Παιδιά με ΔΕΠΥ: Οι υπερβολικές προσδοκίες γονέων και εκπαιδευτικών
Δουλεύοντας με παιδιά με ΔΕΠΥ αντιλαμβανόμαστε πως τυπικές προσεγγίσεις δεν πιάνουν. Πολλές φορές οι γονείς, οι συγγενείς, οι εκπαιδευτικοί παρεξηγούν και δεν κατανοούν τα παιδιά με ΔΕΠΥ και οι προσδοκίες τους είναι εξωπραγματικές.
Γράφει η Δέσποινα Δοντά, Ειδική Παιδαγωγός
1η Προσδοκία: Σταμάτα να κινείσαι!
Συμβουλές υγείας και φροντίδας για βρέφη και παιδιά
[babyPostAd]Τα παιδιά με ΔΕΠΥ συχνά κινούνται νευρικά, χοροπηδούν, τσιμπούν, κλαίνε, μασάνε, σκουντάνε. Το να τους ζητάμε με φωνές και θυμό να σταματήσουν δεν βοηθά. Δεν το κάνουν επίτηδες. Έχουν έναν εσωτερικό μηχανισμό που λειτουργεί συνεχώς. Πάρτε τους ένα τραμπολίνο για να χοροπηδούν εκεί όταν έχουν ανάγκη ή αγοράστε τους παιχνίδια που κινούνται για να τα έχουν στην τσέπη τους.
2η Προσδοκία: Συγκεντρώσου σε ό,τι κάνεις
Συχνά ο κόσμος ξεχνά πως τα παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν δυσκολία συγκέντρωσης εξαιτίας της ικανότητας τους να συγκεντρώνονται εύκολα σε ό,τι τα ενδιαφέρει. Η αιώνια μάχη με τα μαθήματα του σχολείου ενώ αντίθετα αφιερώνουν πολλή ώρα για να κάνουν κατασκευές με Lego. Όλοι μας έχουμε ποικίλους βαθμούς συγκέντρωσης ανάλογα το αντικείμενο με το οποίο καλούμαστε να ασχοληθούμε. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ δυσκολεύονται σημαντικά να απομονώσουν κάθε διασπαστικό στοιχείο του περιβάλλοντός τους. Για τον λόγο αυτό μην θεωρείτε πως τα παιδιά αυτά είναι τεμπέλικα ή βαριούνται.
3η Προσδοκία: Ακολούθησε τις οδηγίες μου και κάνε ό,τι λέω!
Αν πείτε σε ένα παιδί με ΔΕΠΥ «Βγάλε τα βιβλία από την τσάντα σου, δες τι μαθήματα έχεις για αύριο, ξεκίνα με τα εύκολα και θα έρθω να σε βοηθήσω», το πιο πιθανό είναι το παιδί σας να εκτελέσει μόνο την αρχική σας εντολή. Θα βγάλει τα βιβλία του από την τσάντα του και θα σας περιμένει. Αυτό όχι για να σας εξοργίσει ούτε γιατί θέλει να αποφύγει τις εργασίες του, αλλά γιατί έχουν αδυναμία στο να ακολουθούν πολλαπλές οδηγίες με μιας. Αν θέλετε τα παιδιά σας να έχουν θετικά συναισθήματα και να νιώθουν επιτυχημένα δώστε τους μία οδηγία κάθε φορά.
4η Προσδοκία: Σταμάτα να φωνάζεις!
Η αδυναμία ελέγχου της έντασης της φωνής των παιδιών με ΔΕΠΥ αποτελεί συνήθως ένα εμπόδιο στην ανάπτυξη κοινωνικών δεσμών. Με το να φωνάζετε κι εσείς, όχι μόνο δεν καταφέρνετε κάτι, αλλά δεν αποτελείτε σωστό παράδειγμα. Ακυρώνετε τον εαυτό σας λέγοντας «Σταμάτα να φωνάζεις, δεν είναι σωστό», την ίδια στιγμή που κι εσείς φωνάζετε. Μπορείτε να ζωγραφίσετε μια σκάλα ή ένα «ασανσέρ φωνής» που φτάνει ως το 10, διευκρινίζοντας πως είναι σωστό να παραμένει η φωνή του στο 5 και να προσπαθεί να μην το ξεπερνά.
Καλή δουλειά !!!
Δέσποινα Δοντά- 6936505684
Ειδική Παιδαγωγός
MA Special Educational Needs
Πηγή:boro.gr