Παλεύοντας για την κόρη μου ενάντια στο άγχος μου!

Παλεύοντας για την κόρη μου ενάντια στο άγχος μου!

Σπάνια βάζω την κόρη μου για ύπνο.

Ο άντρας μου δεν έχει πρόβλημα λέει. Απολαμβάνει τις τελευταίες αγκαλιές και τα τελευταία φιλιά της ημέρας. Λατρεύει να την βάζει στο κρεβατάκι της και να την ησυχάζει μέχρι να την πάρει ο ύπνος. Ο μπαμπάς της είναι ο τελευταίος άνθρωπος που βλέπει το αγγελούδι μου πριν κοιμηθεί…

[babyPostAd] Το ζηλεύω αυτό!

Τις νύχτες που χρειάζεται να την κοιμίσω εγώ δεν ήταν το ίδιο. Την έβαζα στο κρεβάτι και αμέσως έπαιρνε θέση στο πλάι και κοιμόταν.

Μόλις βγαίνω από το δωμάτιο ξεκινάει – το κρεσέντο της τραγωδίας που εγκαθίσταται στο έντερο και το στήθος και το λαιμό μου. Στέκομαι εκεί έξω από την πόρτα για λίγα λεπτά, συγκεντρώνοντας το θάρρος να φύγω από την πόρτα της. Δέχομαι τον εαυτό μου να πιστεύει ότι είναι καλά. Είναι καλά, είναι καλά. Είναι καλά; Ο θυμός μου με αναγκάζει να βγω έξω από την πόρτα, αλλά δεν μπορώ να φύγω πιο πέρα από εκεί.

Κάθομαι ακίνητη, έξω από την πόρτα της μέχρι να γυρίσει ο άντρας μου. Δεν μπορώ να κουνηθώ μέχρι να πάει να τη δει και να μου πει οτι όντως είναι καλά. Οκ, δεν είναι λοιπόν η τελευταία φορά που θα τη δω…

Προσπαθώ να κρατησω τον εαυτό μου απασχολημένο. Δουλεύω περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται. Έρχομαι σπίτι και συνεχίζω τη δουλειά. Τα Σαββατοκύριακα μένω διαρκώς απασχολημένη με κάτι.

Είμαι όμως έτοιμη. Έχω Πλάνο Α’ και Πλανο Β’. Για να είμαι ειλικρινής έχω και ένα Πλάνο Γ’ μήπως χρειαστεί. Οτιδήποτε για να την κρατήσω ασφαλή.

Όμως χάνω την κόρη μου… Χάνω τις στιγμές της

Ο φόβος μου με κάνει να χάνω πολλά από αυτά που περνάει. Κάθε φορά που την κοιτάζω σκέφτομαι οτι μεγάλωσε.

Προσπαθώ σκληρά να της αφιερώνω λίγο χρόνο. Ειδικά όταν είναι ο άντρας μου σπίτι.

Δεν λέει μαμά. Δεν μπορώ να την κατηγορήσω… Ούτε εγώ λέω ποτέ αντίο.

Χθες το βράδυ ξύπνησε. Την σήκωσα και την έβαλα στον υπνόσακο της. Την νανούρισα για πρώτη φορά. Την φίλησα και την έβαλα στο κρεβάτι της.

Δεν της άρεσε! Γύρισε από τη μία, γύρισε από την άλλη. Με κοίταξε και χαμογέλασε.

“Μα-μά” μου είπε και έλιωσα μπροστά της για πρώτη φορά….

Επιμέλεια κειμένου για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή