Παιδί & αλλεργία στα φιστίκια | Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να την προλάβουν

Η αλλεργία στα αράπικα φιστίκια συγκαταλέγεται στις πιο κοινές αλλεργίες, ενώ είναι πολύ πιο δύσκολο να ξεπεραστεί συγκριτικά με τις αλλεργίες στο γάλα και τα αυγά.

Τα τελευταία χρόνια η συγκεκριμένη αλλεργία επηρεάζει όλο και περισσότερα άτομα.

Πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου Αλλεργίας Τροφίμων Jaffe στο Νοσοκομείο Mount Sinai της Νέας Υόρκης, έδειξε ότι οι αλλεργίες στα φιστίκια έχουν τριπλασιαστεί μέσα σε μια δεκαετία (1 στα 250 παιδιά το 1997 σε 1 στα 70 παιδιά το 2008).

«Πρόκειται σχεδόν για επιδημία», λέει ο Δρ Scott Sicherer, διευθυντής του Ινστιτούτου, ο οποίος εκτιμά ότι στην ανάπτυξή της παίζουν ρόλο περιβαλλοντικοί παράγοντες.

Σύμφωνα με μία θεωρία, οι αλλεργίες στα παιδιά έχουν προκληθεί από υπερβολική καθαριότητα.

Δεδομένης της αύξησης της χρήσης αντιβιοτικών και του μειωμένου χρόνου παιχνιδιού σε εξωτερικούς χώρους, είναι πιθανό το ανοσοποιητικό σύστημα να είναι υπερπροστατευμένο και να αρχίζει να επιτίθεται με λάθος τρόπο.

Αν και η σύνδεση δεν έχει επιβεβαιωθεί, υποδεικνύει ότι οι αλλεργίες στα φιστίκια μπορούν να προληφθούν σε κάποιο βαθμό. Ο Δρ Hugh Sampson, από το ίδιο Ινστιτούτο, συμβουλεύει: «Μην κάνετε συνέχεια μπάνιο τα μωρά. Προσπαθήστε να μην απομακρύνετε όλα τα βακτήρια γιατί κάποια από αυτά έχουν προστατευτικό ρόλο».

Μια άλλη θεωρία επικεντρώνεται στον ρόλο της επιγενετικής στην ανάπτυξη του προβλήματος. Η έκθεση σε τοξικούς ρύπους, τον καπνό του τσιγάρου, τα λιπαρά της διατροφής κλπ. στα πρώτα χρόνια της ζωής, θα μπορούσε να αυξήσει την ευαισθησία και να κάνει τα άτομα πιο επιρρεπή στην ανάπτυξη αλλεργιών.

Δεδομένου ότι είναι δύσκολο να εντοπιστεί μόνο μία αιτία ή ένας παράγοντας, αυτό που μπορούν να κάνουν οι γονείς σε αυτό το στάδιο είναι να βοηθήσουν τα παιδιά τους να έχουν ανοχή. Οι κατευθυντήριες γραμμές των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας ενθαρρύνουν την έγκαιρη εισαγωγή τροφών που περιέχουν φιστίκια σε παιδιά ηλικίας 4-6 μηνών.

Μερικές μελέτες έχουν δείξει ότι αυτή η τακτική θα μπορούσε να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου αλλεργίας, αν και η μακροχρόνια ανοχή παραμένει ασαφής. Εάν είναι επιτυχής, μπορεί σίγουρα να κάνει τεράστια τη διαφορά σε ένα άτομο. Τα άτομα με αλλεργίες εμφανίζουν συχνά κοινωνική απομόνωση, άγχος, φόβο και περιορισμούς που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής τους.

«Όταν ζείτε με τροφική αλλεργία, είναι σαν να ζείτε σε ναρκοπέδιο», προσθέτει ο δρ Sicherer. «Κάθε γεύμα, κάθε σνακ, κάθε πάρτι, κάθε κοινωνική δραστηριότητα, κρύβει δυνητικούς κινδύνους για την υγεία σας».

Οι τυπικές αλλεργικές αντιδράσεις περιλαμβάνουν διόγκωση, αλλαγές στο δέρμα, ναυτία, κνησμό και άλλα σημάδια δυσφορίας. Η πιο επικίνδυνη αντίδραση, γνωστή ως αναφυλαξία, μπορεί να προκαλέσει τη συστολή των αεραγωγών των πνευμόνων. Το άτομο δεν μπορεί να αναπνεύσει και μπορεί ακόμη και να πεθάνει χωρίς άμεση ιατρική φροντίδα.