Η άνοιξη έφθασε και ημερολογιακά, οι ιώσεις αρχίζουν να υποχωρούν και ένα νέο «πρόβλημα» εμφανίζεται για τους γονείς και τα παιδιά: οι αλλεργίες.
Τι είναι όμως ακριβώς η αλλεργία; Είναι η υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού μας σε κάτι που θεωρεί ξένο, επικίνδυνο, εχθρό: τα αλλεργιογόνα. Το ρόλο αυτό μπορούν να το παίξουν πολλοί και διαφορετικοί παράγοντες, όπως η γύρη των λουλουδιών, η «σκόνη από την Αφρική», τα ακάρεα, οι μύκητες, οι νυγμοί (τσιμπήματα) από έντομα, διάφορα φυτά και τρόφιμα.
Η αλλεργία μπορεί να λάβει πολλές μορφές και να έχει άλλοτε άλλη βαρύτητα. Οι γονείς, ιδιαίτερα των παιδιών που και στο παρελθόν έχουν παρουσιάσει αλλεργικές αντιδράσεις, οφείλουν να είναι προσεκτικοί και να αναγνωρίζουν εγκαίρως ακόμα και τα πιο ήπια συμπτώματα.
Η αλλεργική αντίδραση, ιδιαίτερα εξαιτίας των εισπνεόμενων αλλεργιογόνων που κυριαρχούν την άνοιξη, εμφανίζεται με τη μορφή ρινίτιδας («τρέχει η μύτη»), επιπεφυκίτιδας (δακρύζουν / κοκκινίζουν τα μάτια), βρογχόσπασμου (βήχας, γρήγορη αναπνοή, δύσπνοια), δερματικών εξανθημάτων, οιδημάτων (πρήξιμο ματιών – χειλέων – γλώσσας).
Ενώ όμως η πλειονότητα των περιπτώσεων μπορεί να αντιμετωπισθεί με τις κατάλληλες οδηγίες στο σπίτι, κάποιες αλλεργικές αντιδράσεις αποτελούν κίνδυνο ακόμα και για τη ζωή των παιδιών μας και χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής: Η αναφυλακτική αντίδραση, που περιλαμβάνει εξάνθημα, οίδημα, αναπνευστική δυσχέρεια, εμέτους, υπόταση (χωρίς απαραιτήτως να εμφανίζονται όλα τα παραπάνω συγχρόνως), είναι κατάσταση επείγουσα και απειλητική για τη ζωή, απαιτεί δε άμεση ιατρική παρέμβαση και κατάλληλη φαρμακευτική αντιμετώπιση.
Ο χειρισμός ενός παιδιού με αλλεργία περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή στην οξεία φάση (αντιισταμινικά, κορτιζόνη, αδρεναλίνη, εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά και κορτικοειδή, οξυγόνο, ενδοφλέβια υγρά),καθώς και προληπτική αγωγή για την ελάττωση των επεισοδίων κατά τις περιόδους υψηλής επικινδυνότητας, όπως είναι η άνοιξη.
Η εξέλιξη της αλλεργιολογίας τα τελευταία χρόνια επιτρέπει στις περισσότερες περιπτώσεις την ανεύρεση του υπεύθυνου παράγοντα, την καλύτερη αντιμετώπιση των επεισοδίων αλλά και τη «θεραπεία» του παιδιού, κάτι που επιτυγχάνεται με διάφορες μεθόδους που ως στόχο έχουν να «διδάξουν» στο ανοσοποιητικό μας σύστημα ότι οι παράγοντες που αναφέρθηκαν παραπάνω δεν είναι πραγματικοί εχθροί, αλλά απλοί «συγκάτοικοι» του αέρα που αναπνέουμε και του περιβάλλοντος στο οποίο ζούμε!
Ανδρέας Γ. Πυροβολάκης – Παιδίατρος
Πηγή: mymommy.gr