Στην ηλικία των 3-4 ετών τα περισσότερα παιδιά έχουν την λεκτική ικανότητα να εκφράσουν τις επιθυμίες τους και να επιμένουν μέχρι να γίνει το δικό τους. Αυτό οδηγεί σε έναν διαρκή αγώνα επικράτησης δυνάμεων -για να δούμε ποιος θα κερδίσει; Η μητέρα ή το παιδί; Παρόλο που το παιδί, ζητώντας και παζαρεύοντας ουσιαστικά πειραματίζεται που και πόσο “το παίρνει”, στην πραγματικότητα δεν είναι ακόμα σε θέση να δεχτεί το “όχι”ως απάντηση και να αποδεχτεί ότι δεν μπορεί πάντα να έχει αυτό που θέλει.
Όσο και αν σας εκνευρίζει ,είναι φυσιολογικό για ένα παιδί να προσπαθεί να βρει έξυπνους τρόπους να κερδίσει αυτό που θέλει και να αποφύγει αυτό που δεν θέλει. Με τη διαγραπάτευση το παιδί αισθάνεται ότι έχει δύναμη ,έλεγχο και ότι ορίζει τη ζωή του (την οποία στα μεγάλα ζητήματα ορίζουν οι ενήλικοι).Να θυμάστε ότι το να έχει κίνητρα, πάθος, επιμονή, έντονη επιθυμία για κάτι είναι προτερήματα του χαρακτήρα ενός ανθρώπου και θέλουμε να τα έχει κάποιος σε μεγαλύτερη ηλικία ,παρόλο που μπορεί να είναι εκνευριστικό όταν τα έχει ένα παιδί! Καλλιεργώντας την υγιή διαπραγμάτευση σωστά ,χωρίς να χειρίζεται τους άλλους και να εξισορροπεί αυτοσυγκράτηση και σεβασμό προς τα όρια .
Όταν το παιδί χειρίζεται τη μαμά
Λίγο χρόνο ακόμα βρε μαμάααα….Οι περισσότερες μανούλες παιδιών, προσχολικής ηλικίας έχουν βαρεθεί να ακούν αυτή και παρόμοιες φράσεις, όταν το παιδί ξεκινάει να διαπραγματεύεται και να παζαρεύει για κάτι παραπάνω, παρόλο που η πρώτη σας απάντηση ήταν “όχι”.
Ξεκλειδώστε το “γιατί” και βρείτε την λύση και την αιτία
Παρόλο που η διαπραγμάτευση γίνεται κουραστική και ψυχοφθόρα ,θα πρέπει να την κατανοήσουμε ως έναν τρόπο που χρησιμοποιεί το παιδί για να κερδίσει περισσότερο έλεγχο στη ζωή του. Αν αντιληφθείτε ότι το παιδί σας διαρκώς ζητάει κάτι, παζαρεύει περισσότερο χρόνο, σας πιέζει για να πάρει κάτι ,πριν ξεσπάσετε και πείτε “όχι”,απαντήστε στις παρακάτω ερωτήσεις. Τι είναι αυτό που πραγματικά θέλει το παιδί που διαπραγματεύεται; Μήπως δεν πρόκειται για το παραπάνω παγωτό ή χρόνο παιχνιδιού, αλλά δεν αποζητάει με αυτό τον τρόπο την προσοχή σας; Πότε προκύπτουν οι καταστάσεις διαπραγμάτευσης; Κατά καιρούς ή καθημερινά; Μήπως συνδέονται με κάποιο άλλο γεγονός; Μήπως για παράδειγμα ,την ώρα ,που φροντίζετε το μωρό σας, το παιδάκι προσχολικής ηλικίας αρχίζει να διαπραγματεύεται περισσότερη ώρα για παιχνίδι ή τηλεόραση ή ένα γλυκάκι ακόμα κτλ. Αν ναι, παρατηρήστε μήπως τελικά το παιδί ζητά την επιβεβαίωση ότι το αγαπάτε εξίσου με το μωρό και άρα, η διαπραγμάτευση δε σχετίζεται με αυτό που ζητάει εκείνη την ώρα το παιδί, αλλά με μια βαθύτερη, εσωτερική του ανάγκη.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ….