Αυτή η εποχή είναι γεμάτη με ιώσεις, γρίπες και κρυολογήματα. Όπου σταθείς όλοι γι’ αυτό συζητάνε, μικροί και μεγάλοι. Και αν έχεις μόλις ξεκινήσεις παιδικό σταθμό όπως εμείς, ε, τότε 1 μέρα πας και 5 κάθεσαι, στην καλύτερη των περιπτώσεων…
Έτσι λοιπόν είμαστε κλεισμένοι μέσα ήδη 1 εβδομάδα, άρρωστοι όλοι πάλι, σε βάρδιες κυκλικές, και πραγματικά δεν θέλω να σκέφτομαι τι μας επιφυλάσσουν οι επόμενοι μήνες. Όμως επειδή από μικρή πιστεύω πως “ότι δεν μπορείς να το αποφύγεις, απόλαυσέ το!”,έτσι και στην περίπτωση των παιδικών ασθενειών, παρ’ όλη την κούραση και την ταλαιπωρία, προσπαθώ να μένω ψύχραιμη και να εστιάζω στα θετικά της υπόθεσης:
-Αναβάλλονται όλα μέχρι νεωτέρας: τα σιδερώματα, το συμμάζεμα, οι σκούπες, τα ραντεβού που βαριόσουν να πας
-Οι ρυθμοί πέφτουν, το παιδί τριγυρίζει –αν δεν είναι ξάπλα- σαν υπνωτισμένο κι έτσι μπορείς ανάμεσα στα βουνά από χαρτομάντηλα και τα σιρόπια να διαβάσεις το βιβλίο που έχεις αφήσει τόσον καιρό, να μιλήσεις με τις φίλες σου στο τηλέφωνο, να κάτσεις στον υπολογιστή χωρίς το πρόσωπο του παιδιού κολλημένο πάνω στην οθόνη
-Αν είσαι κι εσύ άρρωστη, απόλαυσέ το: πήγαινε από καναπέ σε κρεβάτι κι από κρεβάτι σε καναπέ, παρέα με το παιδί, και μην σκέφτεσαι ούτε δουλειές ούτε τίποτα! Πότε θα ξαναβρείς τέτοια ευκαιρία;
-Στοπ στην σπαζοκεφαλιά «τι θα φάμε αύριο;», αφού δεν έχεις και τίποτα σπουδαίο να μαγειρέψεις: καμιά σούπα με ρύζι, κι αυτή στο τσακίρ κέφι, αφού μάλλον σε 2-3 φρυγανιές με τσάι θα καταλήξετε
-Δεν χρειάζεται να στρώνεις κρεβάτια: όλο και κάποιος θα θέλει να ξαπλώσει εντός ολίγου!
-“Αν το παιδί δεν αρρωστήσει, δε μεγαλώνει” λέγανε οι παλιοί! Και η αλήθεια είναι ότι μετά από τις ασθένειες παρατηρώ ότι το παιδί μου αλλάζει, ωριμάζει: ήταν κι αυτό ένα στάδιο που χρειαζόταν να το περάσει ο οργανισμός του για να δυναμώσει και να προχωρήσει μπροστά
-Όταν σου χτυπά την πόρτα η ασθένεια, τα υπόλοιπα πάνε πίσω. Γιατί στη ζωή όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων, μην το ξεχνάς: οι δουλειές και οι υποχρεώσεις ποτέ δεν τελειώνουν, αλλά η ζωή κυλά σαν το νερό και είναι κρίμα να μην καθορίζεται από τις πραγματικές σου ανάγκες και επιθυμίες.
Πολλά παιδιά ταλαιπωρούνται αυτή την εποχή στα νοσοκομεία, στις εντατικές, για να μην αναφερθώ στα προσφυγόπουλα κλπ. Όταν η παιδική ασθένεια μας χτυπά την πόρτα, ας προσπαθήσουμε να μένουμε ψύχραιμοι, να βλέπουμε τα θετικά, και να αγκαλιάζουμε το παιδί μας στρέφοντας τη σκέψη και τη στήριξή μας σ’ αυτούς που υποφέρουν πιο πολύ από εμάς.
Η ασθένεια μπορεί να μας δείξει πολλά πράγματα για τη ζωή: ας μην τα αγνοήσουμε.
Πηγή: paidikokouti.gr