«Παιδί είναι, δεν θα σπάσει!»

«Παιδί είναι, δεν θα σπάσει!»

Θυμάμαι τον φόβο που ένιωθα μόλις έφερα τον γιο μου από το νοσοκομείο.

Ήταν το πρώτο μου παιδί και δεν πίστευα ότι θα πάρω μαζί μου στο σπίτι αυτό το μικροσκοπικό πλασματάκι. Μπορεί να μην το έλεγα δυνατά αλλά φοβόμουν να πως δεν είχα τις κατάλληλες ικανότητες για να φροντίσω το μωρό μου.

Όλες οι άλλες μαμάδες μου έλεγαν να εμπιστεύομαι τα ένστικτά μου  και θα μπορώ να ξέρω οποιαδήποτε στιγμή τι χρειάζεται το μωρό μου όταν έκλαιγε. Βαθιά μέσα μου μπορεί να πίστευα πως αυτό είναι αλήθεια αλλά σε εμένα δεν συνέβαινε ακόμη. Έκλαιγε και προσπαθούσα να μαντέψω τι ήθελε. Δεν ρευόταν μετά τον θηλασμό , και ποτέ δεν έβρισκα τον σωστό τρόπο για να το καταφέρω. Έκλαιγε ξανά και μαζί του και εγώ.

Μου είπαν πως όταν να μάθει να γυρίζει μόνος του  στο κρεβάτι, μπορεί να πέσει από οπουδήποτε: από το κρεβάτι, την αλλαξιέρα κλπ. Τρομοκρατήθηκα τόσο πολύ  και ένιωσα τον κόσμο να φεύγει κάτω από το πόδια μου. Υποσχέθηκα πως δεν θα αφήσω ποτέ να συμβεί αυτό στο παιδί μου.Όποιος το λέει αυτό απλά δεν ξέρει τι λέει.

Δεν χρειάζεται να λέμε πάντα σ’αγαπώ αρκεί να βρίσκουμε τρόπους να το δείχνουμε!

Προσπάθησα να εξαφανίσω οτιδήποτε στο σπίτι που μπορούσε να βλάψει και να κάνει κακό στο παιδί μου. Δεν τον έκανα μπάνιο αν δεν ήταν κανείς άλλος στο σπίτι για να τον βλέπει.  Πήγαινα συνεχώς από πάνω του για να δω αν αναπνέει. Δεν ήθελα κανείς άλλος να τον ταΐζει γιατί κανείς δεν το έκανε τόσο σωστά όσο εγώ και μπορεί να πάθαινε ασφυξία. . Δεν ήθελα κανείς να τον κρατάει γιατί μπορούσε να ρίξει το παιδί μου κάτω και να χτυπήσει .

Και μόνο η σκέψη του να έρθει ένα άλλο παιδί και να ακουμπήσει το παιδί μου μπορούσε να μου προκαλέσει εγκεφαλικό.Μπορεί να μετέφερε καμία αρρώστια στο παιδί μου και για αυτό θα έφταιγα εγώ. Ευτυχώς δεν είπα δυνατά σε κανέναν  αυτά που σκεφτόμουν…Το μυαλό μου λογικά μου είπε πως τίποτα από αυτά δεν θα συμβεί.

Έτσι από τότε χαμογελάω και αφήνω τους ανθρώπους που τον αγαπάνε να έρχονται στο σπίτι να τον αγκαλιάζουν και να του δείχνουν την αγάπη τους. Κατάλαβα πως είναι ένα παιδί και όχι ένα εύθραυστο γυάλινο βάζο. Δεν θα σπάσει γιατί τα μωρά είναι πολύ πιο δυνατά από ότι νομίζουμε. Τα μικρόβια κάνουν το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού πιο δυνατό.

Το να αγγίξει κάποιος άλλος το μωρό μου δεν θα το σκοτώσει και θα του κάνει κακό.

4 μήνες μετά το μωρό μου αναποδογύρισε για πρώτη φορά και δεν έπαθα κρίση πανικού. Δεν θα σπάσει. Μια χαρά θα είναι .

Για το babyradio: Γεωργία Τ.

Διαβάστε ακόμη:

12 Πράγματα που κάνουν τις μαμάδες… μαμάδες!

Το να είμαι καλή μαμά με έκανε να γίνω κακή σύζυγος…