Σε βλέπω όταν τρέχεις να τα προλάβεις όλα χαμογελώντας.
Σε βλέπω όταν στερείσαι πολλά, για να δώσεις στα παιδιά σου ό,τι χρειάζονται.
Σε βλέπω που προσπαθείς να στριμώξεις μέσα στη μέρα χίλια πράγματα.
Σε βλέπω όταν μιλάς και αγκαλιάζεις τα άλλα παιδιά σαν να είναι δικά σου.
Σε βλέπω όταν νιώθεις πως θα καταρρεύσεις, αλλά συνεχίζεις σιωπηλά.
Σε βλέπω στα παιδικά πάρτι, να σκέφτεσαι πως πέρασαν τα χρόνια.
Σε βλέπω όταν μοιάζεις στη μαμά σου, κι ας μην το βλέπεις εσύ.
Σε βλέπω να λάμπεις, γελώντας με τις φίλες σου όταν βρίσκεστε μετά από καιρό.
Σε βλέπω να λάμπεις κι όταν ακούς χαρούμενες παιδικές φωνές στο δρόμο.
Σε βλέπω να κοιτάς το παιδί σου και να πονάει το κεφάλι σου από την τόση ευτυχία.
Σε βλέπω όταν δεν μπορείς να φανταστείς πόση δύναμη κρύβεις μέσα σου.
Σε βλέπω να ζεις μέρες δύσκολες, ατελείωτες.
Σε βλέπω να κλαίς. Και φανερά, αλλά και κρυφά.
Σε βλέπω όταν πέφτεις και σπας. Σε χίλια κομμάτια.
Σε βλέπω κι όταν ξανασηκώνεσαι. Και φτου κι απ’ την αρχή.
Σε βλέπω να ζεις, και να παλεύεις.
Σε βλέπω να κάνεις, να είσαι και να αξίζεις πολλά περισσότερα απ’ ότι νομίζεις.
Σε βλέπω ν’ αγαπάς.
Σε βλέπω.
Και βλέπω εμένα…
Πηγή : paidikokouti.gr