για επικοινωνία, να κάνουμε κοινές δραστηριότητες (π.χ. ψυχαγωγικές), να τους καθιστούμε χρήσιμους στην καθημερινότητα μας, τόσο στο μέτρο που επιθυμούμε όσο και στο βαθμό που δεν τους εκμεταλλευόμαστε, ενισχύοντας την αυτονομία τους.
Άλλωστε τους το χρωστάμε. Και επειδή ποτάμι είναι η ζωή και τρέχει, συντομότερα από ότι νομίζουμε θα ευχόμαστε να κάνουν το ίδιο και τα παιδιά μας…
Πηγή: inspireyourlife.gr
Το διαβάσαμε στο symvstathmos.wordpress.com